Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Κάθε λαός έχει την δική του μουσική και τον δικό του πολιτισμό. Με τα δικά του μοναδικά στοιχεία και χαρακτηριστικά. Όμως δεν υπάρχουν στεγανά. Πάντα υπήρχαν προσμίξεις και επιρροές απο την μια μουσική στην άλλη. Με δανεισμό μουσικών οργάνων, με μίμηση μουσικών δρόμων και τρόπων, με μεικτά μουσικά σχήματα που δημιουργήθηκαν από ανάγκη ή συγκυρίες. Για μένα, η επιτυχία στην ένωση αυτή, είναι, όταν το «ξένο» στοιχείο, το καινούργιο, αφομοιώνεται στο δικό σου στυλ, στη δική σου μουσική. Και το κάνει να φαίνεται, σαν να ήταν πάντα εκεί. Να μην ξεχωρίζει. Να μην αλλοιώνει το ύφος. Αλλά να δίνει μια φρεσκάδα και μιαν ανάσα. Με αυτήν την έννοια, ναι, η μουσική ενώνει τους λαούς.
Αυτο όμως αφορά τους μουσικούς. Απο την τεχνική πλευρά της μουσικής. Από την πλευρά την κοινωνίας που ακούει την μουσική, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Στον δικό μας πολιτισμό η μουσική, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον λόγο. Τραγούδι. Για να «ενωθεί» ένας άλλος λαός με εμάς, θα πρέπει να καταλαβαίνει την γλώσσα μας, τις λέξεις και τα νοήματα. Μπορεί να εισπράξει κάποια συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, ενθουσιασμό ή απογοήτευση, όμως όχι μέσω της κατανόησης των στίχων, αλλά από το ένστικτο του. Χωρίς την γνώση της γλώσσας δεν μπορεί να γίνει κοινωνός του όλου της δικής μας μουσικής. Το ίδιο ισχύει και για εμάς αντίστοιχα, αλλά και για όλους τους λαούς του κόσμου, που δένουν την μουσική τους με τον λόγο.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Θαυμάζω αυτούς τους μουσικούς, που όσο περνάει ο καιρός και μεγαλώνουν και μελετούν και καλυτερεύουν από την μελέτη τους, γίνονται όλο και πιο ταπεινοί, όλο και πιο συγκρατημένοι με την αξιοσύνη τους και δεν επαίρονται για την ικανότητα τους. Που θα αναζητήσουν τον καλύτερο από αυτούς, για να μάθουν περισσότερα. Που θα προσφέρουν απλόχερα και με χαρά, όλη τους την γνώση και την μουσική τους καλλιέργεια.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Η μουσική είναι επικοινωνία. Είναι γλώσσα. Ίσως να είναι μία, αλλά με πάμπολλα ιδιώματα. Το καθένα με το δικό του χρώμα και τον δικό του τρόπο αναπαραγωγής και εκτέλεσης. Οι μουσικοί, που είναι πολλοί, θα πρέπει να γνωρίζουν ο ένας το ιδίωμα του άλλου, για να μπορέσουν να συμπράξουν. Έχουμε δει και ακούσει, προσπάθειες επικοινωνίας διαφορετικών μεταξύ τους μουσικών ιδιωμάτων. Άλλες με επιτυχία και άλλες όχι. Η ουσία για μένα είναι, να υπάρχει αυτή η επικοινωνία και η ανταλλαγή και η πρόσμιξη. Πολλοί μουσικοί, περισσότερη μουσική. Και οτι αξίζει, θα μείνει.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Στην σημερινή εποχή, με τις τόσες οικονομικές και όχι μόνο, δυσκολίες, η μουσική παιδεία φαντάζει πολυτέλεια. Δεν είναι όμως. Μαζί με το διάβασμα, είναι ένα εφόδιο ζωής, που καλλιεργεί το μυαλό και την ψυχή.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Απευθυνόμενος σε κάποιο ωδείο ή δάσκαλο μουσικής. Εκεί θα δουν αν το παιδί τους έχει ή όχι ταλέντο.
Να πω όμως, οτι το ταλέντο δεν είναι το παν. Και κάποιο παιδί που δεν έχει ταλέντο, μπορεί να ασχοληθεί με τη μουσική. Αυτό που πάει τα πράγματα μπροστά, είναι η δουλειά και η μελέτη. Αν έχεις ταλέντο, απλά πας πιο γρήγορα. Χωρίς μελέτη και δουλειά όμως, δεν πας πουθενά. Άρα το ταλέντο είναι πολύ σχετική έννοια.
