Από τις εκδοσεις: @metaixmiobooks
Η τριανταεξάχρονη Ιντα επιστρέφει μετά από καιρό στη γενέτειρά της, τη Μεσσήνη, για να βοηθήσει τη μητέρα της να ανακαινίσουν το σπίτι τους, προκειμένου να το πουλήσουν.
Περιτριγυρισμένη από αντικείμενα και αναμνήσεις, η Ιντα πρέπει να αποφασίσει ποια κομμάτια του παρελθόντος θα κρατήσει και ποια θα αφήσει πίσω της. Της δίνεται η ευκαιρία να επεξεργαστεί το παρελθόν της, την παιδική ηλικία της και ό,τι τη στιγμάτισε.
Ένα μοναχικό ταξίδι ανασκαφής της ίδιας της της ψυχής… Ο πατέρας της καταθλιπτικός με προβλήματα εξαφανίστηκε και δεν επέστρεψε ποτέ, όταν η Ιντα ήταν 13 χρόνων. Η πατρική απώλεια στιγματίζει την ζωή της όλα είναι πια κενά! Τρέχει να φύγει μακριά από τα δικά της φαντάσματα αλλά όπου και να πάει την ακολουθούν.
Έτσι παίρνει απόφαση να γυρίσει εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα. Ένα μυθιστόρημα που δείχνει τα κατάλοιπα που αφήνουν τα βιώματα της παιδικής ηλικίας… Μια μητερα που εθελοτυφλεί γιατί παλεύει με τα δικά της φαντάσματα ένα γεγονός που χάραξε τις καρδιές και δεν συζητήθηκε ποτέ… Δεν υπάρχει ούτε θρήνος αλλά ούτε και αποδέχτηκαν ποτέ τον θάνατο του. Αντικείμενα, γωνιές του σπιτιού φέρνουν στην μνήμη τον πατέρα της μια κραυγή θυμού για την εγκατάλειψη!
Ποσο εύκολο είναι να πεις αντίο στα δικά σου φαντάσματα…
Η μεταφραση της κας Δοτση Δήμητρας εξαιρετικη.
Απόσπασμα: «Δεν θέλω παιδιά γιατί φοβάμαι μην τυχόν πεθάνουν μην εξαφανιστούν…., δεν έχω παιδιά επειδή δεν ήρθαν, ούτε το επιδιώξαμε. Δεν έχω παιδιά επειδή δεν θέλω να πάρει σάρκα και οστά μέσα μου ένα ανθρώπινο πλάσμα να με κάνει ό,τι θέλει εκείνο. Δεν έχω παιδιά γιατί τα παιδιά περνάνε μέσα από το σώμα μας, αυτόν τον τόπο που θέλω να έχω υπό πλήρη έλεγχο, και μπορώ ακόμα να πείσω τον εαυτό μου πως, αν συμβεί κάτι στο σώμα μου, δεν έχει συμβεί πραγματικά ….»
Όταν ένας συγγραφέας έχει καταφέρει να γράψει για την κατάθλιψη και την απώλεια με τόση γλαφυρότητα τότε έχει καταφέρει πολλά!
#metaixmiobooks #bookstagram #bookloversday #bookreviews #ghost #books_elenmpa
Βιβλιοπαρουσίαση Μπαπκα Ελενη
