Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε;
Ξεκίνησα να γράφω στα 37 μου, λίγους μήνες προτού εκδοθεί το πρώτο μου βιβλίο. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι ανέκαθεν έγραφα: Ξετρύπωναν ανάμεσα στα βιβλία μου ξεχασμένα χειρόγραφα σημειώματα με ποιήματα και μικρές ιστορίες. Άλλοτε έγραφα για λόγους πρακτικότητας – να δουλέψω με τα παιδιά το κείμενο που πραγματικά χρειαζόμουν – κι άλλοτε δίχως ορατό λόγο.
Πιστεύω ωστόσο ότι η συγγραφή για μένα ξεκίνησε έπειτα από την έκδοση του 12ου ατομικού μου βιβλίου. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα πως η δουλειά μου γινόταν αποδεκτή από το ευρύ αναγνωστικό κοινό αλλά κι από συγγραφείς που εκτιμώ. Σ’ αυτό το σημείο έγινε η μεταστροφή: Ενώ πριν έγραφα με τη χαρά του ανθρώπου που βλέπει να γραπτά του να εικονογραφούνται, να τυπώνονται και να γίνονται βιβλία, έπειτα άρχισα να γράφω με αίσθημα ευθύνης. Κατάλαβα πως τα κείμενά μου επηρρεάζουν ανθρώπους και μάλιστα στην πιο εύπλαστη φάση της ζωής τους, πως υπήρχε κι ένα ενήλικο αναγνωστικό κοινό που με εκτιμούσε και δεν θα ήθελα να το απογοητεύσω – απεναντίας να το κερδίσω περισσότερο. Ξεκίνησα λοιπόν να δίνω πολύ χρόνο στα κείμενά μου ώστε να ωριμάσουν και να συναντήσουν την ιδανική τους μορφή, να επιλέγω προσεκτικά τους συνεργάτες μου και να παρακαλουθώ σχολαστικά κάθε στάδιο της δημιουργίας των βιβλίων μου.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα;
Η λέξη “ζωή”. Μέσα από τις ιστορίες μου προσπαθώ όχι απλά να εξηγήσω στα παιδιά την καθημερινότητά τους με τα προβλήματα και τις χαρές της, αλλά να μεγαλώσω την εικόνα, να φαρδύνω την οπτική τους, ν’ ανοίξω παράθυρα και πόρτες, να τα κάνω ικανά να γκρεμίσουν τοίχους κι εμπόδια ώστε να κατακτήσουν την ανώτερη εκδοχή του εαυτού τους.
Ονειρεύομαι μια ιδανική κοινωνία όπου κάθε άνθρωπος θα έχει τον ρόλο και τον χώρο που του επιτρέπει να κάνει απολαυστικό και θετικό το μοναδικό του πέρασμα απ’ τη ζωή. Ονειρεύομαι ανθρώπους δίχως ανολοκλήρωτα όνειρα, δίχως ανισορροπίες κι ελλείψεις, ανθρώπους που συμπρεύονται με αγάπη και δικαιοσύνη. Αυτό επιδιώκω όχι μόνο να το ονειρευτούν οι αναγνώστες μου, αλλά και να πιστέψουν ότι μπορεί να συμβεί στη δική τους ζωή.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή;
Υπάρχουν μέρες που τις χαρακτηρίζω “ανοιχτές”. Είναι εκείνες οι μέρες που νοιώθω όλες τις αισθήσεις μου σε δημιουργική ένταση. Άλλοτε μπορώ να τις αξιοποιήσω κι άλλοτε όχι. Η συγγραφή χρειάζεται χρόνο κι απομόνωση. Οι φροντίδες της καθημερινότητας αφήνουν ανεκμετάλλευτες πολλές μέρες που θα μπορούσαν να είναι πολύτιμες. Σε μια ιδανική κατάσταση θα είχα περισσότερο χρόνο για γράψιμο. Αλλά προσαρμόζομαι στα δεδομένα της δικής μου ζωής, όπως οι περισσότεροι από μας.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας;
Όταν με ρωτούν για τον εαυτό μου, έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα μου ως παιδί. Είμαι λοιπόν το παιδί που δίχως βοήθειες κι υποστηρίγματα τα κατάφερε καλύτερα απ’ όσο είχε κανείς προβλέψει. Συνεπώς, μάλλον θα με χαρακτήριζα ικανή, εργατική και τυχερή, εφόσον έγινα ίσως η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Ελπίζω να είμαι και καλός άνθρωπος.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Το μεγάλο μου σχέδιο είναι να είμαι παρούσα στη ζωή. Τα μικρότερα αφορούν την έκδοση του νέου μου βιβλίου που θα κυκλοφορήσει την άνοιξη κι ενός άλλου που θα επιμεληθώ συγγραφικά.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Σπούδασε Παιδαγωγικά, μετεκπαιδεύτηκε στην Ειδική Αγωγή στο Α.Π.Θ. κι ολοκλήρωσε τις μεταπτυχικές της σπουδές στην Διοίκηση κι Οργάνωση Εκπαιδευτικών Μονάδων του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Εκπαιδεύτηκε στη μέθοδο Montessori την οποία κι εφάρμοσε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Δίδαξε καλλιτεχνικά και παιδαγωγικά μαθήματα στα Δ.Ι.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης. Από το 2001 εργάζεται σε δημόσια σχολεία. Είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής συντροφιάς.
