Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Ναι η μουσική φυσικά και ενώνει λαούς και πολιτισμους, αυτό έχει αποδειχθεί στο πέρασμα του χρόνου από τις επιρροές που δημιουργήθηκαν από χώρα σε χώρα και ας μη ξεχνάμε πως η προκλασσικη και η κλασσική μουσική, όπως αργότερα και η jazz, πήραν τις βάσεις τους από την αρχαία Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Παρατηρούμε επίσης κατά καιρούς, συμπραξεις και συνεργασίες μουσικών από διαφορετικές χώρες με διαφορετικές κουλτούρες και συνήθειες… Άρα η μουσική δημιουργεί γέφυρες, ενώνει και αλληλεπιδρα με τους πολιτισμους.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Ο μουσικός που θαυμάζω εξαιρετικά μάλιστα, είναι ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις και αυτό γιατί, κατ’εμε είναι ο μοναδικός που κατάφερε μέσα από τα έργα του να “μιλησει” και ν’αγγιξει τόσο πολύ την ψυχή μου, όπως και τοσων άλλων ανθρώπων… Ακόμη και τα ορχηστρικα του έργα (όπως το χαμόγελο της Τζοκόντας), ένα απίστευτα συγκινητικό και υπέροχο έργο, κρύβει μέσα του τόση δύναμη ψυχής, μια γλυκιά μελαγχολία και χαρμολυπη. Οι μελωδίες και οι νότες, “αφηγουνται” σε κάθε κομμάτι και μια ιστορία και όπως είχε γράψει ο ίδιος ο Μάνος για το έργο του, “…μια ιστορία σύγχρονη και παλιά μαζι”. Βεβαίως θαυμάζω και άλλους μουσικούς και συνθέτες από διάφορα είδη μουσικής που αγαπώ, αλλά ο Χατζιδάκις είναι ένα κεφάλαιο από μόνος του. Είναι κορυφαίος!
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Η μουσική είναι πάντοτε μια ναι, η μουσική είναι παγκόσμια γλώσσα, ένας δίαυλος πολιτισμου και επαφης μεταξύ των ανθρώπων. Μπορείς να παρατηρήσεις όλα τα εμπόδια που μας διχαζουν ως ανθρώπους να καταριπτωνται, όπως ο ρατσισμός για την καταγωγή,το χρώμα, την θρησκεία του άλλου. Το παρατηρούμε σε σχήματα και ορχήστρες, που όλοι συμπρατουν για έναν και μοναδικό σκοπό… Την μουσική! Όσο και ν’αλλαζει το ύφος, το στυλ και το ηχοχρωμα, πάντοτε η μουσική θα είναι μια.
Όσον αφορά τους μουσικούς, αυτό είναι ένα άλλο σκέλος. Οι μουσικοί αναλόγως των γνώσεων τους, του είδους που έχουν ασχοληθεί, των προσωπικών τους βιωματων και για διάφορους άλλους λόγους, δημιουργούν-συνθετουν-πειραματιζονται-επηρρεαζονται και ερμηνεύουν, με το προσωπικό τους ύφος και την μοναδική τους ιδιαίτερη “σφραγίδα”. Εδώ πρέπει να πω ότι αυτό είναι το πιο όμορφο της υπόθεσης, διότι μέσα από αυτό γεννιούνται νέα ακούσματα, δυνατές μελωδίες, καινούρια μονοπάτια και αυτό δε σταματά ποτέ…!
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Νομίζω ότι η μουσική παιδεία μας χρειάζεται και πολύ μάλιστα! Η μουσική εξημερωνει- διαμορφωνει- παιδαγωγει και καλλιεργει ανθρώπους και καταστάσεις. Μπορώ να το πω με σιγουριά από την δική μου προσωπική μουσική πορεία και εμπειρία. Νιώθω τόσο ευγνώμων και τόσο τυχερός γι αυτό! Η μουσική θα έλεγα πως είναι ανάγκη για όλους, όλοι την χρειαζόμαστε λίγο ή πολύ. Μπορεί η εκμάθηση της να είναι πολυετής και πολυεξοδη, ειδικά στα δύσκολα και περίεργα αυτα χρόνια που ζούμε, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη και τώρα είναι που πρέπει να δώσουμε περισσότερο βάση και διέξοδο προς την μουσική! Η μουσική είναι μια ιδιαίτερη παιδεία που πρέπει να συνεχιστεί.
