Η Ηθοποιός – Δημοσιογράφος Αλίντα Ροδάκη “ανακρίνεται” από τη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr για τον Κορονοϊό, την Καραντίνα και την Κανονικότητα.
Κοινωνία και υποχρεωτική καραντίνα. Ποια κατά τη γνώμη σας θα είναι η επόμενη ημέρα του «απεγκλωβισμού»; Αν δεν υπήρχε υποχρεωτική καραντίνα, ως νοήμονες άνθρωποι υποθέτω ότι και μόνοι
μας θα είχαμε αλλάξει τις συνήθειές μας, γιά να διαφυλάξουμε την υγεία μας και τους κοντινούς μας ανθρώπους.
Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από μας, ήδη είχαμε περιορίσει τις κινήσεις μας, και είχαμε πάρει
μέτρα προφύλαξης, εξ ου και το αποτέλεσμα.
Τώρα, όσον αφορά την μετά απεγκλωβισμού μέρα ευτυχώς θα γίνει σταδιακά τουλάχιστον
γιά τις επιχειρήσεις, τα καταστήματα, και τις εταιρείες. Επειδή δεν έχουμε πρότερη εμπειρία σε κάτι αντίστοιχο υποθέτω ότι θα γίνει αναγνωριστικά και σε αργούς ρυθμούς μέχρι η αγορά
να ανακτήσει και πάλι κανονικούς ρυθμούς. Σε οικονομικό επίπεδο η κατάσταση φαίνεται ότι
θα είναι εξαιρετικά δύσκολη, γιατί έχουμε πληγεί αν οχι όλοι σχεδόν όλοι ξεκινώντας από τη
βαριά μας βιομηχανία που είναι ο τουρισμός και η εστίαση.
Πολιτισμός και κορωνοϊός. Άλλο ένα «χτύπημα» για τον πολιτισμό ή μια «ευκαιρία» για πολιτιστική επικοινωνία μέσω του διαδικτύου; Ευτυχώς ο πολιτισμός δεν σταματά δεν λιμνάζει, δε μένει στάσιμος. Είναι σαν γάργαρο νερό, που ψάχνει να βρει διεξόδους μέσα στα βουνά ακόμη κι αν συναντά αντίξοες συνθήκες.
Εκλεισαν τα μουσεία; Απειρα μουσεία ανοίγουν τις πόρτες τους, σε παγκόσμιο επίπεδο και
μάλιστα χωρίς αντίτιμο κι έτσι μπορεί ο καθένας από μας να περιηγηθεί διαδικτυακά και να δει
οτι τον ενδιαφέρει. Εκλεισαν τα θέατρα; Απειρες παραστάσεις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες που –ίσως
είχαμε χάσει- ανεβαίνουν καθημερινά σε sites. Είναι ίσως μιά σπάνια ευκαιρία να τις απολαύσουμε και δεν ξέρω αν και γιά πόσο θα έχουμε αργότερα τη δυνατότητα να το
επαναλάβουμε. Επίσης έχουμε τη χαρά να παρακολουθούμε διεθνώς συναυλίες με εκατομμύρια
θεατές, όπως έγινε πρόσφατα με αυτήν του Adrea Bocelli, στον καθεδρικό ναό του Duomo που
δεν θα γινόταν εκεί σε άλλη περίπτωση Ευκαιρία λοιπόν. Οχι χτύπημα. Αναδιοργάνωση.
Ο Τουρισμός, λόγω της θετικής εξέλιξης στη χώρα μας ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας, πιστεύετε ότι θα αυξηθεί ή θα πληγεί; Τουρισμός και Ελλάδα, Ελλάδα και τουρισμός. Έννοιες αλληλένδετες και συναφείς. Δεν μπορώ να φανταστώ την χώρα μας χωρίς τουρισμό, γιατί η καρδιά της οικονομίας χτυπάει εκεί. Εχει ήδη
ανακοινωθεί οτι τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες φέτος δεν θα ανοίξουν τις πύλες τους γιατί
δεν μπορούν οικονομικά να ανταπεξέλθουν. Αυτόματα αυτή η απόφαση συμπαρασύρει ατελείωτα
επαγγέλματα που θα βρεθούν σε απραξία και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Είναι ένα ντόμινο
ανεργίας.
Επειδή όμως αυτή είναι πάντα η πρώτη σκέψη και η πρώτη εντύπωση κι επειδή δεν χρειάζεται
να απογοητευόμαστε αλλά να βρισκόμαστε σε εγρήγορση καλό είναι να σκεπτόμαστε θετικά.
Ολο αυτό μιά μέρα θα τελειώσει κι εμείς έστω με πληγές πρέπει να συνεχίσουμε από εκεί που
σταματήσαμε. Οι άδειες κλίνες θα γεμίσουν, οι αδειες παραλίες θα γεμίσουν και τα νησιά μας
θα σφίζουν από ζωή όπως τα προηγούμενα χρόνια. Θα πάρει χρόνο, θα υπάρξουν προβλήματα,
δυσκολίες όμως η ζωή έχει την τάση να μην γυρίζει πίσω ,προχωράει.
Αλλωστε οι λίγες σχετικά απώλειες και κρούσματα στη χώρα είναι ο άσσος στο μανίκι
μας. Προσωπικά, αν ήθελα να ταξιδέψω θα έπαιζε μεγάλο ρόλο αυτό γιά λόγους ασφαλείας.
Μένει να δούμε το αποτέλεσμα.
Η «καραντίνα» είναι η «αρχή» ενός «ελέγχου» της κοινωνίας, της οικονομίας και της καθημερινότητάς μας; Η συνωμοσιολογία ποτέ δεν με ενδιέφερε. Δεν προσπαθώ να βρω ελέφαντες μέσα στα
τριαντάφυλλα. Δεν ξέρω αν η σκέψη μου είναι απλή σίγουρα όμως θέλω να πιστεύω ότι δεν
είναι απλοϊκή. Γιά μένα όλη αυτή η ιστορία, αφορά αυστηρά και μόνον έναν ιό. Που υπάρχει.
Οχι που δεν υπάρχει, γιατί το ακούσαμε πολλάκις και αυτό.
Ποια είναι τα σχέδια σας την επόμενη ημέρα της κανονικότητας; Θα ήθελα να συνεχίσει η ζωή μου από εκεί που την άφησα. Να κάνω όνειρα, να μπορώ να κάνω σχέδια.
Να προγραμματίζω το χρόνο μου. Να μπορώ να τον διαχειριστώ όπως επιλέγω και να έχω την
ελευθερία να το κάνω. Γιατί η ελευθερία είναι ότι πιό σημαντικό μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.
Και τέλος δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι στο σκεπτικό μου, στον χαρακτήρα μου. Πάνε πολλά
χρόνια που έμαθα να εκτιμώ η όχι ανθρώπους καταστάσεις, συναισθήματα.
Αλίντα Ροδάκη
Ηθοποιός – Δημοσιογράφος
