Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Eνα τυχαιο γεγονος όταν ημουν 7χρονων με οδηγησε να ζωγραφισω. Ηταν το 1967 επι δικτατοριας χρονιες ζοφερες τα αεροπλανα λογω της γιορτης των ταξιαρχων πεταγαν τυπωμενα χαρτια από τον ουρανο με ένα σχεδιο προσωπογραφια ενός πιλοτου. Μου αρεσε τοσο πολύ που το αντεγραψα σε μια κολλα χαρτι. Ως εκ θαυματος το ειχα κανει ολοιδιο. Μετα από ένα βιβλιο ανακαλυπτω μια εικονα του Χριστου απο το ορος Σινα εγκαυστικη και εκανα ένα καινουργιο σκαριφημα το οποιο με ικανοποιουσε απολυτα. Όμως δεν εδωσα καμμια σημασια οσπου τα χρονια περασαν δινοντας στην Νομικη αργοτερα. Η περιοδος αυτή ητα ιδιαιτερα δυσκολη από οικογενειακης καταστασης και αποφασιζω να δωσω καλων τεχνων οπου και πετυχαινω από τους πρωτους. Τα γεγονοτα αυτά ηταν στιγμες που αργοτερα βρεθηκα κοντα τους, υπηρετησα στην Αεροπορια και επισκευτηκα το Σινα, τιποτε δεν είναι τυχαιο τελικα.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Από την στιγμη που ερχομαστε στο φως ηδη συντελειται η δημιουργια ενός και μοναδικου κοσμου που δομειται αναλογως με τον τροπο που σκεπτεται κανεις και τα βιωματα του. Ως εκ τουτου εν δυναμι γενιομαστε ολοι με σκοπο την δημιουργια. Μια δημιουργια που απαιτει γνωσεις εμπειρια βιωματα πνευματικη και ψυχικη ανοδο αλλα και πολύ δουλεια οσον αφορα το αντικειμενο που ο καθενας κοπιαζει. Ο καλλιτεχνης ερχεται για να εκφρασει με πληρη επιγνωση του συστηματος που ζει μια νεα πραγματικοτητα και να συγκρουστει με τις εκαστοτε ιδεοληψιες, συνεπως βρισκεται σε συνεχη και ακαταπαυστη πνευματικη εργασια ετσι ώστε πολλες φορες το δημιουργημα του να είναι ποιο μπροστα από την εποχη του. Ως εκ τουτου το ερωτημα αν γεννιεται ή γινεται κανεις, μαλλον κατά την αποψη μου παραμενει αναπαντητο…
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Δεν μπορω να δημιουργησω εάν αυτό για το οποιο κοπιαζω δεν αγγιζει τις πιο εσωτερικες μου χορδες. Τι είναι αυτό που καποια στιγμη με ικανοποιει ώστε να σταματησω για να δω ένα εργο τελειωμενο; Θελω αυτό να φτανει βαθεια στις αισθησεις του θεατη αναλογως με τη ευφυια του καθενος βεβαια,αλλα επειδη ο κοσμος εχει κοιμησει μεσα του τις αισθησεις του, όχι γιατι το θελει αλλα γιατι πολλες φορες του το επιβαλει το συστημα που ζει, ερχεται μια άλλη εικονα να του το υπενθημισει και γινεται συνοδοιπορος του εργου αλλα και κατά συνεπεια του καλλιτεχνη.
Η εμπνευση δεν είναι μια μαγικη στιγμη που ζησαμε στο ηλιοβασιλεμα. Ερχεται διοτι εχουμε δημιουργησει τις απαιτουμενες συνθηκες μεσω προβληματισμων και πολύ σκεψη για το τι θα δημιουργησουμε.
Δεν υπαρχει άλλος χωρος στο συμπαν. Το συμπαν είναι αγνωστο και απειρο και το ταξιδι με πολλες αντιφασεις. Αλλωστε δεν γινονται όλα με το ετσι θελω πρεπει κανεις να ακουει τις φωνες της κοινωνιας για να δωσει μια απαντηση, που στην περιπτωση μου γινεται με το εργο τεχνης.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Η ζωγραφικη μου εχει απαντησει κατά καιρους σε κάθε μια εκθεση που εχει πραγματοποιηθει.
Ξεκινησα το 1987 στην γκαλλερι ΤITANIUM και με κειμενο του επιμελητη Μανου Στεφανιδη μια προταση αφηρημενης ζωγραφικης με μεγαλα εργα και τιτλο ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, οπου η βασικη μου ιδεα ηταν η παγκοσμιοποιηση, αυτό που εγινε αργοτερα και στην Ελλαδα, θεωρωντας το ευατο μου ως πολιτη του κοσμου. Μου αρεσε που 27 χρονων τοτε ειχα ηδη δει πως η τεχνη είναι τοσο ανοιχτη και ελευθερη με ολο το κοστος βεβαια που εχει για τα ελληνικα δεδομενα.
Το 2001 γκαλλερι Αδαμ δημιουργω μια εκθεση με τιτλο το ΟΡΑΜΑ και με επιμελεια της Ντορα Ρογκαν με εργα προσωπογραφιες των αγωνιστων του 21 τροφη στην μνημη αλλα και προβληματισμος για την ελληνικοτητα.
Το 2005 με απασχολει η πνευματικη ανοδος ετσι όπως το βλεπουν οι βυζαντινοι με τιτλο ΘΕΑΣΙΣ με την επιμελεια του Θαναση Μουτσοπουλου
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ηδη βρισκομαι σε ένα προσωπικο δρομο δεν ξερω ακομα που θα με παει και τι δρομους θα μου ανοιξει.Πολλες φορες εξαρταται και από τα εκαστοτε συμβαντα .
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Τοπος που περιβαλλεται από θαλλασα, προμυνημα ταξιδιων για τον ιδιο.
