Η Αφροδίτη Παν. Νέστορα, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια του Υπ. Δικαιοσύνης, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Τίποτα, δεν έχει μεγαλύτερη αξία από την ασφάλεια τη δική μας αλλά και των συνανθρώπων μας που ανήκουν στις πιο ευπαθείς ομάδες.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Η πανδημία μας έφερε αντιμέτωπους με τον ίδιο μας τον εαυτό. Μας χάρισε χρόνο που δε γνωρίζαμε ότι έχουμε και μας έβαλε σε μια διαδικασία «αναγκαστικής» ενδοσκόπησης τόσο σε επίπεδο προσωπικό όσο και σε επίπεδο επαγγελματικό. Η ταχύτητα που είχε μέχρι πρότινος η καθημερινότητά μας δε μας άφηνε το περιθώριο να δούμε μέσα μας και να αποφασίσουμε για τον εαυτό μας, αν η ροή της ζωής μας είναι αυτή που έχουμε πραγματικά & συνειδητά επιλέξει ή αν είναι απλά είναι μια συνήθεια που συγκυρίες και συνθήκες μας οδήγησαν να την ακολουθήσουμε.
Μας έκανε, λοιπόν, η πανδημία να ανακαλύψουμε πτυχές μας που δε γνωρίζαμε ότι υπάρχουν. Μας έδωσε, επιπλέον, την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο όμορφα και δημιουργικά μπορούμε να περάσουμε το χρόνο μας μέσα στο σπίτι μας αφιερώνοντας τη δυναμική μας στην εξέλιξη του εαυτού μας, κάνοντας πράγματα που μέχρι πριν δεν είχαμε την πολυτέλεια να απολαύσουμε, όπως τη χαλαρή ανάγνωση ενός βιβλίου, το μαγείρεμα, την προβολή μια όμορφης ταινίας, το σχεδιασμό του επόμενου επαγγελματικού βήματος. Σε προσωπικό επίπεδο -όσο αντιφατικό και, αν ακούγεται αυτό,- ο χρόνος αυτός στο σπίτι ήταν κάτι που χρειαζόμουν πολύ για μια καλώς εννοούμενη «επανεκκίνηση». Όταν όλα επανέλθουν στους παλιούς κανονικούς ρυθμούς -εύχομαι πολύ σύντομα- θα ήθελα να μην ξεχάσω όλα όσα ανακάλυψα κατά τη διάρκεια αυτού του «αναγκαστικού» εγκλεισμού. Το σπίτι είναι ο χώρος μας, το «στρατηγείο» μας, και πρέπει να το αγαπάμε και να συνεχίζουμε να κάνουμε όμορφα πράγματα σε αυτό και μετά την επαναφορά στην προηγούμενη -ανανεωμένη- σίγουρα καθημερινότητά μας.
Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Απέναντι στις σαρωτικές αλλαγές που έφερε η πανδημία στην καθημερινότητά μας δε μπορώ, φυσικά, να μην αισθάνομαι, ενίοτε, «περίεργα». Όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα πλέον δεν είναι. Μια αγκαλιά, ένας εγκάρδιος χαιρετισμός, μια συνάθροιση με πολλά άτομα, μια χαλαρή έξοδος μετά από μια πιεστική ημέρα στη δουλειά. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι πλέον δεδομένο. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, νιώθω τυχερή που πλέον μπορώ, δίχως ενοχές, να κάνω πράγματα που έχω στερηθεί και, επίσης, δεν ήταν -από την ανάποδη πλευρά- δεδομένα.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Λόγω επαγγέλματος και μόνο δε μπορώ να πω ότι «έπεσα από τα σύννεφα» με όλες αυτές τις καταγγελίες και τα περιγραφόμενα περιστατικά βίας. Δεν μπορούσα, βέβαια, σε καμία περίπτωση να αντιληφθώ την έκταση που έχουν λάβει τέτοια περιστατικά και πόσοι άνθρωποι βιώνουν στην καθημερινότητά τους, στη δουλειά τους τέτοια γεγονότα. Είναι αυτονόητο, βέβαια, ότι συμπεριφορές τέτοιου είδους & απαξίας εμφανίζονται σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους ανεξαιρέτως. Δεν είναι φαινόμενο που αφορά μόνον στο χώρο του θεάτρου και του αθλητισμού. Εμφανίζεται με διάφορες μορφές σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους και έχει να κάνει, κυρίως, με την αλαζονική άσκηση εξουσίας προϊσταμένων προς τους υφισταμένους τους αλλά και όχι μόνον. Είναι ξεκάθαρα θέμα χαρακτήρα. Προσωπικά κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις χειριστικών συμπεριφορών σε επίπεδο συνεργασιών παλαιότερα μάλλον τόνωσαν την αυτοπεποίθηση μου παρά με έκαναν να φοβηθώ. Σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα του νεοφερμένου στη χώρα μας -αλλά παγκοσμίως γνωστού- κινήματος #metoo θα πρέπει να είναι ένα:
“Σεβόμαστε τον εαυτό μας, μιλάμε και αποκαλύπτουμε -μέσω της νομικής, πρωτίστως, οδού- περιστατικά βίας (σωματικής, ψυχολογικής, λεκτικής) που στρέφονται στο πρόσωπό μας αλλά και σε τρίτα πρόσωπα, δεν συγκαλύπτουμε ανάρμοστες συμπεριφορές, δε συνηγορούμε σε συμπεριφορές που δεν τιμούν τον πολιτισμό και την ηθική μας.”
