“Ο τόπος που γεννήθηκα και που ζω είναι τόπος έμπνευσης, με υπέροχο τοπίο, με πολύ όμορφο και σημαντικό παραδοσιακό οικισμό, με Αρχαία ιστορία, με θρύλους και παραδόσεις.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη γλυπτική; Με τη γλυπτική ασχολούμαι από το 1981. Είμαι αυτοδίδακτος δουλεύω πωρόλιθο Αφυτου Χαλκιδικής. Τα πρώτα ερεθίσματά μου είναι από την παιδική μου ηλικία όταν στο σπίτι του γνωστού ζωγράφου Γιώργου Παραλή ένας γλύπτης από την Τήνο σκάλιζε ένα σαλιγκάρι σε Πέτρα του χωριού μου. Επίσης ο γιος του Νίκος Παραλής σκάλιζε στην ίδια πέτρα ένα ανάγλυφο με έναν ψαρά. Το 1981 είδα έναν περαστικό από το χωριό μου να σκαλίζει μία πέτρα. Την επόμενη μέρα ξεκίνησα και δεν σταμάτησα εδώ και 40 χρόνια.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν ξέρω σε ποιο ρεύμα μπορεί να ανήκουν τα έργα μου αλλά είναι μία δουλειά εντελώς προσωπική. Ο τόπος που γεννήθηκα και που ζω είναι τόπος έμπνευσης, με υπέροχο τοπίο, με πολύ όμορφο και σημαντικό παραδοσιακό οικισμό, με Αρχαία ιστορία, με θρύλους και παραδόσεις.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Από τον τόπο μου πιστεύω ξεκινάει όλη μου η έμπνευση. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η δράση μου στα κοινά του χωριού. Καθώς ήμουν πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου για 20 χρόνια και για τέσσερα χρόνια πρόεδρος της Κοινότητας και θεωρω πώς η ανάπτυξη του χωριού με τη μορφή που έχει σήμερα είναι μέρος της γλυπτικής μου. Επίσης η παιδική μου ηλικία που έζησα πριν την τεχνολογική ανάπτυξη τότε που ο κόσμος ήταν πιο αγνός και αυθεντικός έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γλυπτική μου.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σημαντικό ρόλο στην καλλιτεχνική μου πορεία έπαιξε ο αείμνηστος ζωγράφος και φίλος μου Νίκος Παραλής, ο οποίος μ’ έβαλε με το ζόρι να ξεκινήσω να κάνω εκθέσεις. Κάποτε ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης μου έγραψε ότι του θυμίζω το Γιαννούλη Χαλεπά, αλλά δεν νομίζω ότι είναι έτσι.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Η αλήθεια είναι ότι είμαι των συνεχών προκλήσεων. Ξεκινήσα με έργα 20 πόντων και σήμερα δουλεύω έργα έξι και επτά τόνων. Αν κρίνω από την εποχή που ξεκίνησα τη γλυπτική και ήμουν ο τρελός κατά τους χωριανούς μου που σκαλίζει πέτρες μέχρι σήμερα που τα έργα μου στολίζουν σπίτια των χωριανών μου αλλά και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και δημόσιους χώρους σίγουρα η διαφορά είναι τεράστια.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Θα μιλήσω για τη δική μου δουλειά. Τα τελευταία έργα μου είναι ιστορικά με συμβολισμούς και μνήμες από το παρελθόν. Σίγουρα παίζουν μεγάλο ρόλο γιατί διαιωνίζουν την ιστορία, όπως το έργο μου στην Νέα Σκιώνη Χαλκιδικής με την παράσταση του αρχαίου δύτη ήρωα Σκυλιά, στη Νέα Φώκαια η βάρκα με τους πρόσφυγες, στην Παλαιά Φώκαια Αττικής αντίστοιχο έργο και πάλι προσφυγικό έργο που θα τοποθετηθεί στο Λαύριο. Επίσης θεωρώ πολύ σημαντικη την τέχνη στο δρόμο καθώς με μία εθελοντική ομάδα που δημιούργησα απευθύνθηκα στους Ζωγράφους σε όλη την Ελλάδα για να ζωγραφίσουν πάνω σε τενεκέδες τυριού. Ανταποκρίθηκαν 110 ζωγράφοι από διάφορα μέρη της Ελλάδος και σήμερα τριακόσια έργα σε τενεκέδες με φυτεμένα λουλούδια στολίζουν το χωριό. Η απήχηση στον κόσμο είναι τεράστια καθώς έρχονται από παντού να θαυμάσουν τα έργα των ζωγράφων στους δρόμους. Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ελλάδα ζωγραφίζουν πάνω σε τενεκέδες.
