Αναστασία Χριστοφιλάκη: “λάος που αγαπά, σέβεται και διδάσκεται τη μουσική είναι ικανός να δημιουργήσει Τέχνη”

Πολιτισμός και μουσική παιδεία.

Η παιδεία είναι η βάση του πολιτισμού μας. Η μουσική παιδεία είναι ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στον πολιτισμό.

Λάος που αγαπά, σέβεται και διδάσκεται τη μουσική είναι ικανός να δημιουργήσει Τέχνη. Τα αρχαία χρόνια μας το δεικνύουν εύγλωττα.

Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;

Η μουσική ενώνει πάντα. Ποτέ δεν χωρίζει.

Η Ανατολή συναντά τη Δύση, ο Βορράς το Νότο γεμίζοντάς μας αρμονία και συγχορδίες, φούγκες και μελίσματα, ημιτόνια και μόρια, κλίμακες και μακάμια, αρώματα και χρώματα, ρυθμούς και χορούς, ταξίδια, έρωτες, αγάπες και ομορφιές.

Οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά, γνωρίζονται, μοιράζονται τα πάθη τους και τις μελωδίες τους..

Ποιο μουσικό θαυμάζετε και γιατί;

Θαυμάζω τον Μπαχ. Αισθάνομαι δέος… Τα είπε όλα αιώνες πριν. Συνδύασε Τέχνη και τεχνική, νου και ψυχή, πνεύμα και βάθος, συγκίνηση και δέος, αγάπη και κάλλος. Όλα.

«Η μουσική είναι μια, οι μουσικοί πολλοί». Πώς θα περιγράφατε αυτήν τη πρόταση;

Η μουσική είναι μία, που τη δημιούργησαν χιλιάδες άνθρωποι. Χιλιάδες υπέροχοι και σπουδαίοι μουσικοί, που την εξέλιξαν και την απογείωσαν μέσα στο διηνεκές του χρόνου.

Ήταν, είναι και θέλουμε να είναι πολλοί οι μουσικοί που θα υπηρετούν αυτή την Τέχνη, δηλαδή τη μουσική. Απ όπου κι αν προέρχονται˙ από την Ανατολή ή τη Δύση, από το Βορρά ή το Νότο, που θα την χρωματίζουν και θα την αναμειγνύουν ή όχι, με τέχνη πάντα και σοφία.

Με μέτρο ή όχι, η μουσική δεν έχει στεγανά, διότι την έκαμαν πολλοί άνθρωποι ερχόμενοι από παντού φωτισμένοι από την ίδια μούσα.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια η ανάγκη;

Δεν είναι πολυτέλεια η μουσική. Είναι ανάγκη. Ευφραίνει τα ώτα και γαληνεύει το νου, θεραπεύει την ψυχή, οξύνει το πνεύμα, καθαίρει τα μέσα μας και ωθεί στη δημιουργία. Τα παιδιά μας χρειάζονται τη μουσική.

Όχι μόνον οι μελλοντικοί μουσικοί. Όλοι οι μαθητές. Όλοι οι άνθρωποι. Φαρδαίνει ο νους, βαθαίνει η σκέψη. Γαληνεύει ο πόνος.

Η δημιουργική, παιδαγωγική και θεραπευτική της δύναμη είναι μεγάλη. Πλείστες έρευνες το αποδεικνύουν αυτό.

Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;

Πολύ εύκολα. Δεν κρύβεται. Από πολύ μικρό ένα παιδί τραγουδά όμορφα, σκαρώνει μελωδίες στο πιάνο, χορεύει.

Ο σωστός και κατηρτισμένος εκπαιδευτικός θα ενημερώσει το γονέα επ αυτού έγκαιρα.

Διδάσκεται σήμερα η μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;

Νομίζω, αν και απέχω πια αρκετά από την εκπαίδευση, όχι επαρκώς. Στα μουσικά σχολεία όμως γίνεται υπέροχη δουλειά.

Έχουν βγάλει εξαίρετους και πολύ καλά εκπαιδευμένους νέους μουσικούς.

Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;

Φυσικά. Είχα τέτοιους δασκάλους. Στα ωδεία γίνεται χρόνια τώρα καλή δουλειά.

Και όσον αφορά στη δυτική και στην παραδοσιακή, λαϊκή μουσική. Η «φουρνιά» μου των τραγουδιστών – μουσικών οφείλει πολλά σε αυτούς. Στα μουσικά σχολεία επίσης βλέπω – όπως προανέφερα – να γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια.

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;

Χμμμ… Εγώ είμαι μία αοιδός που ακροβατεί ανάμεσα στο λυρικό – κλασσικό και το παραδοσιακό – ρεμπέτικο ελληνικό τραγούδι. Αυτό συνιστά έναν περίεργο εναλλακτικό δρόμο… διότι πιστεύω ότι η μουσική είναι μία.

Έχω την τιμή να είμαι μόνιμο μέλος της χορωδίας της ΕΛΣ εδώ και 20 χρόνια με ό,τι υπέροχο, όμορφο και δύσκολο αυτό συνεπάγεται. Είναι πολύς ο χρόνος που αφιερώνω σε αυτό το κομμάτι της μουσικής ζωής μου.

Δραπετεύω όμως σολιστικά σε κλασσικούς, ρεμπέτικους ή έντεχνους δρόμους, κάνοντας live εμφανίσεις, ηχογραφήσεις, σε χώρους που μου αρέσουν ή κάποιες μικρές σολιστικές συμμετοχές στην ίδια την ΕΛΣ. Αυτό σκοπεύω να συνεχίσω να κάνω με χαρά. Υγεία να έχω…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η μεσόφωνος Αναστασία Χριστοφιλάκη γεννήθηκε στην Ολλανδία. Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης και τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών. Έλαβε δίπλωμα από το Απολλώνιο Ωδείο (τάξη Κώστα Πασχάλη). Είναι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Διετέλεσε μέλος της χορωδίας της Ε.Ρ.Τ. (1994-1999). Από το 1999 είναι μέλος της χορωδίας της Ε.Λ.Σ., όπου ερμήνευσε, επίσης, σολιστικούς ρόλους.

Η αγάπη της για το ρεμπέτικο ξεκίνησε από τα παιδικά της χρόνια. Έχει συνεργαστεί με την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου και την Εστουδιαντίνα “Παναγής Βαϊνδιρλής” με μαέστρο τον Ανδρέα Τσεκούρα, όπου της δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψει με εκλεκτούς λαϊκούς καλλιτέχνες.

Έχει συμμετάσχει σε εκλεκτά μουσικά σχήματα και έχει κάνει προσωπικές εμφανίσεις σε επιλεγμένους μουσικούς χώρους και στέκια με ευρύ ρεπερτόριο.