“…Μία από τις ωραιότερες δουλειές που έχω κάνει: μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο “Βουτιά”. Φέτος, λόγω της πανδημίας, έχουμε όλοι την ανάγκη, να ταξιδέψουμε για λίγο πίσω, σε ένα παλιό καλοκαίρι, που συνέβαιναν πράγματα απλά…”
Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Από μικρή ηλικία. Μικρά παιδιά, διοργανώναμε θεατρικές παραστάσεις, παίζαμε, τραγουδούσαμε, δημιουργούσαμε ταινίες με κάμερες ερασιτεχνικές. Βέβαια τότε, δε το αντιμετωπίζεις σοβαρά. Όσο μεγαλώνεις όμως συνειδοτοποιείς ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μετά ήρθαν οι σπουδές μου στην Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο τμήμα Φιλολογίας και αργότερα το Θέατρο Τέχνης.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Από εγχώριους καλλιτέχνες την Μαρία Καβογιάννη, την Μαρία Κίτσου, τη Λένα Παπαληγούρα. Αν μιλήσουμε για καλλιτέχνες του εξωτερικού δε μπορώ να μην αναφέρω την Liv Oulman, αλλά και από νεότερες την Cate Blanchett. Σε ό,τι αφορά το κομμάτι της σκηνοθεσίας κινηματογράφου, τους 3 καλύτερους όλων των εποχών. Μπέργκμαν, Κουροσάβα, Φελίνι. Από τους 3 αυτούς όμως, προσωπικά, ξεχωρίζω τον Μπέργκμαν λίγο παραπάνω. Κυρίως για τις ερμηνείες του, την θεματική των ταινιών του, τον τρόπο που αφηγείται μια ιστορία, το πόσο μπροστά υπήρξε για την εποχή του, την εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία στις ταινίες του.
Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Αν και ξεκίνησα να γίνω ηθοποιός και γι’ αυτό αποφάσισα να φοιτήσω στην δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, τελικά με κέρδισε η σκηνοθεσία και κυριώς η σκηνοθεσία του κινηματογράφου.
Ίσως να μη με αφορά ο τρόπος που γίνονται οι παραστάσεις αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι οι συνθήκες δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές. Αυτό το συνειδοτοποίησα, ένα χρόνο αφότου αποφοίτησα από την δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Λίγο μετά παρακολούθησα σεμινάρια σκηνοθεσίας κινηματογράφου στο London Film School, στο Λονδίνο. Θα μου πεις, είναι στον κινηματογράφο καλύτερα τα πράγματα; Όχι, δεν είναι. Επιλέγω όμως κινηματογράφο γιατί υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία ιδεών και περισσότερη μαγεία, κυριώς για το πως μια απλή εικόνα μπορείς να την μετατρέψεις σε ένα κάδρο που θα θέλει ο θεατής να παρακολουθήσει. Πλέον μπορείς και με ένα κινητό να δημιουργήσεις αξιόλογο οπτικό υλικό.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Για να κάνεις καριέρα χρειάζεται η επιτυχία, ή μάλλον επιτυχίες: πολλές! Ειδικά στην Ελλάδα του 2020. Είμαστε πάρα πολλοί σκηνοθέτες, ηθοποιοί, καλλιτέχνες. Είναι πολύ θετικό όλο αυτό. Από την άλλη όμως δημιουργεί προβλήματα: περιορίζονται οι δουλειές και είναι πιο δύσκολο να ξεχωρίσεις. Η αλήθεια είναι ότι κάνουμε μια δουλειά, όπου οι “αποτυχίες” είναι περισσότερες. Το θέμα είναι να έχεις εξοικειωθεί με τις “αποτυχίες” και να μη σε κάνουν να τα παρατήσεις, αλλά να πεισμώνεις. Κάποια στιγμή ίσως τα καταφέρεις;!
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Σίγουρα κάτι προυπάρχει, που είναι αδούλευτο. Άρα καλλιτέχνης γίνεσαι, αν αξιοποιήσεις σωστά αυτό που διαθέτεις και με πολλή δουλειά.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Μαγεία.