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Αν εννοείτε την δημόσια εκπαίδευση, νομίζω πως ναι. Δεν έχω επαφή με τα μουσικά σχολεία για να ξέρω τί και πώς διδάσκεται. Βλέπω όμως πολλά νέα παιδιά που ασχολούνται με την παράδοση φανατικά. Και με τη δημοτική μας μουσική, αλλά και με το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Πάρα πολλοί! Σε όλα τα είδη της μουσικής! Είμαστε πολύ τυχεροί σε αυτό. Και είναι αναγνωρισμένοι διεθνώς. Οχι μόνο με δυτικά όργανα όπως θα περίμενε κανείς, αλλά και με ελληνικά, που είναι πιο δύσκολα στο άκουσμα και στην κατανόηση τους, κυρίως λόγω του ρεπερτορίου αλλά και του ύφους της μουσικής μας. Η μουσική εκπαίδευση στην Ελλάδα ήταν πάντοτε υψηλού επιπέδου. Αποτέλεσμα αυτής, είναι τα τόσα ελληνικά ονόματα που εμφανίζονται ανά τον κόσμο.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Πολύ στούντιο, μαθήματα και ταξίδια ανά την Ελλάδα και τον κόσμο για συναυλίες.
Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο θα είμαι στο σχήμα των Αρβανιτάκη-Κότσιρα στη Θεσσαλονίκη. Μετά από αυτό, θα ακολουθήσουν εμφανίσεις στην Αθήνα με τον Γιάννη Κότσιρα και τον Μάιο μία περιοδεία στην Ευρώπη. Παράλληλα θα εμφανίζομαι και σε μικρότερες σκηνές και μαγαζιά στην Αθήνα.
Δισκογραφικά, μόλις κυκλοφόρησε το cd μιας σπουδαίας τραγουδίστριας από την Κύπρο, της Χριστιάνας Παύλου, με οχτώ τραγούδια σε δική μου μουσική και δύο σε μουσική Παντελή Θαλασσινού. Με στίχους των Γιώργου Γκώνια, Ελένης Σιούφτα, Τασίας Δικοπούλου, Μαρίας Παπαδάκη, Εβίτας Σκουρλέτη, Σταύρου Σταύρου, Βίκυς Γεροθόδωρου και Μαργαρίτας Παπαϊωάννου.
Αναμένεται να κυκλοφορήσει ο δίσκος του Σταύρου Αβράμογλου σε στίχους Ηλία Κατσούλη, όπου έχω μελοποιήσει δυο από αυτούς.
Ετοιμάζω τραγούδια για διάφορες δισκογραφικές δουλειές που συμμετέχω και πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα. Με τις: Κατερίνα Ντίνου, Γιώτα Λιαποπούλου, Δέσποινα Ραφαήλ, Δήμητρα Μπουλούζου, Σοφία Παπουλάκου και τους Γεράσιμο Ανδρεάτο , Κώστα Τζιαγκούλα. Επίσης επιμελούμαι ενορχηστρωτικά δύο δουλειές. Την δουλειά της στιχουργού Μάτας Αδαμογιάννη που θα κυκλοφορήσει εντός των ημερών από την εταιρία «Καθρέφτης» και του τραγουδιστή Κώστα Θεοχάρη , με τραγούδια δικά του, μία διασκευή, αλλά και δύο σε μουσική δική μου.
https://www.facebook.com/machairasvangelis/
Βιογραφικό.
Ο Βαγγέλης Μαχαίρας γεννήθηκε το 1972 στην Γερμανία. Μεγάλωσε στην Νέα Ιωνία Βόλου. Ξεκίνησε μαθήματα μπουζουκιού σε ηλικία 14 ετών. Το 1988, στα 16 του χρόνια, ξεκινάει την επαγγελματική του σταδιοδρομία, όντας μαθητής λυκείου, δίπλα στον δάσκαλό του, Στάθη Μιλάνο. Εργάστηκε για κάποια χρόνια στον Βόλο, και το 1995 κατέβηκε στην Αθήνα, μετά από πρόσκληση του Γεράσιμου Ανδρεάτου.
Εκεί συνεργάζεται για πρώτη φορά με μερικά από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα της νέας ελληνικής σκηνής: Γεράσιμο Ανδρεάτο, Παντελή Θαλασσινό, Αναστασία Μουτσάτσου, Αθηνά Μόραλη, Γιάννη Κότσιρα, Κώστα Μακεδόνα, Μόρφω Τσαϊρέλη, Ειρήνη Χαρίδου, και Λένα Αλκαίου.
