Το έργο «Από τη μετανάστευση στην ένταξη» ήταν ένα Δίκτυο Πόλεων που προωθήθηκε από τον Δήμο Curtis (Ισπανία), με τη συμμετοχή εταίρων από Ιταλία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Μάλτα, Γαλλία, Γερμανία, Σλοβακία, Λετονία, Ρουμανία , τη Λιθουανία και την Κύπρο.
Την Ελλάδα εκπροσώπησε η οργάνωση «ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ». Το έργο διοργάνωσε 5 διακρατικές εκδηλώσεις σε όλη την Ευρώπη στο: Gondomar (Πορτογαλία) από τις 17 έως τις 20 Ιουνίου 2019. Tar (Ουγγαρία) από 16 έως 19 Σεπτεμβρίου 2019. Safi (Μάλτα) από 2 έως 5 Δεκεμβρίου 2019. Moletai (Λιθουανία) από τις 2 έως τις 5 Φεβρουαρίου 2020 και στο Curtis (Ισπανία) από τις 22 έως τις 25 Αυγούστου 2021.
Ένας από τους στόχους του έργου, σύμφωνα με τις προτεραιότητες του προγράμματος «Ευρώπη για τους πολίτες», ήταν η δημιουργία ενός ισχυρού και μακροπρόθεσμου διακρατικού δικτύου ανοιχτού στις αξίες της φιλίας, της αλληλεγγύης, του διαπολιτισμικού διαλόγου και της αλληλεπίδρασης μεταξύ των πολιτών με προσέγγιση από κάτω προς τα πάνω στην ευρωπαϊκή ατζέντα, καθώς και στην ευαισθητοποίηση σχετικά με πραγματικά ζητήματα όπως η μετανάστευση, η αλληλεγγύη, η συνεργασία, ο ευρωσκεπτικισμός και η ενεργός συμμετοχή του πολίτη.
Συγκεκριμένα, το έργο επιδίωξε τους εξής στόχους:
– μεγαλύτερη εμβάθυνση της γνώσης, η οποία κατέστησε δυνατή την κατανόηση των διαφορών, αφήνοντας κατά μέρος τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις και τους στιγματισμούς για ορισμένους λαούς και περιοχές
– να εγγυηθεί την ανταλλαγή καλών πρακτικών μέσω των παρόντων πολιτικών εκπροσώπων, οι οποίοι με τη σειρά τους ενθάρρυναν έναν δομημένο και διαπολιτισμικό διάλογο μεταξύ των συμμετεχόντων και των συμμετεχόντων φορέων
– να συγκρίνουν τα μέσα και τα επίπεδα δράσης σε θέματα ένταξης, ένταξης, αφομοίωσης και αποκλεισμού
– να προωθήσει ένα κοινό αίσθημα ευρωπαϊκής συμμετοχής, με την πρόθεση αναζήτησης μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, ασφαλέστερη και που προάγει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναγνωρίζοντας παράλληλα τη σημασία των ευρωπαϊκών θεσμών, οδηγώντας στην εξέταση των νέων ευκαιριών που προσφέρουν.
Το έργο ενθάρρυνε τους πολίτες να σκεφτούν τον τύπο της κοινωνίας που θέλουν, ενώ ενίσχυσαν την αίσθηση του ότι ανήκουν στην ΕΕ. Κάθε δραστηριότητα, όπως συνέδρια, στρογγυλά τραπέζια, περιπτωσιολογικές μελέτες, ώρα ερωτήσεων, διαδραστικά εργαστήρια, εργασίες έργων και πολιτιστικές επισκέψεις, απαιτούσαν την ενεργή συμμετοχή των πολιτών κυρίως μετανάστες, ενώσεις, ΜΚΟ, πολιτικούς, εμπειρογνώμονες, δημόσιες διοικήσεις, πολιτιστικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες, καθώς και πολίτες που δεν συμμετείχαν ποτέ σε τέτοιου είδους έργα.
Το πρόγραμμα ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για την ανταλλαγή μεθοδολογιών και την αλληλεπίδραση μεταξύ εκπροσώπων και πολιτών. Η επικοινωνία έγινε μέσω τοπικών και ξένων μέσων ενημέρωσης, τα οποία διέδωσαν τις πληροφορίες και τα γεγονότα στις διάφορες χώρες, προκειμένου να διασφαλιστεί η ευρύτερη δυνατή δημόσια απήχηση. Επίσης διοργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις διάδοσης και προβολής του έργου και του προγράμματος «Ευρώπη για τους πολίτες».