Καταληγοντας μαλιστα Θα πω, ότι η μουσική παιδεία είναι μια “πολυτέλεια” που όλοι έχουμε “αναγκη”…
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Πιστεύω ότι το κάθε παιδί ως μοναδική προσωπικότητα, δίνει τα δικά του “σημαδια” κλίσης προς την μουσική. Αυτό που πρέπει να κάνει ο γονεας, είναι να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού του όταν ακούει μουσική, τον τρόπο που αφουγκραζεται, την προσηλωση του, εάν τραγουδά και κατά πόσο μελωδικά το κάνει. Επίσης την επαφή και την έκπληξη που θα νιώσει, ερχόμενο σε επαφή με κάποιο μουσικό όργανο ή κάποιον μουσικό. Μα ακόμη και κάποιο από τα παραπάνω σημάδια να μη δει, αξίζει και θα προετρεπα τον κάθε γονιο να φέρει Σε επαφή το παιδί του με την μουσική και να το αφήσει να πειραματιστει, να διαλέξει το όργανο που επιθυμεί ή αν θέλει αργότερα να χρησιμοποιήσει μόνο το “όργανο” της φωνής του.
Μόνο παρακαλώ πολύ, να δώσουν στα παιδιά χρόνο… Η μουσική όσο όμορφη είναι, είναι και δύσκολη στην πρόοδο και την εξέλιξη ενός εκτελεστη μουσικού. Υπάρχουν ωδεια και μουσικές σχολές που κάνουν αξιόλογο έργο, όπως και τα μουσικά μας σχολεία που δεν έχουν δίδακτρα φυσικά.
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Απ’ όσα γνωρίζω ναι, ευτυχώς από το δημοτικό και αυτό είναι πολύ καλό! Έχουν πέσει στα χέρια μου και 1-2 αρκετά αξιόλογα βιβλία, που παρατήρησα ότι περιλαμβάνουν παραδοσιακά τραγούδια, όπως και από την λαϊκή μας ανθολογία και έτσι πρέπει ως Έλληνες. Είναι η παράδοση μας, η δική μας μουσική. Πάντοτε πιστεύω όμως προσωπικά ότι κρίνεται στην επαφή του δασκάλου-καθηγητη με την παράδοση (πολύ σημαντικό) και κατά πόσο έχει “μυηθει” σε αυτήν.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Υπάρχουν Έλληνες ιδιαίτερα αξιόλογοι μουσικοί μουσικοί με κατάρτιση και γνώσεις. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια πολλοί Έλληνες μουσικοί,συνεχίζουν τις σπουδές τους και τις μουσικές τους αναζητήσεις, σε κορυφαίες σχολές του εξωτερικού όπου και διαπρεπουν. Υπάρχουν φοβεροί σολίστ, μαεστροι, συνθέτες, όπως και καθηγητές μουσικής. Γενικότερα το επίπεδο έχει ανέβει αρκετά στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Τα πανεπιστήμια μας και θ’αναφερθω στο Παν. Μακεδονίας και στο Αριστοτέλειο, έχουν αναδειχθεί σε “φυτωρια” πολύ καλών μουσικών σε όλους τους τομείς της! Σ’αυτον το σημείο θα ήθελα παρακαλώ ν’αναφερθω στο δικό μας ιδιαίτερο-χαρισματικο, αλλά και αδικημενο ταυτόχρονα στην Ελλάδα όργανο. Δυστυχώς ακόμη, δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα από το το υπουργείο πολιτισμού, ενώ έχουν καταβληθεί πολύ φιλότιμες προσπάθειες από αξιολογους καθηγητές… Ένας από αυτούς είναι ο κ. Κωνσταντίνος Ράπτης, υπεύθυνος καθηγητής του τμήματος ακορντεόν του ΠΑ.ΜΑΚ, που πρέπει ν’αναφερθω διότι επιτελει εξαιρετικο έργο και επειδή είχα την τύχη και την τιμή να είμαι μαθητής του (σε επίπεδο ιδιαιτερων μαθηματων) είναι κι ένας υπέροχος άνθρωπος! Όπως και άλλοι φυσικά αξιόλογοι καθηγητές και σολίστ του ακορντεόν που προβάλλουν και έχουν αναδείξει το αγαπημένο μας όργανο. Οπότε κλείνοντας επαναλαμβάνω, ότι υπάρχουν οι μουσικοί, υπάρχει η θέληση και υπάρχει το επίπεδο στη μουσική. Αυτό που λείπει ίσως, είναι η περισσότερη στήριξη από την πολιτεία και από το κοινό που πρέπει κάπως ν’αναζητησει τις μουσικές του επιλογές σε ποιοτικοτερα μονοπάτια…