(Μπλανς Ντιμπουά “Δε θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία” Λεωφορείο ο πόθος, Τ. Ουίλιαμς.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Αν δεν υπάρχει έμπνευση, πριν από κάθε δουλειά, σημαίνει ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνει κάτι. Επομένως ναι, είτε γράψω ένα σενάριο, είτε στη διαδικασία να σκηνοθετήσω η έμπνευση είναι σημαντική κινητήριος δύναμη. Το περίεργο είναι ότι έρχεται πάντα τις πιο ακατάλληλες στιγμές, ή όταν κοιμάσαι, για παράδειγμα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Προσηλώμενο στο στόχο μου (πολλές φορές είναι πολύ ψυχοφθόρο).
Σχετικά με την ταινία μικρού μήκους “Βουτιά”. Πριν 3 εβδομάδες κυκλοφόρησε διαδικτυακά, μία από τις ωραιότερες δουλειές που έχω κάνει: μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο “Βουτιά”. Η ταινία έγινε με δική μου πρωτοβουλία, παρέα με φίλους στο Νομού Ρεθύμνου. Φέτος, λόγω της πανδημίας, έχουμε όλοι την ανάγκη, να ταξιδέψουμε για λίγο πίσω, σε ένα παλιό καλοκαίρι, που συνέβαιναν πράγματα απλά. Είχαμε ως επί το πλείστον πολύ θετικά σχόλια από τους θεατές. Είναι μια ταινία που έγινε με πολλή αγάπη από όλους μας, τα γυρίσματα δε, ήταν σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς, δίχως πίεση του χρόνου: συνδυάζαμε και τις δικές μας βουτιές. Είναι μια ταινία που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο για τον κόσμο, χωρίς την υποστήριξη κάποιου φορέα, απλά και μόνο επειδή, μέσα στην πανδημία, επέλεξα να κάνω μια ταινία που θα έχει μια καλοκαιρινή νοσταλγία. Είναι μια ταινία με πολύ καλοκαίρι, θάλασσα, που οι πρωταγωνιστές της, είναι το ίδιο το καλοκαίρι, με τα φαγητά του, τα αρώματα, τον ήλιο, το μπλε, όλα αυτά που μας ξεμυαλίζουν και από την άλλη ο παραθεριστής, που δε θέλει να τελειώσουν αυτές οι στιγμές. Το διαφορετικό με αυτήν την ταινία είναι ότι οι πρωταγωνιστές είναι 2 άνθρωποι της διπλανής πόρτας: δεν είναι τα συνηθισμένα μοντέλα και δεν έχουν κοιλιακούς. Ίσως εκεί έγκειται και η επιτυχία της ταινίας. Επίσης, επειδή, μέσα σε αυτό το φιλμάκι των 7 λεπτών, κάποιος μπορεί να δει τουλάχιστον μία στιγμή, από τα δικά του περασμένα καλοκαίρια.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Μελλοντικά θα ξεκινήσουμε τα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ μικρού μήκους σε συνεργασία με το σύλλογον γονέων ατόμων με αυτισμό Ρεθύμνου. Επίσης έχω ολοκληρώσει ένα μεγάλο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους με τίτλο “Ρίγη” και προσπαθούμε, μέσα στην πανδημία, με τους συνεργάτες μου να φτιάξουμε την φεστιβαλική του πορεία. Παράλληλα κάνουμε γυρίσματα με φίλους για κάποια άλλα μελλοντικά πρότζεκτ και πρόβες για τη νέα παράσταση στο “Σημείο”, το χώρο πολιτισμού, που έχω δημιουργήσει και βρίσκεται στο Ρέθυμνο.
“Βουτιά”
Εικόνα παλιού καλοκαιριού στο φετινό παλιοκαλοκαίρι η νέα ταινία μικρού μήκους του Γιάννη Μπλέτα.
Μέσα σε 7:08 λεπτά, η ταινία μικρού μήκους με τίτλο “Βουτιά” του Γιάννη Μπλέτα
βουτά απνευστί σε πέλαγο περασμένων καλοκαιριών, περασμένων δεκαετιών,
φέρνοντας στην επιφάνεια μνήμες, αναμνήσεις, αναμνηστικά,
ανάσες δροσιάς, ανεμελιάς, απόλαυσης.
