Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού
Αναζητώ τα πιο γλυκά μάτια του κόσμου μέσα σε άρματα φωτιάς,
πάνω στους πέτρινους σταυρούς, κάτω από τα χαλάσματα των γκρεμισμένων τοίχων,
να μου δώσουν μητρική στοργή, αγάπη και φροντίδα, που τόσο μου λείπουν.
Καρτερώ το γοργόφτερο χελιδόνι, το γλυκό ψίθυρο του ανέμου,
που τραγουδάει με τη χρυσή του ανάσα στις λεύκες του ποταμού,
να δροσίσουν τα μαραμένα χέρια των μικρών αθώων ψυχών
που νιώθουν να φεύγει από μέσα τους η φωλιασμένη λάμψη της καρτερικότητας.
Αναζητώ έναν καλύτερο, έναν ανθρώπινο, έναν ιδανικό κόσμο.
Ελπίζω για μια ζωή δίχως πολέμους, δίχως οάσεις αίματος και κρότους οβίδων,
χωρίς μίση, χωρίς πείνα και ανθρώπινη αδικία.
Καρτερώ από καιρό το πολυπόθητο άγγιγμα της θείας ηλιαχτίδας
να με αναστήσει απ’ τον αιώνιο ύπνο μου, και σαν χρυσή αχτίδα κι εγώ
να ζεστάνω με την παρουσία μου τον κρύο χειμώνα της καρδιάς σου
και να σβήσω την ανεμόδαρτη σκιά της βροχής από τα μάτια όλου του κόσμου.
