Η Βαφειάδη Ζωή, Μουσικός καλλιτέχνης, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Μου έχει λείψει αφάνταστα η προηγούμενη καθημερινότητά μου. Όσον αφορά τη μουσική, κυρίως μου έχουν λείψει οι συναυλίες, τα μαθήματα, η δημιουργία, οι πρόβες, οι συμπαίκτες μου.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Η κατάσταση που ζούμε είναι δύσκολη και πρωτόγνωρη. Έχουμε αναγκαστεί λόγω της πανδημίας να είμαστε έγκλειστοι για περίπου ένα χρόνο. Ο χρόνος εντός του σπιτιού περνάει κατά βάση με τηλεργασία και μελέτη. Αλλά δυστυχώς συνειδητοποιήσαμε ότι οι ώρες της ημέρας είναι πολλές. Τα συναισθήματα σίγουρα με αυτή την αποξένωση δεν είναι θετικά, καθώς έχει χαθεί η επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους και τη δημιουργικότητα της ημέρας. Προσπαθώντας να βλέπω τα πράγματα ρεαλιστικά, θα πω ότι με αυτή τη συγκυρία υπάρχουν άνθρωποι που είναι σε πιο δύσκολη κατάσταση συναισθηματικά και οικονομικά και εγώ δεν μπορώ σε ένα βαθμό να παραπονιέμαι γι’ αυτό.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Αυτό που εντυπωσιάζει θετικά στις μέρες μας είναι ότι πλέον τα ακούμε και είμαστε πιστεύω όλοι σε θέση να τα κατακρίνουμε. Η βία προϋπήρχε σε πολλούς χώρους και με πολλές μορφές, αλλά δεν έφτανε στα αυτιά μας. Φτάσαμε στην εποχή οι άνθρωποι να μιλάνε και οι απέναντι να ακούνε. Δεν με εντυπωσιάζει κανένας πρωταγωνιστής τέτοιου συμβάντος, αυτό που με εντυπωσιάζει είναι το που μπορεί να φτάσει κάτι τέτοιο και τι διαστάσεις μπορεί να πάρει. Έχω βρεθεί κι εγώ σε τέτοια άβολη κατάσταση, το οποίο μπόρεσα επί τόπου να ανακόψω. Αν μου αρέσει κάτι από όλα τα τελευταία συμβάντα είναι ότι πλέον τα ακούμε. Ας ελπίσουμε ότι το σήμερα θα μας διδάξει το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε για να λεγόμαστε άνθρωποι.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Η έρευνά μου για αυτό το ζήτημα είναι προς το παρόν ελλιπής. Σίγουρα έχω ακόμα το χρόνο να σκεφτώ για την κίνηση μου να εμβολιαστώ, μέχρι να φτάσει η ώρα της δικής μου ηλικιακής ομάδας.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εάν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Και ποιος δεν έχει στερηθεί έστω και κάτι. Μου έχει λείψει αφάνταστα η προηγούμενη καθημερινότητα μου. Όσον αφορά τη μουσική κυρίως μου έχουν λείψει οι συναυλίες, τα μαθήματα, η δημιουργία, οι πρόβες, οι συμπαίκτες μου. Σε αυτό το σημείο πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες είναι νεκροί. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους και δεν μπορούν πρακτικά να επιβιώσουν, αλλά πέραν από αυτό άλλαξε και η ψυχολογία μας. Υπάρχει τόση ενέργεια και δεν ξέρουμε πού να τη διοχετεύσουμε. Το άλλο μεγάλο κεφάλαιο είναι η επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι στο πρόσφατο παρελθόν ήμουν ένας άνθρωπος που ήμουν στο δρόμο όλη μέρα λόγω υποχρεώσεων και όταν άνοιγα την πόρτα του σπιτιού μου επιζητούσα την μοναξιά και την ηρεμία, έστω για λίγο. Ήμουν αυτή που την πίεζε η παρέα για να ξεκουνηθεί. Αν κάτι με έμαθε λοιπόν αυτός ο εγκλεισμός είναι ότι στο μέλλον θα προσπαθήσω να είμαι δίπλα στους ανθρώπους που αγαπώ πιο συχνά, γιατί μου δίνουν μια άλλου είδους δύναμη που δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι τη χρειαζόμουν τόσο πολύ.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Μπήκαμε σε αυτήν την κατάσταση μη μπορώντας σαν οικονομία να στηρίξουμε κάτι τέτοιο. Φοβάμαι ίσως να σκεφτώ το μετά σε επίπεδο εργασίας. Προσπαθώ να σκέφτομαι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