Μέσα σε ένα ψηφιακό φιλμ δε χωρά το καλοκαίρι·
τόσα αναλογικά φιλμ χαλάγαμε και δεν χώραγε ποτέ.
Δυο πληθωρικά σώματα, θέρος και παραθεριστής,
–παιχνιδιάρικα χορταστικό και αχόρταγο παιδί–
συναντιούνται και χωρίζουν κάθε χρόνο
βουτάν σε αχαρτογράφητα καθαρά νερά
γεύσεων, αρωμάτων, ήχων, αγγιγμάτων, ματιών,
σε πελάγη αισθήσεων κι αναμνήσεων.
που δεν χωράν σε ένα ψηφιακό φιλμ·
που δεν χώραγαν σε τόσα αναλογικά φιλμ.
Η νέα ταινία μικρού μήκους
σε σενάριο & σκηνοθεσία Γιάννη Μπλέτα
δημιουργήθηκε στο Ρέθυμνο Κρήτης με στόχο
να ξορκίσει το παλιοκαλοκαίρι που ζούμε
με εικόνες παλιού καλοκαιριού
όταν έκαναν βουτιά οι τουρίστες
και δεν έκανε βουτιά ο τουρισμός.
Συντελεστές
Σενάριο-Σκηνοθεσία
Γιάννης Μπλέτας
DOP
Γιάννης Μπλέτας
Edit-Coloring
Ble Productions
Έπαιξαν
Λεωνίδας Ζωγραφάκης
Μαρία Παπαδάκη
Αφήγηση
Λεωνίδας Ζωγραφάκης
Art design
Κωνσταντίνα Παπαδάκη
Μουσική
Every word- Timber Choir
Μουσική τίτλων τέλους
Storyblocks
Βοηθός Παραγωγής
Τζένη Μαραθιανού- Καμπουράκη
Ευχαριστούμε:
Τζένη Μαραθιανού Καμπουράκη
Πόπη Καμπουράκη
Νίκο Ζουμπουλάκη
Ελένη Παθιάκη
Μανώλη Ροδινό
Μαρία Τρουλλινού
Γεωργία Αποστολάκη
Λευτέρη Αποστολάκη
Ελένη Βαρούχα
Γιώργο Μπλέτα
Γιάννη Χατζηκυριάκο
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα:
Vas Gasberk
Παραγωγή
Ble Productions
https://www.facebook.com/yannisbleproductions/
https://www.instagram.com/ble_productions/
Βιογραφικό. Ο Γιάννης Μπλέτας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη.
Είναι απόφοιτος Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, καθώς και της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν. Παράλληλα με τις σπουδές του, την υποκριτική και τη συγγραφή θεατρικών έργων, ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνοθεσίας κινηματογράφου στο London Film School.
Το 2016 προβλήθηκε online η πρώτη του ταινία μικρού μήκους, με τίτλο ‘Η Ομπρέλα’.
Την επόμενη χρονιά, ακολούθησαν τα φιλμ ‘Το Ταξίδι’ καθώς και ‘Τα Γεμιστά’, η ταινία που έχει ήδη τιμηθεί με 9 βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό: μεταξύ άλλων, Βραβείο “Νέοι σκηνοθέτες’’ (Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθηνών, 2018).
Το 2018, ολοκλήρωσε άλλες δύο ταινίες μικρού μήκους, το ‘Armatoloi’και το ‘Τάμα’.
Το Νοέμβρη του 2018 ξεκίνησε τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ σε σχέση με σκοτεινά γεγονότα της ιστορίας του Ρεθύμνου με τίτλο “Ρίγη”, που ολοκλήρωσε το 2020.
Τέλη του 2019 ιδρύει την εταιρεία παραγωγής Ble Productions με έδρα το Ρέθυμνο Κρήτης.
Το καλοκαίρι του 2019 δημιούργησε την ταινία μικρού μήκους “Στροφές”, η οποία προβλήθηκε online.
