“Ξεχωρίζω τον Χάρη Ρώμα όχι επειδή είναι ένας άνθρωπος που συνεργάζομαι μαζί του τα τελευταία χρόνια, σχεδόν από την αρχή της σταδιοδρομίας μου, αλλά επειδή είναι πολυσχιδής και παρακολουθώ την δουλειά του από μικρός…”
Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Σε πολύ μικρή ηλικία. Από το νηπιαγωγείο ακόμα. Ενθουσιαζόμουνα με τις σχολικές γιορτές. Αργότερα στο γυμνάσιο συμμετείχα κάθε χρόνο σε θεατρικές ομάδες του Δήμου Βόλου και πάντα είχα στόχο μεγαλώνοντας να σπουδάσω σε δραματική σχολή.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Θα ξεχωρίσω τον Χάρη Ρώμα όχι επειδή είναι ένας άνθρωπος που συνεργάζομαι μαζί του τα τελευταία χρόνια, σχεδόν από την αρχή της σταδιοδρομίας μου. Αλλά επειδή είναι πολυσχιδής και παρακολουθώ την δουλειά του από μικρός. Από τους “Μεν και Δεν” ακόμα. Στο σχολείο, επειδή φορούσα γυαλιά, μου λέγανε ότι μοιάζω με τον Δάγκα, τον χασοδίκη.
Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Δε μπορώ να ξεχωρίσω. Το καθένα έχει τη δική του μαγεία. Αλλά και τη δική του τεχνική.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Επιβεβαίωση και ανταμοιβή ότι αυτό που κάνω το κάνω καλά. Γι’ αυτό και σαν πρώτο στόχο έχω την αφοσίωση και το ολοκληρωτικό δόσιμο στον εκάστοτε ρόλο που μου αναθέτουν.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Εννοείται πως γεννιέται. Στην πορεία γίνεται καλύτερος. Μελετώντας και εμπλουτίζοντας την τεχνική του.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Η λέξη “δημιουργία”. Με εκφράζει και σαν άνθρωπο.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Σαφέστατα… Δεν πέφτω στα βαθιά και όπου με βγάλει… Για να δημιουργήσεις πρέπει να υπάρχει η έμπνευση.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Ανατρεπτικός, θα έλεγα… ίσως γιατί μου αρέσει η ανατροπή στην τέχνη, γενικά.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Πριν τον κορωνοιό σχεδιάζαμε με την ομάδα του Επαγγελματικού Θεάτρου της Διασποράς και την σκηνοθέτη Μόνικα Σαβουλέσκου Βουδούρη να ανεβάσουμε μια παράσταση στο θέατρο ‘’Αγγέλων Βήμα’’ με μονόπρακτα Ρουμάνων θεατρικών συγγραφέων όπως ο Ίον Λούκα Καρατζιάλε, ο Ευγένιος Ιονέσκο και ο Ματέι Βισνιέκ. Οι παραστάσεις ήταν προγραμματισμένες για τον Μάιο. Τώρα, εφ’ όσον οι πρόβες μας έχουν μείνει αρκετά πίσω, υποψιάζομαι πως το πρότζεκτ θα πραγματοποιηθεί αργότερα. Αυτόν τον καιρό, κλεισμένος στο σπίτι, ασχολούμαι με την μετάφραση ενός θεατρικού έργου της Τζιανίνα Καρμπουναρίου. Και τα μελλοντικά σχέδια δεν σταματούν… Καθώς αφοσιώθηκα για μεγάλο χρονικό διάστημα στην μετάφραση, θέλω κάποια στιγμή να ξαναγράψω κάτι δικό μου.
Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στον Πολυχώρο ΑΘΗΝΑΙΣ και στο Communitism. Ευχαριστούμε τη φωτογράφο Κατερίνα Παρασκευά. Το styiling του Βαγγέλη Δουκουτσέλη επιμελήθηκε η εταιρία OBVIOUS και ο σχεδιαστής Πάρης Βαλταδώρος.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΟΥΚΟΥΤΣΕΛΗ
Γεννήθηκε στο Γαλάτσι της Ρουμανίας και μεγάλωσε στο Βόλο. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής ‘’Θεμέλιο’’. Στο θέατρο έχει παίξει στην ‘’Επιστροφή της Μαντάμ Ανιές’’ της Μαίης Σεβαστοπούλου (2010), στη ‘’Βεγγέρα’’ του Καπετανάκη σε σκηνοθεσία Χάρη Ρώμα (2012), στους ‘’Βράχους’’ της Τζένης Κοσμίδου (2013), στη ‘’Diva’’ του Κ. Ιωκειμίδη σε σκην. Κ. Ζέκου (2014), στο ‘’Όμορφο ταξίδι των αρκούδων πάντα όπως το διηγείται ένας σαξοφωνίστας που είχε ερωμένη στη Φρανκφούρτη’’ του Ματέι Βισνιέκ, σκην. Μόνικα Σαβουλέσκου Βουδούρη (2015) και στα έργα του Χάρη Ρώμα ‘’Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου’’ (2013), ‘’Αυτός που θα έσωζε τον κόσμο’’ (2013), ‘’Με βασανίζουν οι γυναίκες’’ (2014) , ‘’Πρότυπος Οίκος Ανοχής’’ (2014) και ‘’Ο Βαφτιστικός της Κυρίας’’ (2018-2020). Επίσης στα παιδικά έργα του Χάρη Ρώμα ‘’Ο Αυτοκράτορας της Σοκολάτας’’(2011) , ‘’Το παιδί που μίλαγε με τα φρούτα’’(2012) ,‘’Ο Μαγικός κόσμος του Σκρουτζ’’ (2015) , ‘’Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ημέρες’’ (2017) και στη ‘’Νεφελοκουκοχώρα’’ (2018) αλλά και στην ‘’Μάγισσα Ταραντούλα εκπαιδεύεται’’ της Τζ. Κοσμίδου στο θέατρο Vault (2013) και στην ‘’Σφήκα η Ρίκα στο μαγεμένο δάσος’’ της Α. Γκαλμπένη στο θέατρο ‘’Κνωσσός’’ (2014). Παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή και την μετάφραση. Έργα του : ‘’Μερικοί τον προτιμούν νεκρό’’ σε σκηνοθεσία Ζωζώς Ζάρπα (2010), ‘’Η Δολοφονία του Ραμόν Μαρτίνεζ’’(2012) , ‘’Λευκές Σελίδες’’ (2012) σε σκηνοθεσία Κ. Ζέκου , ‘’Εγκαίνια Στοπ’’(2013) και ‘’Faux Dario’’ (2014). Διασκεύασε για το θέατρο Θεμέλιο τη ‘’Δωδέκατη Νύχτα’’ του Σαίξπηρ (2011) και μαζί με τον Χάρη Ρώμα διασκευάσανε το παραμύθι των Γκριμ, ‘’Χάνσελ και Γκρέτελ’’(2012). Μετέφρασε: το ‘’Όμορφο ταξίδι των αρκούδων πάντα όπως το διηγείται ένας σαξοφωνίστας που είχε ερωμένη στη Φρανκφούρτη’’ του Ματέι Βισνιέκ στο θέατρο Πρόβα, ‘’Αστέρι χωρίς όνομα’’ του Μιχαήλ Σεμπαστιάν στο θέατρο Σταθμός και ο ‘’Λιποτάκτης’’ του Μιχαήλ Σόρμπουλ στο θεάτρο Σταθμός. Και τα τρία αυτά έργα σε σκηνοθεσία της Μόνικας Σαβουλέσκου Βουδούρη. Τα θεατρικό έργα της Ελίζε Βιλκ ‘’Η Πράσινη Γάτα’’ (από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου) και η ‘’Μέση Διάρκεια Ζωής των Πλυντηρίων’’ (από το θέατρο Πρόβα σε σκηνοθεσία Νίκου Σακαλίδη).Στη τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές ‘’Επτά Θανάσιμες Πεθερές- Η Πόντια Πεθερά’’ του Γ. Πετρινιώτη , στα ‘’Ίχνη’’ (5η εντολή) του Β. Τσελεμέγκου, στο ‘’Αν ήμουν πλούσιος’’ του Σ. Μαρκίδη και στο ‘’Καφέ της Χαράς’’ του Τ. Μιχαήλ. Στον κινηματογράφο έχει παίξει στον ‘’Ηλία του 16ου’’ του Ν. Ζαπατίνα, στο ‘’Άμα δε σε θέλει’’ του Β. Νεμέα και στη μικρού μήκους ταινία ‘’Επιστρέφει’’ της Μ. Γεωργίου. Γράφει στίχους για Έλληνες και ξένους τραγουδιστές, όπως το ‘’Φιλί μου κλέψε’’ της Μπέσσυς Αργυράκη , το ‘’Mi amor’’ της Pelageya Stefoglo, το ‘’Light up the night’’ της Viorela Moraru και το ‘’Something in your eyes’’ του Peter Wilson . Και τα τέσσερα αυτά τραγούδια σε μουσική του Σάκη Γραββάνη.