Από το 1997 είναι βασικός συνεργάτης του Γιάννη Κότσιρα
Από τότε έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες συνθέτες, τραγουδιστές, τραγουδοποιούς αλλά και ορχήστρες.
Θάνο Μικρούτσικο, Γιώργο Ανδρέου, Νίκο Ξυδάκη, Νίκο Πλατύραχο, Γιώργο Πλατύραχο, Καμεράτα, Ορχήστρα ποικίλης μουσικής της ΕΡΤ, Εθνική Λυρική Σκηνή, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Γιώργο Νταλάρα, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Σωκράτη Μάλαμα, Ψαραντώνη, Νίκο Πορτοκάλογλου, Φοίβο Δεληβοριά, Μανώλη Λιδάκη, Δημήτρη Μπάση, Φωτεινή Δάρρα, Κωνσταντίνα, Πέμη Ζούνη, Μελίνα Ασλανίδου, Μάνο Πυροβολάκη, Ραλλία Χρηστίδου, Σοφία Παπάζογλου, Αντριάννα Μπάμπαλη, Γιώτα Νέγκα, Σοφία Στρατή, Βιολέτα Ίκαρη, Θάνο Παπανικολάου, Μπάμπη Τσέρτο, Παναγιώτη Λάλεζα,κ.α.
Έχει επίσης εμφανιστεί στην τηλεόραση σε διάφορες εκπομπές, όπου έχει συνοδέψει πολλούς γνωστούς τραγουδιστές όπως Μιχάλη Μενιδιάτη, Ανθούλα Αλιφραγκή, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Ντουνιά, Μαρία Σουλτάτου,κ.α.
Το 2008 κυκλοφόρησε έναν ορχηστρικό δίσκο, με δικές του συνθέσεις, από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Θεσσαλίας, με τίτλο «Με χρώματα και ήχους»
Το 2012, ως μέλος του συγκροτήματος «Κόντρα Τέμπο», κυκλοφόρησε έναν δίσκο-αφιέρωμα στον Γιώργο Ζαμπέτα, με τίτλο «Τραγούδια από το περιβόλι του Γιώργου Ζαμπέτα».
Τραγούδια σε δική του μουσική έχουν πει οι, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Νταλάρας, Βίκυ Καρατζόγλου, Βιολέτα Ίκαρη, Ραλλία Χρηστίδου, Σοφία Παπάζογλου, Μιχάλης Δημητριάδης, Σταύρος Αβράμογλου, Γιώργος Σαλαμπάσης, Ειρήνη Τουμπάκη, Γιολάντα Δαναού, Γιώτα Λιαποπούλου, Κατερίνα Ντίνου, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Χριστιάνα Παύλου, Κώστας Θεοχάρης, Δέσποινα Ραφαήλ, Δήμητρα Μπουλούζου.
Ως ενορχηστρωτής έχει επιμεληθεί αρκετούς δίσκους.
Ενδεικτικά:
«Η συννεφιά περνάει με παρέα» σε μουσική Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, στίχους των Μάνου Ελευθερίου, Λίνας Δημοπούλου, Ισαάκ Σούση, Πέγκυς Πολίτη, Γιάννη Μαύρου, Κώστα Μπακούρη, Νικόλα Τσιλιβαράκου και ερμηνεία Δημήτρη Μπάση με την συμμετοχή των Δημήτρη Μητροπάνου, Γλυκερίας και Γιάννη Κότσιρα.
«Πρώτη γνωριμία» με τον Παναγιώτη Τσαφαρά, όπου ενορχήστρωσε τα τρία απο τα τέσσερα τραγούδια του δίσκου. Σε μουσικές των Χρήστου Νικολόπουλου, Τάκη Σούκα, στίχους των Νίκου Μωραΐτη, Λευτέρη Χαψιάδη, Σμαρούλας Μαραγκουδάκη και την συμμετοχή της Ελένης Βιτάλη.
«Θα ‘ρθουνε μέρες» σε στίχους Μάτας Αδαμογιάννη και μουσικές των Στάμου Μαρίνου, Γιάννη Αργυροπούλου, Άρη Κούκου, Κώστα Τζιαγκούλα, Αλέκου Γλυκιώτη, Ορέστη Κολέτσου, Θοδωρή Κοέλη, Μωϋσή Ασέρ, Βαγγέλη Μαχαίρα και ερμηνεία των Κώστα Τζιαγκούλα, Δέσποινας Ραφαήλ, Γιώτας Λιαποπούλου και Μάτας Αδαμογιάννη.
