“Το έργο τέχνης στο δημόσιο χώρο, αντικαθιστά τις μουσειακές απαγορεύσεις “Μην αγγίζετε” με δεσμούς εμπιστοσύνης με τους περαστικούς και συνδιαλέγεται με το ιστορικό, αστικό και κοινωνικό περιβάλλον της πόλης, προκαλώντας να ξανασκεφτούμε την ουσία της δημόσιας τέχνης ως πολιτική πράξη”
Ανακλαστικό ανοξείδωτο μέταλλο,
φώτα led, 260X200X35cm
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την Τέχνη; Αποφάσισα να σπουδάσω ζωγραφική, ενώ σπούδαζα φαρμακευτική στο ΕΚΠΑ αλλά η συστηματική ενασχόληση μου με την τέχνη ξεκίνησε ως φοιτήτρια της ΑΣΚΤ και πτυχιούχος φαρμακοποιός πιά.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Γίνεται! Αυτό που ονομάζουμε “ταλέντο” απέχει πολύ από την σχεδιαστική ευχέρεια που έχουν πολλοί άνθρωποι. Για να γίνει κανείς καλλιτέχνης χρειάζεται να έχει μια μοναδικότητα στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα, διάθεση για ουσιαστική ενασχόληση με την τέχνη, πολλή δουλειά, δύναμη χαρακτήρα, και σίγουρα κάποιες προσωπικές εμμονές…
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν θα έντασσα τα έργα μου σε ένα ρεύμα ή κίνημα. Διατηρώ το δικαίωμα να αλλάζω και να χρησιμοποιώ για την δημιουργία του κάθε έργου μου, οποιοδήποτε μέσο υπηρετεί καλύτερα το εννοιολογικό περιεχόμενό του και την σχέση του με τους θεατές. Τα τελευταία μου έργα είναι εφήμερες site -specific εγκαταστάσεις, οι οποίες θέτοντας όρια στην διττή αντίληψη της ρευστότητας και της συνέχειας του χώρου και του χρόνου από την μια, και του κατακερματισμού και διαχωρισμού τους από την άλλη, επιχειρούν να αναδείξουν προφανείς αντιθέσεις ως δυναμικές σχέσεις.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Από το μεγαλειώδες και το μικροπρεπές του ανθρώπου, το απεριόριστο της φύσης, τα σπουδαία έργα, τους αγαπημένους μου…
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Τα γλυπτά του Richard Serra, η ζωγραφική του Marc Rothko, τα κυκλαδίτικα ειδώλια, οι ταινίες του Pier Paolo Pasolini, οι εγκαταστάσεις του Robert Irwin, οι βίντεο εγκαταστάσεις της Pipilotti Rist…
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Να διατηρώ την δυνατότητα να πειραματίζομαι, να μην βολεύομαι, να μην ακολουθώ κανόνες, να μην εντάσσομαι, να με εκπλήσσω.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Αν εξαιρέσουμε την Αρχαία Ελληνική Τέχνη η οποία έχει την θέση της στον παγκόσμιο πολιτισμό, η σύγχρονη Ελληνική Τέχνη δεν κατέχει ούτε ένα μικρό μερίδιο της υπόληψης των απαίδευτων νεοελλήνων θεατών, παρά μόνο ενός μικρού κοινού, εξοικειωμένου μ’ αυτήν. Αυτό οφείλεται στην απουσία μιας πολιτιστικής πολιτικής από την πολιτεία. Γιατί η παρουσία μιας πολιτιστικής πολιτικής, θα σήμαινε συνείδηση και αντιμετώπιση των πολιτισμικών αναγκών και των εκπαιδευτικά πολιτιστικών κενών, και φυσικά, κονδύλια για την τέχνη.
Το έργο τέχνης στο δημόσιο χώρο έχει τη δύναμη να ανακόπτει την καθιερωμένη πρόσληψη του αστικού χώρου από τους θεατές, ενώ η παρεμβατική παρουσία του, αποτελεί μια μορφή επικοινωνίας, αφού μπορεί να προκαλέσει δημόσιο διάλογο, διαφωνίες και συζήτηση. Το έργο τέχνης στον δημόσιο χώρο, αντικαθιστά τις μουσειακές απαγορεύσεις (‘Μην αγγίζετε’) με δεσμούς εμπιστοσύνης με τους περαστικούς και συνδιαλέγεται με το ιστορικό, αστικό και κοινωνικό περιβάλλον της πόλης, προκαλώντας να ξανασκεφτούμε την ουσία της δημόσιας τέχνης ως πολιτική πράξη.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να συνεχίσω να δουλεύω και να “εκτίθεμαι”.
Αίθουσα Ν. Κεσσανλής, Αθήνα, video- εγκαταστάση, Διαστάσεις μεταβλητές
Βιογραφικό Σημείωμα
Η Βιβέττα Χριστούλη γεννήθηκε στην Αθήνα.
Η διδακτορική της διατριβή στο University of the Arts London (UAL), Chelsea College of Arts, έχει τίτλο “Site-specific Art as an Exploration of Spatial and Temporal limitations” (PhD 2017).
Σπούδασε Ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (MA 1997) και στην Βασιλική Ακαδημία της Χάγης Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK), με υποτροφία Erasmus (1994) και είναι κάτοχος πτυχίου Φαρμακευτικής (1992) από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Ολοκλήρωσε με υποτροφία (Μπάκαλα)το πρόγραμμα Master of Arts: Studio and Environmental Art, στο New York University (ΜΑ 1999, NYU).
Έχει εκθέσει έργα της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε 11 ατομικές (1999 – 2020) και πολλαπλές ομαδικές εκθέσεις (π.χ. Τόποι Δημιουργίας, 2019, Μέτσοβο, Επιμέλεια Δρ. Λίνα Τσίκουτα, Απόπλους, 2019, Κέρκυρα, Επιμέλεια Δρ. Ευφροσύνη Τσακίρη. Borders and Edges, 2010, W.A.V.E. Λονδίνο, Το Χρονικό του Παραλόγου, 2007, Μπιενάλε Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Επιμέλεια Μπία Παπαδοπούλου, ΑΘΗΝΑ Βy Art, 2004, Αθήνα, ΑICA HELLAS, Πρόταση Δρ. Λίνα Τσίκουτα, International Young Art, 2002, Sotheby’s New York, Tel Aviv, 2003, Amsterdam, κ.α.).
Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα (2019-2021 Επαναστατικά Παλίμψηστα. ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. Επιμέλεια Δρ. Ευφροσύνη Τσακίρη, 2018-2019 Polysemi, Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, ΕΜΠ, Interreg, Greece – Italy 2014–2020, Επιμέλεια Δρ. Ευφροσύνη Τσακίρη.) και residencies (2020, Τέσσερα (Συν Ένα) Στοιχεία: Φωτιά, ΚΟΙΝΩΝΩ, Τήνος).
Έχει διδάξει στο τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ), ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια (2018-2019) και στο τμήμα Αρχιτεκτονικής Εσωτερικού Χώρου και Σχεδιασμού Αντικειμένων στο ΤΕΙ Αθηνών, ως Καθηγήτρια Εφαρμογών (2003-2018).
Είναι μητέρα 2 παιδιών, κατοικεί και εργάζεται στην Αθήνα.
Βιβέττα Χριστούλη
vivettachristouli.gr
e-mail: viveta_christouli @hotmail.com
