Αλεξία Καλογεροπούλου: “…Την επόμενη ημέρα η ευγνωμοσύνη θα ξεχαστεί, η αλληλεγγύη το ίδιο, τα χειροκροτήματα θα σταματήσουν, ο αναστοχασμός θα δώσει τη θέση του στον ατελέσφορο αγώνα της καθημερινότητας”

“…Συνεχίζω να γράφω… και φροντίζω να μην απολέσω ό,τι κέρδισα κατά την περίοδο της καραντίνας”

Η Αλεξία Καλογεροπούλου, συγγραφέας, ποιήτρια, επικοινωνιολόγος, δημιουργός του ιστότοπου BookSitting, απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr

Κοινωνία και υποχρεωτική καραντίνα. Ποια κατά τη γνώμη σας θα είναι η επόμενη ημέρα του «απεγκλωβισμού»; Δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανείς τι θα ακολουθήσει μετά από μια κατάσταση που δεν έχουμε ξαναβιώσει και η οποία μας έφερε αντιμέτωπους με μια νέα πραγματικότητα. Πιστεύω ότι, αργά ή γρήγορα, για τους περισσότερους τουλάχιστον, η ζωή θα επανέλθει σε αυτό που ήταν πριν. Η ευγνωμοσύνη θα ξεχαστεί, η αλληλεγγύη το ίδιο, τα χειροκροτήματα θα σταματήσουν, ο αναστοχασμός θα δώσει τη θέση του στον ατελέσφορο αγώνα της καθημερινότητας. Είναι στη φύση του ανθρώπου, γι’ αυτό άλλωστε χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση και καλλιέργεια των αρετών μας, με την έννοια που δίνει σε αυτές η φιλοσοφία.

Πολιτισμός και κορωνοϊός. Άλλο ένα «χτύπημα» για τον πολιτισμό ή μια «ευκαιρία» για πολιτιστική επικοινωνία μέσω του διαδικτύου; Η λεγόμενη «καραντίνα» ανέδειξε για άλλη μια φορά τη σημασία της δημιουργικότητας και της τέχνης για την ψυχική ισορροπία και την ανθεκτικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε περιόδους κρίσης ο άνθρωπος στρέφεται στην τέχνη, όχι μόνο για να παρηγορηθεί αλλά και για να έρθει σε επαφή με τα σπουδαία της ζωής, τα πανανθρώπινα, να αντλήσει νόημα και δύναμη. Την περίοδο του εγκλεισμού είδαμε να αναδύονται πολλές ωραίες πρωτοβουλίες και ευκαιρίες για δημιουργία, όπως συλλογές διηγημάτων, διαγωνισμοί λογοτεχνίας και φωτογραφίας, διαδικτυακές συναυλίες και εικαστικές εκθέσεις, δωρεάν προβολές ταινιών και θεατρικών παραστάσεων. Από την άλλη μεριά, ακυρώθηκαν συναυλίες, φεστιβάλ, μικρά και μεγαλύτερα, θεατρικές παραστάσεις, παρουσιάσεις βιβλίων. Σίγουρα υπήρξαν απώλειες. Ο πολιτισμός όμως, στον βαθμό που ταυτίζεται με τις τέχνες, βρήκε τρόπο να προσαρμοστεί, όσο αυτό ήταν δυνατόν, στις νέες συνθήκες που απαιτούσε η κρίσιμη κατάσταση που βιώσαμε και εξακολουθούμε να βιώνουμε. Βέβαια, η διαμεσολαβημένη επικοινωνία δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να αντικαταστήσει την δια ζώσης, αλλά έγινε ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει στις δεδομένες συνθήκες.

Ο Τουρισμός, λόγω της θετικής εξέλιξης στη χώρα μας ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας, πιστεύετε ότι θα αυξηθεί ή θα πληγεί; Δεν είμαι ειδική επί του θέματος, απ’ ό,τι διαβάζω όμως ο ξένος τύπος, ένα μέρος του τουλάχιστον, προβάλλει τη χώρα μας ως ιδανικό τόπο διακοπών για το φετινό καλοκαίρι, λόγω ακριβώς του χαμηλού ποσοστού θανάτων και της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της πανδημίας. Αλλά δεν ξέρω πόσοι θα επιλέξουν τελικά να ταξιδέψουν με αεροπλάνο ή με πλοίο σε μια άλλη χώρα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το καλοκαίρι που έρχεται δεν θα μοιάζει με κανένα απ’ όσα έχουμε ζήσει ως τώρα.

Η «καραντίνα» είναι η «αρχή» ενός «ελέγχου» της κοινωνίας, της οικονομίας και της καθημερινότητάς μας; Θα μπορούσε, δυνητικά, ποιος είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα τι μέλλει γενέσθαι; Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι κι ας πιστέψουμε ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο. Το απεύχομαι.

Ποια είναι τα σχέδια σας την επόμενη ημέρα της κανονικότητας; Συνεχίζω να γράφω, είναι μια διαδικασία που δεν σταματάει ποτέ, και φροντίζω να μην απολέσω ό,τι κέρδισα κατά την περίοδο της καραντίνας.