– Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Από μικρός, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, στο μυαλό μου γεννιόνταν εικόνες και είχα την ανάγκη να τις περνάω σε ένα χαρτί. Αυτό συνεχίστηκε πιο συνειδητά και μεγαλώνοντας.
– Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Καλλιτέχνης είναι για εμένα εκείνος που σε όποιον καλλιτεχνικό χώρο και αν ανήκει δεν πατάει σε γνώριμα μονοπάτια αλλά χαράζει καινούργιους δρόμους που στο μέλλον γίνονται ερεθίσματα για τους νέους.
Εξάλλου κύριος σκοπός της τέχνης είναι να αφυπνίζει. Επομένως, όταν θα φτάσουμε στην ωρίμανση μας και αν υφίσταται κάτι τέτοιο, θα έχουμε το προνόμιο να λεγόμαστε καλλιτέχνες.
Πάντα με πολλή δουλειά και πάθος για αυτό που κάνουμε, εξελισσόμαστε. Όποιος στην πορεία της ζωής του θέλει να μάθει να ζωγραφίζει, θα το κάνει αν το θέλει και μπορεί αλλά δεν θα είναι αυτός που θα φέρει αλλαγές και θα ανακαλύψει νέα πράγματα.
Το ταλέντο είναι ένα δώρο για αυτούς που το καταλαβαίνουν και το εξελίσσουν, το σέβονται και δεν το σκορπίζουν.
– Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Η λέξη ελευθερία. Δεν μπορώ ποτέ να συμβιβαστώ, να εγκλωβιστώ, να μην πω αυτά που θέλω, που νιώθω. Γύρω μας συμβαίνουν απίστευτα σκληρά πράγματα και έχουμε μάθει να είμαστε θεατές. Εύχομαι κάποτε να ξυπνήσουμε.
Νιώθω ότι όλοι μας ζούμε σε έναν λήθαργο. Δεν μπορώ να μείνω με ανθρώπους που δεν είναι δημιουργικοί και που φθείρονται μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Φεύγω. Όσο σκληρό και δύσκολο ακούγεται, αυτή είναι η αναζήτηση της ευτυχίας. Να φεύγεις και να μην κάθεσαι με ανθρώπους που δεν εξελίσσονται.
– Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Η έμπνευση είναι ανάγκη.
Ενώ μπορεί να βρίσκομαι σε οποιοδήποτε μέρος, γυρνώντας στο χώρο που δημιουργώ, κάποιες φορές δεν προλαβαίνω ούτε να αλλάξω ρούχα για να μη χάσω αυτή την εικόνα που έχω στο μυαλό μου, να την αποτυπώσω όσο το δυνατόν καλύτερα.
Ζω σε έναν δικό μου κόσμο μέσα στον δικό σας. Από όλους παίρνω στοιχεία και πληροφορίες.
Πάντα με συγκινούν οι άνθρωποι που εγκλωβίζονται στα προβλήματα τους και η ματιά τους είναι χαοτική. Οι συζητήσεις μαζί τους με γεμίζουν ερεθίσματα για νέες εικαστικές δράσεις.
– Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Έχω πάρα πολλή όρεξη και ανάγκη για δημιουργικότητα σε όλες τις πτυχές του φάσματος που δραστηριοποιούμαι. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία μου με τον κόσμο και να βλέπω τις εικόνες που έχω στο μυαλό μου να υλοποιούνται άλλοτε σε έναν καμβά και άλλοτε στη σκηνή. Δουλεύω αρκετά αλλά παράλληλα υπάρχει κάτι συμπαντικό που ό,τι σκεφτώ βρίσκονται οι κατάλληλοι άνθρωποι, τη σωστή στιγμή και με βοηθούν να το πραγματοποιήσω.
– Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αυτόν τον καιρό βρισκόμαστε σε ζυμώσεις αλλά και σε καλλιτεχνικό οίστρο μετά την παράσταση «Ο Γάμος σου». Η χημεία μας με τον Νίκο Τσολερίδη έρχεται να δέσει σε μία ταινία. Το πιο όμορφο πράγμα στο να δημιουργείς είναι να συνεννοείσαι με ανθρώπους χωρίς πολλές λέξεις και ο στόχος να είναι κοινός. Έχουμε πάρα πολλή δουλειά μπροστά μας αλλά έχουμε κάνει μια εξαιρετική αρχή.
Ας γνωρίσουμε τον καλλιτέχνη
Ο Ανδρέας Μπαλαούρας ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη ως εκπαιδευτικός. Παράλληλα έχει στο ενεργητικό του πολλές συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις και αρκετές ατομικές.
Τα τελευταία τρία χρόνια συνεργάζεται με την «Chalkos Gallery» όπου το 2018 έκανε την τελευταία του ατομική έκθεση και παράλληλα καινοτομεί φεύγοντας από την γκαλερί και μεταφέροντας εικαστικά performance στο θέατρο με μεγάλη εμπορική αλλά και καλλιτεχνική επιτυχία.
Οι παραστάσεις του «Οι Κρημνοί» και «Ο Γάμος σου» σε σύλληψη και σκηνοθεσία του ίδιου, απέσπασαν το 3ο και το 1ο βραβείο αντίστοιχα στα θεατρικά βραβεία Θεσσαλονίκης.