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Τα μελλοντικά μου μουσικά σχέδια Χμμμ…
Είναι να παρουσιάσω δικές μου συνθέσεις-κομματια. Σκόρπιες μελωδίες στριφογυριζουν μέσα στο μυαλό μου. Έχω γράψει ένα μόνο κομμάτι και αυτό δυστυχώς έμεινε στην άκρη και δεν ηχογραφήθηκε λόγω υποχρεώσεων που είχαν προκύψει. Προς το παρόν ασχολούμαι παίζοντας σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις και συλλόγους, όπως και με την δημιουργία ενός ντουετου με μια κοπέλα τραγουδιστρια που σπουδάζει στο Κρατικό ωδείο. Δυστυχώς ασχολούμαι με άλλο επάγγελμα, εκτός του μουσικού κλαδου για κάτι πιο “σταθερο”. Τελικός μου σκοπός είναι αν τα καταφέρω, πρώτα ο Θεός το μόνο επάγγελμα μου και ενασχόληση μαζί να είναι η μουσική. Η μουσική είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου δώρα σ’αυτή την ζωή. Μ’εκανε καλύτερο ως άνθρωπο, με εξελιξε πνευματικά. Μ’εκανε πιο ευαίσθητο και περισσότερο συγκροτημένο άτομο.
Πάντοτε θα είμαι πρώτα μουσικός και μετά οτιδήποτε άλλο. Θα είναι η έκφραση μου, η στάση μου και η δική μου μοναδική “ουτοπία”…
Σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή και την ευκαιρία να μιλήσω για την μουσική και την επαφή μου με αυτή!
Βιογραφικό.
Μουσικός-ακορντεονίστας απο τα Γιαννιτσά. Ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στη μουσική,στο Αλεξάνδρειο δημοτικό ωδείο Γιαννιτσών το 1997 με καθηγήτρια την κ. Χρύσα Χατζηαντωνίου μέχρι το πτυχίο του (2010). Αποφοίτησε απο το μουσικό γυμνάσιο-λύκειο Γιαννιτσών το 2004.
Είναι πτυχιούχος Βυζαντινής μουσικής (σχολή βυζαντινής μουσικής Ι.Ν. Μητροπόλεως Γιαννιτσών), καθ. Κανδυλάκης Κωνσταντίνος, Αρμονίας (Αλεξάνδρειο δημ. ωδείο Γιαννιτσών), καθ. Ζγούρας Ιωάννης, Ακορντεόν (Αλεξάνδρειο δημ. ωδείο Γιαννιτσών) καθ. Χρύσα Χατζηαντωνίου, Αντίστιξης (Δημοτικό ωδείο δήμου Θεσσαλονίκης) καθ. Έλενα Φλώρου. (πιάνο: καθ. Γιολάντα Γυιόκα.)
Δίπλωμα ακορντεόν καθ. Ηρακλής Βαβάτσικας.
Απο τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Ιούνιο του 2016 και απο τον Οκτώβριο του 2017 μέχρι τον Ιούνιο του 2018,εργάστηκε στο Αλεξάνδρειο δημοτικό ωδείο Γιαννιτσών ως καθηγητής ακορντεόν. Μαθητής του απέσπασε το 1ο βραβείο στην Β κατηγορία,στον 1ο πανελλήνιο διαγωνισμό ακορντεόν το 2012 στην Πτολεμαϊδα. Εχει παρακολουθήσει μαθήματα με τον καθηγητή κ.Σπύρο Μελισσανίδη και με τον κ. Κωνσταντίνο Ράπτη επίκουρο καθηγητή του τμήματος ακορντεόν του παν. Μακεδονίας, όπως επίσης τελευταία με τον καθηγητή-σολίστα του ακορντεόν κ. Ηρακλή Βαβάτσικα όπου με τον οποίο πήρε και το δίπλωμα ακορντεόν.
