Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Η Άννα Ανδριανού γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε κάπου μεταξύ Αθήνας και Γλυφάδας. Ακόμα θυμάται την μητέρα της να την χτενίζει, την γιαγιά της να της λέει ιστορίες και τον μπαμπά της να την παίρνει μαζί του στο θέατρο. Μοναχικό παιδί, που αν δεν έκανε ποδήλατο στο Πεδίο του Άρεως, έπαιζε με τα… βιβλία της, έγραφε και ζωγράφιζε.
Η Άννα Ανδριανού είναι πια διάσημη ηθοποιός και συγγραφέας και μας ανοίγει την καρδιά της.
Άννα μου όλοι λένε πως είσαι ευγενής και έχεις κοινωνικές ευαισθησίες. Ισχύει;
Νομίζω πως ναι. Πιστεύω ότι η ουσιαστική ευγένεια πηγάζει από την ψυχή κι όχι μόνο από καλούς τρόπους. Όσο για τις κοινωνικές ευαισθησίες, σαν Υδροχόος, νοιώθω ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ένα στην ουσία μας κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον, καθώς βέβαια και τα υπόλοιπα όντα του πλανήτη.
Θυμάσαι που γνωριστήκαμε στην δεκαετία του ’80 στην Μανίνα;
Και βέβαια το θυμάμαι, και πόσο μας βοηθούσες όλους εμάς τους νέους που τότε ξεκινούσαμε. Μπορεί να μην το είχες καταλάβει, αλλά αυτή ή χείρα βοηθείας- τα δημοσιεύματα που έκανες για μας, ήταν απίστευτη τονωτική ένεση!
Πότε το κατάλαβες ότι θέλεις να ανακατευτείς με τα καλλιτεχνικά;
Από πολύ μικρό παιδί. Η μαμά μου μου έλεγε ότι σαν νήπιο πρώτα ζωγράφισα και μετά… μίλησα. Και γενικά είχα καλλιτεχνικές τάσεις και δεξιότητες.
Με πατέρα τον διάσημο ηθοποιό Νίκο Βασταρδή, βρέθηκες από μικρή στα «βάσανα» (γέλια)… παρακολουθώντας τον στις πρόβες και στις παραστάσεις του. Από μικρή σε γοήτευσε το θέατρο;
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα μέσα σ’ αυτό. Πρέπει να ήμουν… πέντε χρονών. Το έβλεπα σαν μαγικό χώρο, που σε πηγαίνει σε έναν άλλο παράπλευρο κόσμο.
Κάποια στιγμή όμως, όντας ηθοποιός, αποφάσισες να γράψεις εσύ η ίδια σενάρια. Γιατί, για να γράψεις ρόλους που πραγματικά θα ήθελες να παίξεις;
Όχι δεν ήταν αυτό, αφού για να φανταστείς όταν άρχισα να γράφω δεν έπαιζα καθόλου στα σενάριά μου. Ήταν η ταινία «Τράνζιτο» που πήγε και στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και διάφορες άλλες τηλεταινίες για την ΕΡΤ. Το έκανα γιατί μου άρεσε να αφηγούμαι ιστορίες και να φτιάχνω κόσμους. Κάποια στιγμή στις ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ μου ζητήθηκε να παίξω κι εγώ, έτσι από τότε μπαίνω κι η ίδια στους κόσμους μου. Δεν είχα ανάγκη να το κάνω για ρόλους, γιατί από την περίοδο της σχολής ακόμα έπαιζα συχνά και οι καλοί ρόλοι δεν μου έλειψαν ποτέ. Άλλωστε και στα σενάριά μου υπάρχουν πολλοί πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες, εκτός από εμένα. Και συνήθως με καλύτερους ρόλους.
Και οι τηλεοπτικές σειρές που έγραψες γνώρισαν τεράστια επιτυχία. Σου έδωσε ικανοποίηση η αποδοχή των έργων σου από το πλατύ κοινό;
Πάντα σε ικανοποιεί η αποδοχή του κόσμου. Εμένα με τιμά και με κολακεύει.
Σου αρέσει η τηλεόραση ή το θέατρο; Και μην μου πεις και τα δύο… θέλω να μάθω μέσα σου, ποιο προηγείται.
Το θέατρο… με διαφορά. Εκεί ο ηθοποιός είναι ελεύθερος να ζήσει μια ολόκληρη κατάσταση για δυο ώρες πάνω στην σκηνή και να προετοιμάσει έναν ρόλο έτσι ώστε να μεταμορφωθεί σε αυτόν.
Στην προσωπική σου ζωή πως είσαι; Πες μας λίγα πράγματα για σένα, πως περνάς, αληθεύει πως λατρεύεις τα ζώα;
Είμαι 21 χρόνια…
H συνέχεια εδώ https://bit.ly/2uJvjbg
