Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Ασφαλώς και η μουσική έχει την δύναμη να φέρνει τους ανθρώπους κοντά.
Υπάρχει μια κοινή γλώσσα που μεταφράζει τις νότες σε συναισθήματα.
Πολλές φορές νιώθουμε ένα ρίγος να μας διαπερνά χωρίς καν να καταλαβαίνουμε την γλώσσα του ερμηνευτή, άλλες φορές αρκεί η δύναμη των οργάνων για να μας συνεπάρει και να μας ταξιδέψει.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Υπάρχουν τόσοι μουσικοί που νιώθω ότι με πήραν από το χέρι και μου έδειξαν τον υπέροχο κόσμο της μουσικής.
Δεν ξέρω ποιον να ξεχωρίσω.
Peter Hammill, Jim Morrison, David Byrne, John Lennon, Frank Zappa και τόσοι ακόμα.
Βέβαια η μεγάλη μου αδυναμία παραμένει ο David Bowie.
Θεωρώ ότι πάντα έκανε ένα βήμα μπροστά χωρίς πεπατημένες, με πολύ καλούς μουσικούς και πολύ καλές δουλειές.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.”Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Για κάποιους ίσως να είναι πολυτέλεια, η ανάγκη όμως για άλλους δεν σταματά ποτέ και με σύμμαχο την μουσική γνώση νιώθει κανείς ότι κάνει άλματα.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Νομίζω ότι θα το δείξει το ίδιο το παιδί αρκεί ο γονιός να είναι κοντά στο παιδί και να το στηρίζει. Τα υπόλοιπα θα έρθουν.
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Κυρίως στα Μουσικά Σχολεία. Ξέρετε η παράδοση είναι άκουσμα.
Ένα άκουσμα που έρχεται από τα βάθη των χρόνων και μεταδίδεται πρωτίστως από τον οικογενειακό κύκλο.
Για αυτούς που ανακαλύπτουν τώρα την παράδοση νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν δουλειά και καταφέρνουν να φέρνουν κοντά νέους ανθρώπους.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Στη χώρα μας υπάρχει ένα τεράστιο έργο μουσικών όπως ο Χατζηδάκις, ο Θοδωράκης, ο Τσιτσάνης και πολλών ακόμα που οδήγησε την μουσική σε άλλα μονοπάτια.
Την πάντρεψε με την ποίηση, δημιούργησε εικόνες, συναισθήματα, συνδέθηκε με αγώνες, με πάθη, αφήνοντας ίχνη ανεξίτηλα που ήταν σχεδόν αδύνατο να μην τα ακολουθήσουν πολλοί αξιόλογοι μουσικοί με κατάρτιση, γνώση και κυρίως ανάγκη για έκφραση δίνοντας συνέχεια σε αυτό το τεράστιο έργο των μεγάλων δημιουργών.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Να μπορέσω να ολοκληρώσω όλα αυτά που γράφω και κάποια στιγμή όταν θα είμαι έτοιμος και θα έχω κάτι να πω, να αφήσω ελεύθερες όλες αυτές τις μουσικές σκέψεις και να τις μοιραστώ με τον υπόλοιπο κόσμο.
Βιογραφικό.
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1967.
Από πολύ μικρή ηλικία αγάπησα τα βινύλια των δικών μου και τις υπέροχες μουσικές που βγαίναν μέσα από τις «πλάκες».
Δημιουργήσαμε τα πρώτα μας γκρουπάκια στην ηλικία των 12 χρονών με γκαζοντενεκέδες και τρίχορδες κιθάρες αλλά το ταξίδι είχε αρχίσει και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Κυρίως αυτοδίδακτος μουσικός με διαστήματα μουσικής εκπαίδευσης που ποτέ δεν κατάφερα να ολοκληρώσω λόγω «απόσπασης προσοχής».
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί όλα αυτά τα χρόνια γνώρισα και συνεργάστηκα με πολλούς αξιόλογους μουσικούς,πολλοί σήμερα έχουν δική τους δισκογραφία και πολλοί συνεργάζονται με πολύ καλούς μουσικούς.
Έχω συμμετάσχει σε διάφορα μουσικά σχήματα σε Αθήνα,Ηράκλειο Κρήτης και Λάρισα.
Το 2006 μαζί με τον Φόντα Στραγαλινό στο μπάσο και τον Γιάννη Σαμαρά στα τύμπανα δημιουργήσαμε τις Moonjoures γράφοντας δική μας μουσική και στίχους.
Στο ενεργητικό της μπάντας ήταν πολλές ζωντανές εμφανίσεις καθώς επίσης είμασταν στην ευχάριστη θέση να ανοίξουμε συναυλίες μουσικών με σημαντική παρουσία στο χώρο της ελληνικής σκηνής όπως ο Δημήτρης Πουλικάκος, ο Παύλος Παυλίδης. οι Xaxakes,Dear Atomic κλπ.
Το 2012 κυκλοφορήσαμε ένα CD σε δική μας παραγωγή σε συνεργασία με τα Fabric Studio.
Σημαντική ήταν και η παρουσία του Αλέξη Αρναούτογλου που πρόσθεσε τα keyboards.
Τα τελευταία χρόνια δουλεύουμε μαζί με τους Mortiz, διασκευές πάνω σε κομμάτια κυρίως του εναλλακτικού χώρου.
