Με αφορμή την έναρξη του κινηματογραφικού εργαστηρίου «Κάνε την ταινία της ζωής σου» στον πολυχώρο +αίσθημα, συναντήσαμε τον ελληνοϊταλό σκηνοθέτη Αλεσάντρο Σπηλιωτόπουλο. Μας μίλησε τόσο για τον ίδιο και για τον κινηματογράφο, όσο και για το ενδιαφέρον αυτό σεμινάριο.
Πως γίνατε σκηνοθέτης; Ήταν κάτι που το θέλατε από μικρός, ή προέκυψε αργότερα;
Μεγάλωσα σε καλλιτεχνικό περιβάλλον, λόγω οικογένειας. Ασχολήθηκα από μικρός με τη φωτογραφία, λόγω του θείου μου, που μου μετέδωσε το πάθος του και τις γνώσεις του για τη φωτογραφία. Στο πανεπιστήμιο ασχολήθηκα πιο συστηματικά, κυρίως με την ασπρόμαυρη. Κάποια στιγμή όμως αργότερα ένιωσα πως καλλιτεχνικά χρειαζόμουν μια μεγαλύτερη πρόκληση, οπότε κατόπιν σκέψης και προσωπικής αναζήτησης, αποφάσισα να περάσω στα 24 καρέ το δευτερόλεπτο του κινηματογραφικού φιλμ, από τα 36 στο φωτογραφικό φιλμ!
Πως εμπνέεστε για να κάνετε μια ταινία;
Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος θα έλεγα, η έμπνευση μπορεί να έρθει από οπουδήποτε ή και … να μην έρθει (γέλια). Όταν είναι δικό μου το σενάριο, σίγουρα αυτό θα περιέχει πράγματα που μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον και που συνήθως τα σκέφτομαι για αρκετό καιρό. Όταν πρόκειται για μία ανάθεση να γράψω το σενάριο, είναι σημαντικό να μου αρέσει το αντικείμενο της ταινίας και να με κινητοποιεί ο στόχος αυτού του συνεργάτη. Τέλος, αν το σενάριο είναι άλλου, θα πρέπει να με εμπνέει η έμπνευση που έσπρωξε τον σεναριογράφο να το γράψει, και παράλληλα να μου ταιριάζει και εμένα και να νιώθω πως θα κάνω μια αξιόλογη ταινία.
Ποιες είναι οι δυσκολίες στον χώρο και ποιες οι ανταμοιβές;
Οι δυσκολίες συνήθως είναι οικονομικής φύσης, καθώς από ιδέες και από ταλαντούχους συνεργάτες, δόξα τω Θεώ, είμαστε πολύ καλά. Ωστόσο το καλό είναι ότι πλέον, λόγω της τεχνολογίας, τα κόστη έχουν πέσει, και αν το σενάριο δεν είναι πολύ «ακριβό» όπως λέμε, υπάρχουν ελπίδες και τρόποι να γυριστεί. Όσον αφορά τις ανταμοιβές, αυτές είναι κυρίως άυλες θα έλεγα. Εξαρτάται βέβαια και τι αναζητά ο καθένας και για πιο λόγο θέλει να κάνει ή να συμμετάσχει σε μια ταινία. Αν π.χ. ο σκηνοθέτης ξέρει τι θέλει, και αυτό του το όραμα κινητοποιήσει και τους συνεργάτες του, τότε όταν πραγματοποιηθεί η ταινία και το όραμα αυτό, θα έχει ανταμειφθεί και ο ίδιος και οι συνεργάτες του, και επομένως είναι πολύ πιθανό να ανταμειφθεί και ο θεατής που θα την δει. Όλα δηλαδή έχουν να κάνουν με τη μετάδοση του οράματος «από χέρι σε χέρι», από την αρχική έμπνευση που λέγαμε πριν, βάζοντας ο κάθε συνεργάτης το λιθαράκι του, μέχρι και τον θεατή που θα τη δει. Όταν αυτό γίνει σωστά και όμορφα, τότε είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για όλους.
Το Νοέμβριο ξεκινά το νέο σας κινηματογραφικό εργαστήρι στον Πολυχώρο +αίσθημα. Πείτε μας δύο λόγια για αυτό, και για τους στόχους του.
