Βασιλική Δευτεραίου: “Εμπνέομαι από διάφορα πράγματα, κυρίως ιστορίες και φυσικές μορφές…”

Συμμετέχει στην εικαστική έκθεση “Τerrain vague – Μεταβατικά Τοπία” στη Luminus Eye

“Η βασική πρόκληση με την οποία έρχονται αντιμέτωποι οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη είναι η ανάγκη να συνεχίζουν να βρίσκουν κίνητρο και έμπνευση…”

Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την Τέχνη και τι σας ενέπνευσε στην θεματολογία της συγκεκριμένης έκθεσης; Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια χρονική στιγμή, ούτε κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό γιατί δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι από τα δύο. Από όταν μπορώ να με θυμηθώ, συνεχώς ζωγράφιζα και νομίζω πως πολύ νωρίς, αποφάσισα πως είναι κάτι που δεν θέλω να σταματήσω να κάνω. Στη θεματολογία της συγκεκριμένης έκθεσης με ενέπνευσε η ιδέα της μεταβολής του χώρου και πως αυτό γίνεται αντιληπτό μέσω της περιπλάνησης. Γενικότερα η έρευνα πάνω στην εμπειρία του χώρου, μέσω της περιπλάνησης είναι κάτι που με ενδιαφέρει και έχω ασχοληθεί και στο παρελθόν, στη διπλωματική μου εργασία στην αρχιτεκτονική.

Ποια θέματα απασχολούν το έργο σας; Πως και από τι εμπνέεστε; Οι θεματολογίες που με απασχολούν τείνουν να διαφέρουν μεταξύ τους, ανά καιρούς. Εμπνέομαι από διάφορα πράγματα, κυρίως ιστορίες και φυσικές μορφές, αλλά όχι κάτι απόλυτα συγκεκριμένο. Τα περισσότερα έργα μου όμως, βασίζονται στην ιδέα της ανασυγκρότησης της δομής, μέσα από θραύσματα που αποτελούν την “αρχική” ιδέα.

Υπάρχει αγωνία στη δημιουργία; Γνωρίζω πως υπάρχει αυτή η θεώρηση της δημιουργίας, ως κάτι που φέρει “αγωνία” και δέος αλλά προσωπικά δεν το βιώνω καθόλου αυτό. Όταν φτιάχνω κάτι καινούργιο είμαι πάντα ενθουσιασμένη και ανυπομονώ να τελειώσει για να το δω ολοκληρωμένο.

Από ποιους άλλους καλλιτέχνες έχετε επιρροές; Μου αρέσει η δουλεία πάρα πολλών καλλιτεχνών, από τον Ai Weiwei, τον Hokusai, τον Luo Zhongli, κλπ. Αν και ιδιαίτερα εκτιμώ δύο καλλιτέχνες, που καταγόμαστε από το ίδιο νησί, την Ιθάκη, και μεγάλωσα έχοντας παντού γύρω μου τη δουλεία τους, τον Γιάννη Μαρμάρη και τον Στάθη Λιβάνη.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως εικαστικός καλλιτέχνης; Νομίζω η βασική πρόκληση με την οποία έρχονται αντιμέτωποι οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη είναι η ανάγκη να συνεχίζουν να βρίσκουν κίνητρο και έμπνευση και φυσικά το κυριότερο, να “φτάσουν” σε σημείο να βιοπορίζονται από την τέχνη τους.

Νομίζετε ότι η τέχνη έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τις υφιστάμενες κοινωνικές συνθήκες; Πιστεύω πως η τέχνη έχει πολλές δυνατότητες, με κύρια την ικανότητα της να μεταβάλλεται, σύμφωνα με τις καταναλωτικές ανάγκες της κοινωνίας που εκπροσωπεί. Υπό αυτή τη σκοπιά δεν νομίζω πως απαραίτητα αλλάζει τις υφιστάμενες κοινωνικές συνθήκες, αλλά “μεταλλάσσεται” μαζί τους.

Πού μπορεί κανείς να δει ζωντανά τα έργα σας σήμερα; Αυτή τη στιγμή συμμετέχω με δύο έργα μου, στην έκθεση “Terrain Vague – Μεταβατικά Τοπία”,  με καλλιτεχνικό επιμελητή τον κ. Πάρη Καπράλο, στη gallery “Luminous Eye” στην Αθήνα.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σίγουρα θα συνεχίσω να ζωγραφίζω και να πραγματοποιώ τις ιδέες μου και ελπίζω να συνεχίσουν να μου δίνονται ευκαιρίες για να τις μοιράζομαι.

Bio: Η Βασιλική Δευτεραίου γεννήθηκε το 1997 και μεγάλωσε στο νησί της Ιθάκης. Έχει σπουδάσει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην Αθήνα και κατέχει το δίπλωμα Αρχιτέκτονα Μηχανικού. Αυτή τη περίοδο σπουδάζει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα “Έρευνα στην Αρχιτεκτονική” του Ε.Μ.Π. και εργάζεται ως αρχιτέκτονας. Από μικρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον στη ζωγραφική και το θέατρο, κυρίως σε ό,τι αφορούσε τον σχεδιασμό και την κατασκευή σκηνικών. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα εργαστήρια και εικαστικές εκθέσεις, ενώ από το 2015 αναλαμβάνει χρέη σκηνογράφου και ενδυματολόγου σε θεατρικές παραστάσεις και σύνολα. Τους θερινούς μήνες των ετών 2017, 2018 και 2019 έκανε theater making σε τρεις διαφορετικές θεατρικές παραστάσεις στην Ιθάκη, ενώ έχει ασχοληθεί και με την ενδυματολογία σε ταινίες μικρού μήκους.