Έχουν εκδοθεί 19 ατομικά της βιβλία παιδικής λογοτεχνίας, ενώ έχει συμμετάσχει στη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων. Επιμελήθηκε συγγραφικά πλήθος βιβλίων με τελευταίο το “Παίξε μπάλα!” του Θοδωρή Ζαγοράκη. Αρθρογράφησε σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, έλαβε μέρος ως εισηγήτρια σε συνέδρια με παιδαγωγικό περιεχόμενο, συμμετείχε σε δράσεις φιλαναγνωσίας δημόσιων κι ιδιωτικών φορέων. Έργα της έχουν παρουσιαστεί από εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς φορείς σε όλη την Ελλάδα. Τα βιβλία της έχουν εικονογραφηθεί από αξιόλογους εικονογράφους, ενώ στα cd που τα συνοδεύουν έχουν συμμετάσχει σπουδαίοι ηθοποιοί, μουσικοί και τραγουδιστές.
Υπό έκδοση βρίσκεται ένα ακόμη βιβλίο της.
Εργογραφία:
(2018) Ένα αδερφάκι για μένα, Διάπλους
(2016) Η αγάπη είναι κύκλος, Διάπλους
(2015) Ψωμί με ζάχαρη και αλάτι, Διάπλους
(2014) Σκανταλιές, ανεμελιά και τρελά ζογκλερικά, Διάπλους
(2013) Η φωνή σου, η δύναμή σου!, Παρρησία
(2013) Το αστεράκι του μπαμπά μου είμαι εγώ, Διάπλους
(2012) Θέλω να με αγαπήσουν κι άλλοι!, Διάπλους
(2011) Αυτή άρχισε πρώτη!, Διάπλους
(2010) Δεν το ‘κανα εγώ!, Διάπλους
(2010) Δικό μου είναι!, Διάπλους
(2010) Ευχαριστώ, συγγνώμη, σ’ αγαπώ…, Διάπλους
(2009) Βρες τη γαλάζια πεταλούδα, Διάπλους
(2009) Δε σ’ έχω φίλη, Διάπλους
(2009) Ζει σ’ αυτά που σου άφησε για να τον θυμάσαι, Διάπλους
(2009) Θα μου μάθεις να πετάω; Διάπλους
(2009) Θέλω να γίνω δέντρο, Διάπλους
(2009) Μη μαλώνετε με πληγώνετε…, Διάπλους
(2009) Μια μαμά σαν τη δική μου, Διάπλους
(2009) Όταν το 7 συνάντησε το 10, Διάπλους
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα:
(2009) Με τους μήνες συντροφιά ζωντανεύω τα παλιά: Άνοιξη, Διάπλους
(2009) Με τους μήνες συντροφιά ζωντανεύω τα παλιά: Άνοιξη, Διάπλους
(2009) Με τους μήνες συντροφιά ζωντανεύω τα παλιά: Φθινόπωρο, Διάπλους
(2007) Το δικό μας θέατρο, 14 παραστάσεις για τα Χριστούγεννα, Διάπλους
(2007) Το δικό μας θέατρο, 14 παραστάσεις για το καλοκαίρι, Διάπλους