Σχετικά πρόσφατα είχα τη χαρά να γνωρίσω τον Στέλιο Καλαθά, τον εμπνευστή και την «ψυχή» αυτού του πολύ αξιόλογου πολυχώρου πολιτισμού και τεχνών. Διαπιστώσαμε πως ταιριάζουν οι απόψεις μας και το όραμά μας για την εκπαίδευση στις τέχνες, οπότε η συνεργασία μάλλον βγήκε ως φυσικό επακόλουθο. Πιστεύω πως οι τέχνες, και συγκεκριμένα ο κινηματογράφος που γνωρίζω καλύτερα, είναι ένα φανταστικό εργαλείο στα χέρια του ανθρώπου, για να γνωρίσει καλύτερα τον κόσμο γύρω του, και από εκεί και τον μέσα κόσμο του, αλλά και αντίστροφα, από μέσα προς τα έξω. Μιλάμε για μια τέχνη που κυριολεκτικά μπορεί να χωρέσει μέσα της όλες τις τέχνες, επομένως οι δυνατότητες που προσφέρει είναι πρακτικά άπειρες. Ένας λοιπόν στόχος είναι αυτός της «εξερεύνησης» και της εσωτερικής ανάπτυξης του ατόμου, κάτι που στο +συναίσθημα το κάνουν πολύ επιτυχημένα εδώ και πολλά χρόνια ήδη, μέσω διάφορων άλλων τεχνών. Ο πιο πρακτικός στόχος, αφού οι μαθητές διδαχθούν τη βασική θεωρία, είναι να φτιάξουμε όλοι μαζί μια ή περισσότερες ταινίες μικρού μήκους.
Όμορφος ο τίτλος του εργαστηρίου «Κάνε την ταινία της ζωής σου». Γιατί το ονομάσατε έτσι;
Ευχαριστούμε! Ο τίτλος έχει διπλή σημασία. Από τη μία μιλάμε για μια ομαδική προσπάθεια – γιατί το σινεμά είναι ένα άκρως ομαδικό «άθλημα» – όπου ο καθένας και όλοι μαζί θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για το τελικό αποτέλεσμα. Και από την άλλη, όπως είπαμε, πρόκειται για μια διαδρομή αναζήτησης, όπου οι συμμετέχοντες θα βάλουν και δικά τους προσωπικά στοιχεία, όπως γίνεται σε οποιοδήποτε έργο τέχνης. Αυτό κάνει και τη διαδρομή πιο ενδιαφέρουσα, και το τελικό αποτέλεσμα μοναδικό.
Σε ποιους απευθύνεται το εργαστήρι;
Το φετινό εργαστήρι, καθώς θα επικεντρωθεί περισσότερο στη δημιουργική διαδικασία, απευθύνεται τόσο σε άτομα με μικρή ή καθόλου εμπειρία στον κινηματογράφο, όσο και σε άτομα με μεγαλύτερη εμπειρία. Όλοι μπορούν να συνεισφέρουν, καθένας σύμφωνα με τις γνώσεις, ιδέες και εμπειρίες του, πριν και κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, και όλους τους χρειαζόμαστε. Όπως είπαμε ο κινηματογράφος απαιτεί ομαδική δουλειά και πολλές δεξιότητες σε πάρα πολλούς τομείς. Επίσης μην ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι το δίπολο ενθουσιασμός – εμπειρία, σε οποιοδήποτε ανθρώπινο εγχείρημα, όχι μόνο στις τέχνες. Και όπως ξέρουμε συνήθως κάποιος είτε θα έχει περισσότερο ενθουσιασμό, είτε πιο πολλή εμπειρία, οπότε το πάντρεμα νέων και παλαιών φαντάζει ιδανικό.
Πως μπορεί κάποιος να μάθει περισσότερα ή να δηλώσει συμμετοχή;
Μπορεί να καλέσει στο 6946 105520, να στείλει email στο [email protected], ή να βρει τη σελίδα του εργαστηρίου στο facebook αναζητώντας «Κάνε την ταινία της ζωής σου».
Γεννήθηκε στο Κάλιαρι Ιταλίας και μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε κιν/φο στο Μιλάνο, όπου έκανε τις πρώτες του ταινίες μικρού μήκους. Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, αποσπώντας διακρίσεις και βραβεία. Εκτός από τις διάφορες οπτικοακουστικές παραγωγές του, έχει εργαστεί και ως βοηθός σκηνοθέτη σε μεγάλες ξένες παραγωγές. Επίσης είναι ενεργός στην εκπαίδευση στον κιν/φο, διδάσκοντας σε σεμινάρια και εργαστήρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εκτός από τη σκηνοθεσία ασχολείται και με το σενάριο και το μοντάζ.
