Βασίλης Πασλίδης: “Η μουσική δεν έχει γλώσσα, ήθη και έθιμα. Είναι ο κρίκος ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες και λαούς”

“…Αυτόν τον καιρό βρίσκομαι στο στούντιο όπου και ετοιμάζω το δεύτερο προσωπικό μου δίσκο με τίτλο ”τι είχαμε τι χάσαμε”, ενώ τις επόμενες ημέρες θα κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο το 5ο τραγούδι του άλμπουμ ”Τα αηδόνια”

Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς; Η μουσική δεν έχει γλώσσα, ήθη και έθιμα. Είναι ο κρίκος ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες και λαούς. Μια παγκόσμια γλώσσα που μας ενώνει όλους και δημιουργεί το καλύτερο κλίμα για να επικοινωνούμε μεταξύ μας.

Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί; Θαυμάζω και σέβομαι όλους αυτούς, οι οποίοι μέσω της τέχνης μοιράζονται την αλήθεια τους και την προσφέρουν στον κόσμο. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί από όλα τα είδη της μουσικής, οπότε θα ήταν άδικο να αναφερθώ σε συγκεκριμένα ονόματα.

“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση; Αν ορίσουμε τη μουσική ως μητέρα μας, τότε οι μουσικοί είναι τα παιδιά της που καθένα απο αυτά προσπαθούν να την εκφράσουν με το δικό τους ύφος.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Φυσικά και δεν είναι πολυτέλεια, αλλά επιτακτική ανάγκη. Είναι πολύ σημαντικό το κράτος να αναδιαμορφώσει αρκετές παραμέτρους στο κομμάτι της μουσικής εκπαίδευσης και να παραδειγματιστεί από την αρχαιότητα, αλλά και από τις προηγμένες κοινωνίες στις οποίες η μουσική παιδεία αποτελεί μέρος της συλλογικής εκπαίδευσης, καθώς συμβάλλει στην διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας.

Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική; Υπάρχουν γονείς που από απωθημένο πιέζουν τα παιδιά τους και συνήθως μια τέτοια συμπεριφορά φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα. Δεν νομίζω οτι χρειάζεται πίεση. Συνεπώς πιστεύω πως θα ήταν καλό για αρχή να του δώσει ακούσματα από διάφορα είδη μουσικής και το παιδί από μόνο του θα ακολουθήσει αυτό που του αρέσει.

Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση; Στα μουσικά Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας διδάσκεται σε ικανοποιητικό βαθμό. Επίσης είναι ενθαρρυντικό πως αρκετοί καταρτισμένοι μουσικοί έχουν εισέλθει στη δημόσια παιδεία για τα προς το ζην, καθώς η επιβίωση από τη μουσική γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Οπότε σίγουρα θα βοηθήσουν ακόμη περισσότερο στο μέλλον. Γενικά όμως η μουσική σαν μάθημα θα έπρεπε να χαίρει της ίδιας σημασίας στα σχολεία γενικής εκπαίδευσης με τα υπόλοιπα μαθήματα όπως η γλώσσα και τα μαθηματικά.

Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Εννοείται πως υπάρχουν και έχω τη χαρά και την τιμή να έχω συνεργαστεί με μερικούς εξ αυτών.

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Έχουν αλλάξει όλων μας τα σχέδια λόγω της πανδημίας, όμως προέχει η ψυχική μας υγεία και γι’ αυτό το λόγο βρίσκομαι στο στούντιο όπου και ετοιμάζω τον δεύτερο προσωπικό μου δίσκο με τίτλο ”τι είχαμε τι χάσαμε”, ενώ τις επόμενες ημέρες θα κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο το 5ο τραγούδι του άλμπουμ ”Τα αηδόνια”.

Βιογραφικό
O Βασίλης Πασλίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Κομοτηνή, όπου στα 16 του χρόνια, ασχολήθηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά με την κιθάρα και το τραγούδι σε γνωστό ρεμπετάδικο της περιοχής. Το 2006 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη για σπουδές, όπου συμμετείχε σε διάφορα μουσικά σχήματα ως τραγουδιστής και κιθαρίστας. Το 2010 ”ξενιτεύεται” στη πρωτεύουσα και μετά από ένα χρόνο συγκατοικεί με τον αδερφό του Χρήστο για 2 χρόνια, όπου και γράφτηκαν περισσότερα από 30 τραγούδια. Το Δεκέμβριο του 2013 κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο σε στίχους του αδερφού του Χρήστου, με τίτλο ”2 χρόνια συγκατοίκηση”  από την δισκογραφική εταιρεία ”Protasis”, ο οποίος παρουσιάστηκε με επιτυχία στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στη Κομοτηνή με συναυλία στο θερινό ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Επίσης έχουν κυκλοφορήσει ακόμη τέσσερα τραγούδια από τον επερχόμενο δίσκο με τίτλο “Τι είχαμε τι χάσαμε” , οι ”Πονηριές” η ”Μάγισσα”, ο ”Ζωντανός” και το “Όλα είναι στο μυαλό”.