“Ταξιδεύοντας μέσα στην τέχνη, δανείζομαι οτιδήποτε διαπιστώσω πως έχει μια αναφορά μέσα μου και θέτει κάτι εσωτερικό σε κίνηση.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Θυμάμαι πως πάντα μπορούσα να παρατηρήσω με αφοσίωση τα πράγματα γύρω μου και μέσα μου, προσπαθώντας να τα κατανοήσω. Αυτό πάντα εύρισκε να εκφραστεί με δημιουργικούς τρόπους. Αποφάσισα να παρατηρώ πιο συστηματικά δώδεκα χρόνια πριν, μετά από ένα τρίμηνο ταξίδι στην Νέα Υόρκη. Ήθελα να βρω έναν τρόπο να προσδιορίσω τον εαυτό μου διαφορετικά από ό,τι έκανα ως εκείνη τη στιγμή και έτσι, από ένας μάγειρας που ζωγραφίζει, έγινα ένας καλλιτέχνης που ξέρει να μαγειρεύει.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Ταξιδεύοντας μέσα στην τέχνη, δανείζομαι οτιδήποτε διαπιστώσω πως έχει μια αναφορά μέσα μου και θέτει κάτι εσωτερικό σε κίνηση. Σίγουρα έχω στοιχεία εξπρεσιονιστικά, Dada, καταστασιακά, κονστρουκτιβιστικά, environmental. Όσο ψάχνουμε, τόσο περισσότερα θα ανακαλύψουμε.
Ένα από τα θέματά μου, που πρέπει ίσως να ψάξω, είναι πως δεν μπορώ με τίποτα να κάνω μόνο ένα πράγμα. Βαριέμαι πολύ εύκολα και θέλω συνεχώς να αλλάζω και να αναζητώ νέα πράγματα, φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους. Ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα μπορεί να ασχοληθώ με πολύ διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Υπάρχει μια εσωτερική σύνδεση στα έργα μου που ίσως να είναι λίγο δυσδιάκριτη για κάποιον που δεν γνωρίζει το συνολικό έργο μου.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Συνήθως η φόρμα ακολουθεί την ιδέα. Όταν θέλω να μιλήσω για κάτι, κάνω πρώτα έναν βασικό σκελετό και μετά θα ψάξω να βρώ τη φόρμα, το υλικό και την τεχνική. Οι ιδέες έρχονται κυρίως μέσα από τη δική μου εσωτερική ανάγκη, το διάβασμα και το διαλογισμό, την καθημερινή μου αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Οι ανάγκες μου έχουν να κάνουν, τις περισσότερες φορές, με τον αυτοπροσδιορισμό μέσα στα υποσύνολα που ζούμε και η σχέση μας με το Όλον, το όριο, το παρόν. Έτσι συνήθως κατασκευάζονται διάφορα έργα τα οποία θα αποτελέσουν τα υποσύνολα μιας πολύ μεγάλης εγκατάστασης.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Οπωσδήποτε!!! Θα αναφερθώ τελείως επιγραμματικά στον Καζαντζάκη, Πλάτωνα, Rumi, Osho, Anselm Kiefer, Joseph Beuys, Frank LIoyd Wright και πολλοί άλλοι, ο κατάλογος είναι μεγάλος!
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Την πρόκληση τη βάζει το έργο το ίδιο. Ως καθρέφτης μας, το έργο αντικατοπτρίζει ό,τι κουβαλάμε μέσα μας. Αν καταφέρουμε να λύσουμε ένα θέμα στο έργο, γίνεται αυτόματα μέσα μας και μια μετακίνηση και το αντίθετο. Η πρόκληση είναι το ζητούμενο για εμένα. Αγαπημένα μου έργα είναι αυτά που μου έχουν βάλει τη μεγαλύτερη δυσκολία. Σίγουρα επίσης πρόκληση για εμένα ήταν οι δύο μεγάλες ατομικές εκθέσεις που έκανα το 17 και το 19, ακριβώς επειδή ήταν δυο πολύ μεγάλα projects.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Όπως σε κάθε μεσαίωνα, έτσι και στο δικό μας, η τέχνη ανθεί μεν ατομικά και μέσα από συλλογικότητες, αλλά στην ευρύτερη κοινωνία καταδικάζεται. Όχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά γιατί δυστυχώς η κοινωνία έχει εθιστεί τόσο πολύ στη μιζέρια που δεν μπορεί να δει φως μέσω της τέχνης και έτσι αυτή αναλώνεται στο να ικανοποιεί ναρκισσιστικές διαστροφές. Ευτυχώς ο κανόνας αυτός έχει και εξαιρέσεις. Όπως κάθε εποχή, έτσι και η δική μας, δεν μπορεί να επιτρέψει στο καινούριο να αναδυθεί αναίμακτα.
Βλέπω πως ο δημόσιος χώρος σήμερα είναι ο μόνος χώρος που η έκφραση και τη τέχνη μπορεί να υπάρξει ελεύθερη χωρίς καμίας μορφής λογοκρισία και μεσάζοντες και να έχει ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη δυνατή επιρροή εκεί που πρέπει να απευθύνεται. Θα μου πεις τώρα, πως θα ζήσει ο καλλιτέχνης…; Δεν ξέρω να απαντήσω σε αυτό. Όσο διαβάλουμε το σύστημα, άλλο τόσο μας διαβάλει και αυτό.
Για εμένα, ευτυχώς που υπάρχει και ο δημόσιος χώρος, αλλιώς δεν θα είχα κάνει καμία έκθεση, αφού τις ατομικές μου εκθέσεις τις έχω πραγματοποιήσει σε εγκαταλελειμμένα κτίρια.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Έχει ξεκινήσει μια συνεργασία με την Coco Mat και κάνω έργα με τα υλικά της εταιρίας. Έχω στείλει κάποια έργα στο κατάστημά της στη Νέα Υόρκη, αλλά λόγω της σουρεαλιστικής κατάστασης που ζούμε δεν έχω καταφέρει να πάω και να την οργανώσω όπως θα ήθελα. Ελπίζω κάποια στιγμή να πάω και να γίνει. Ετοιμάζω επίσης μια έκθεση για φέτος, το 2021, στη Μύκονο όπου και μένω, η οποία όπως και οι προηγούμενες, θα είναι σε ανεξάρτητο χώρο, όχι εγκαταλελειμμένο, αλλά ούτε και σε γκαλερί.
