ΑΨΟΜΩΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ: “Η μουσική γνώση είναι ένα πλοίο που όταν ανέβεις επάνω του ανοίγεις πανιά για το απέραντο και το άγνωστο”

Πολιτισμός και Μουσική Παιδεία.

Πολιτισμός είναι το σύνολο της υλικής και άυλης δημιουργίας ενός λαού στη διάρκεια της εξέλιξής του, με σκοπό την κάλυψη των αναγκών του.

Είναι όμως και η διακριτικότητα, η ειλικρίνεια και η ευγένεια ενός λαού. Άρα, μία έννοια πολυδιάστατη και άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία του ανθρώπου και την εξέλιξή του.
Μουσική Παιδεία είναι επίσης μία έννοια πολυδιάστατη και άρρηκτα δεμένη με την ιστορία και εξέλιξη του ανθρώπου από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του έως και σήμερα.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η μουσική είναι ψυχαγωγία, καλλιεργεί το ήθος και επενεργεί στη διαμόρφωση του χαρακτήρα.
Μουσική Παιδεία όμως δεν εννοούμε τις στείρες μουσικές γνώσεις αλλά και την καλλιέργεια που έχει ένας άνθρωπος ώστε να θεωρείται καταρτισμένος ακροατής της μουσικής.

Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;

Θα φέρω στη μνήμη μας ένα φαινόμενο που το ζούμε εδώ στη χώρα μας. Έχετε παρατηρήσει τους τουρίστες όταν έρχονται στην Ελλάδα τι κάνουν όταν ακούν την ελληνική μουσική;

Εμπλέκονται στον κύκλο του χορού, ακούγοντας απλά τον ρυθμό, ακούγοντας μόνο τη μουσική. Και χορεύουν όλοι, ανταποκρίνονται σε αυτό που ακούν, γίνονται όλοι ένα, έλληνες, ξένοι, μικροί, μεγάλοι.
Επίσης, πόσοι από εμάς όταν ακούμε ένα ξένο τραγούδι καταλαβαίνουμε τους στίχους;

Επιτρέψτε μου να πω λίγοι,,,,, όμως νιώθουμε κάτι να μας συγκινεί, να ενεργεί στο μυαλό και στην ψυχή μας και να συγκινούμαστε, να μας κάνει να ονειρευτούμε, να ταξιδέψουμε, να κλάψουμε!

Ο ρυθμός και η μελωδία αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά της μουσικής, αυτά τα χαρακτηριστικά νιώθουμε και καταλαβαίνουμε όλοι οι άνθρωποι, όπου και αν βρισκόμαστε, όπου και αν ζούμε. Άρα, η μουσική ενώνει τους ανθρώπους, τις ψυχές, τις ζωές, τις καρδιές και δημιουργεί δεσμούς.

“Η Μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί”. Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;

Ναι είναι μία, έχει δύο βασικά συστατικά για να δημιουργηθεί, το ρυθμό και τη μελωδία. Έχει επίσης και εφτά (7) μόνο “σημάδια” τις εφτά (7) νότες. Πόσα κομμάτια, πόσες μελωδίες, έχουν γραφτεί με μόνο αυτές τις 7 νότες! Αλλά και πόσοι μουσικοί, πόσοι άνθρωποι, έχουν εκφραστεί μέσα από αυτές τις 7 νότες!

Η μουσική είναι μία αλλά οι μορφές της πολλές. Μου έρχεται στο μυαλό ένα μικρό παράδειγμα που λέμε στους μαθητές του δημοτικού ότι η Μουσική είναι μία Κυρία.

Έτσι λοιπόν, η μουσική είναι μία κυρία με πολλά φορέματα. Τα είδη της είναι τα φορέματά της, όπως το ροκ, την τζαζ, την παραδοσιακή, την κλασσική, τη ραπ, την ηλεκτρονική…

Κάθε μουσικός λοιπόν, μέσα από κάθε είδος εκφράζεται και δημιουργεί το δικό του έργο, αυτό που λέμε τη δική του μουσική, που όμως δεν είναι τίποτε άλλο από τη Μία Μουσική με τα προσωπικά στοιχεία του μουσικού.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι οι “Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία και προσοχή στην μουσική εκπαίδευση των νέων γιατί πίστευαν ότι έπλαθαν χαρακτήρα και ήθος”.

Πράγματι η μουσική έχει μέσα της ελευθερία αλλά και πειθαρχία, έχει μαθηματική δομή και σκέψη, αλλά και λόγια έκφραση.

Είναι ένα σύστημα διαπαιδαγώγησης. Μα θα μου πείτε είστε μουσικός και βέβαια αυτό θα υποστηρίξετε! Ναι είμαι μουσικός αλλά διδάσκω μουσική πολλά χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση και ιδιαίτερα σε Μουσικό Σχολείο.

Εκεί έχω διαπιστώσει την θετική επιρροή της μουσικής στους μαθητές, μικρότερους ή μεγαλύτερους. Οι μαθητές λειτουργούν μέσα σε ομάδες παίζοντας μαζί σε μουσικά σύνολα ή τραγουδώντας σε φωνητικά σύνολα. Εκεί χρειάζεται πειθαρχία αλλά και συνεργασία μεταξύ τους.

Άρα μαθαίνουν να λειτουργούν ομαδικά κάτω από τις συμβουλές και υποδείξεις του μαέστρου. Μαθαίνουν ν’ ακούν, να πειθαρχούν, να λειτουργούν ομαδικά και συνεργατικά.