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Το εμβόλιο είναι κατηγορηματικά η μοναδική διέξοδος από την πανδημία. Είναι ένα δώρο της επιστήμης προς την ανθρωπότητα. Εμπιστευόμαστε τους ειδικούς, τους γιατρούς & ερευνητές που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην έρευνα και την επιστήμη τους και δεν τοποθετούμαστε π.χ δημόσια κατά του εμβολιαστικού κινήματος, χωρίς να γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες και τα ειδικότερα επιστημονικά σημεία του θέματος του εμβολιασμού. Ο καθένας στο είδος του. Προσωπικά ανυπομονώ για την ώρα του εμβολιασμού μου. Με μεγάλη χαρά θα εμβολιαστώ μόλις έρθει η στιγμή και παροτρύνω και όλους τους συμπολίτες μου να κάνουν το ίδιο, για την προστασία και των ιδίων αλλά και όλων όσοι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού.
“Όλοι είμαστε κομμάτι της ίδιας αλυσίδας και η έξοδος από αυτή τη πρωτόγνωρα δύσκολη συνθήκη της πανδημίας θα έρθει με τη βοήθεια όλων μας και του καθένα χωριστά.”
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Όπως όλοι μας, έχω κι εγώ στερηθεί την επαφή και την επικοινωνία με τα δικά μου άτομα και τους φίλους μου. Προσπαθώ να διατηρήσω την επικοινωνία μου μέσω των μέσων της τεχνολογίας, αλλά τίποτα δεν υποκαθιστά την κατά πρόσωπο επαφή. Επίσης, εκδηλώσεις, δράσεις που δε μπορούν να γίνουν απομακρυσμένα είναι σίγουρα κάποια από τα πράγματα που έχω κι εγώ -όπως όλοι μας- στερηθεί λόγω του αναγκαστικού εγκλεισμού μας στο σπίτι. Τίποτα, όμως, δεν έχει μεγαλύτερη αξία από την ασφάλεια τη δική μας αλλά και των συνανθρώπων μας που ανήκουν στις πιο ευπαθείς ομάδες. Δίνουμε προτεραιότητα στην ασφάλεια αυτή, δίνουμε το χώρο & το χρόνο στο σύστημα υγείας να διαχειριστεί -κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο- τις έκτακτες συνθήκες που έχει δημιουργήσει η πανδημία και όταν καταστεί δυνατό όλοι μας θα επανέλθουμε υγιείς στις αγαπημένες μας συνήθειες που τόσο έχουμε στερηθεί.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Τηλεργασία: Ένα απόλυτα αρνητικό γεγονός, όπως αυτό της πανδημίας, έγινε η αφορμή να διαπιστώσουμε τη δυναμική έννοια της «τηλεργασίας». Υπάρχουν τρόποι, υπάρχουν τα τεχνολογικά μέσα που μπορούν σε ικανοποιητικό βαθμό να αντικαταστήσουν τα εργαλεία της δουλειάς μας. Με όλες τις ιδιαιτερότητες που μπορεί η μέθοδος αυτή να κρύβει είναι δυνατή η εφαρμογή της και εμφανής η αποτελεσματικότητά της όταν γίνεται με το σωστό τρόπο και πιστεύω ότι, και σε δεύτερο χρόνο, -σε χρόνο, δηλαδή, μεταγενέστερο της αποκλιμάκωσης των συνεπειών της πανδημίας- θα εφαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό.
“Η αναστολή φυσικά των εργασιακών συμβάσεων, μολονότι επιβεβλημένη λόγω των συνθηκών, έχει δημιουργήσει συνέπειες άμεσες και έμμεσες.”
Πέρα προφανώς από την οικονομική προέκταση της όλης συνθήκης, οι συνέπειες της αναστολής των εργασιακών συμβάσεων σε επίπεδο ψυχολογικό είναι εξίσου σημαντικές. Ο εργαζόμενος παύει να αισθάνεται παραγωγικός, αποτελεσματικός, και απαραίτητος και όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα σε συνδυασμό με τον περιορισμό της κοινωνικοποίησης του λόγω του εγκλεισμού του έχουν φυσικά ακόμη μεγαλύτερες αρνητικές συνέπειες στον ψυχισμό του. Όπως, όμως, και προηγουμένως έχω αναφέρει η προτεραιότητά όλων πρέπει να είναι η ασφάλεια και η διατήρηση της καλής υγείας μας. Τίποτα δεν έχει αξία χωρίς το πολυτιμότερο αγαθό, αυτό της υγείας & της ασφαλούς διαβίωσής μας. Μετά από όλη αυτή την περιπέτεια θεωρώ ότι όλοι θα εκτιμήσουμε περισσότερο την εργασία μας, ενώ θα έχουμε βρει, και πλέον υιοθετήσει, νέους τρόπους άσκησής της ιδίως με τη χρήση της τεχνολογίας. Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
