“Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να ζωγραφίζω, είχα ένα βασικό στόχο. Να εξασκηθώ στο να ζωγραφίζω το πραγματικό τόσο ρεαλιστικά, ώστε να καταφέρω στη συνέχεια να απεικονίζω το Φανταστικό με απόλυτα Πειστικό τρόπο”
Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο; Η προσωπική έκφραση είναι ζωτική ανάγκη κάθε ανθρώπου, όποιο τρόπο και αν αυτός επιλέγει να την εκδηλώσει. Το ίδιο και η ανάγκη για δημιουργία. Τώρα, το αν όλα αυτά μπορούν να γενήσουν ή /και να μεταβιβάσουν συναισθήματα σε άλλους, αυτό είναι ένα διαφορετικό θέμα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός; Η αλήθεια είναι πως για να πορευτείς στο χώρο αυτό πρέπει να όντως να έχεις μία συγκεκριμένη ταυτότητα. Ο πλουραλισμός, οχι στην Τεχνη, αλλα στην προώθηση έργων δεν ευνοεί την επιτυχία και δε φέρνει την αναγνώριση. Παρόλα αυτά δεν έχω μπει ακόμη στη διαδικασία να στοιχειοθετήσω ένα ορισμένο προφίλ. Θα έλεγα απλά πως δε νιώθω καλλιτέχνης, αλλά μαθήτρια. Με μία σαφή τάση προς το ρεαλισμό, αγάπη για την αρμονία και προτίμηση για ό,τι αποτυπώνει την ομορφιά γύρω μας.
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός; Η ομορφιά στα πάντα γύρω μου.
Κοιτάξτε, ο φόβος είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό συναίσθημα, επισκιάζει τα πάντα. Έτσι την προσοχή μας τραβά εύκολα ό,τι μας τρομάζει και μας προκαλεί αποστροφή. Και δυστυχώς οι εικόνες αυτές αφθονούν γύρω μας. Τόσο, που έχουμε πάθει πλέον ενα ειδος μυθριδατισμού, εχουμε συνηθισει, εχουμε καταστήσει τη χαοτική ασυμμετρία κανονικότητα. Τάση που έχει διαποτίσει τη ζωή μας και αρνούμαστε να επιστρέψουμε στην αρμονία. Ισως επειδή η επίτευξή της απαιτεί προσπάθεια.
Αντίθετα, πάντα πίστευα πως η Τέχνη ενέχει την έννοια του ιδανικού, του Ιδεατού. Πως υπηρετεί τη σύνδεση της ανθρώπινης αδυναμίας με την Τελειότητα. Την προσπάθεια του Ανθρώπου να την προσεγγίσει όσο το δυνατόν περισσότερο.
Έτσι με αγγίζει ό,τι ανταποκρίνεται σε αυτό το σκεπτικό. Η ομορφια, η αρμονία. Η κάθε εικόνα που ανασύρει απο την ψυχή του θεατή την ομορφιά που κρύβει μέσα του.
Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Υπάρχει μία μακριά λίστα εξαιρετικά ταλαντούχων καλλιτεχνών που παρακολουθώ ή μελετώ. Αλλά σε διάλογο; Θα μου αρκούσε να κάθομαι δίπλα τους και να βλέπω. Τι κάνουν και πως. Το ύφος και το πάθος τους όταν δημιουργούν και τα σημεία στα οποία εστιάζουν. Τις λεπτομέρειες ή τα στάδια στα οποία σταματούν και προβληματίζονται. Τις στιγμές που βρίσκουν μέσα τους τις απαντήσεις και διέπονται απο δημιουργικό οίστρο.
Και προφανώς αυτοί οι καλλιτέχνες είναι όσοι θαυμάζω. Πέρα από τους Μεγάλους Δασκάλους των προηγούμενων αιώνων, από σύγχρονους θα αναφέρω τους Serge Marshennikov, Jeremy Lipking, Simon Pasini, Cesar Santos αλλά και τον Volegov, ο οποίος φαίνεται να αιχμαλωτίζει στα έργα του το φως με την ίδια ευκολία που αναπνέει.
Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής; Γράφω εδώ και χρόνια στιχους που δεν εχω δημοσιεύσει, καθώς επίσης και θεατρικά που ετοιμάζω για ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες. Αγαπώ το θέατρο και ότι σχετίζεται με αυτό. Έχω ασχοληθεί με σκηνογραφία, ενδυματολογία. Ακόμη με τοιχογραφίες, διακόσμηση, ζωγραφική πάνω σε ρούχα…
Εκείνο που με δελεάζει και δεν έχω δοκιμάσει ποτέ, ειναι η ξυλογλυπτική. Το ξύλο είναι από τα υλικά που αγαπώ πολύ, θα ήθελα να μάθω να το δουλεύω. Λατρεύω την υφη, τα νερά του. Πιστεύω πως μπορεί να δώσει εκπληκτικά όμορφες δημιουργίες. Τόσο ως αφηρημένα διακοσμητικά σχήματα, όσο και διαμορφωμένο σε χρηστικά αντικείμενα. Αλλά και μινιατουρες. Φιγουρες και μυθικά πλάσματα.
Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά; Η πρώτη μου σκέψη είναι πως θα ήθελα να βρίσκομαι σε οποιαδήποτε εποχή θα μου έδινε την ευκαιρια να γνωρισω απο κοντά και να μαθητεύσω σε κάποιον από τους μεγάλους Δασκάλους. Και αυτο μας πάει κάποιους αιωνες πίσω.
Από την άλλη, θεωρώ πρόκληση να δημιουργείς κάτω από αντίξοες συνθήκες, όταν οι αρχές και τα πιστεύω σου δοκιμάζονται, όταν καλείσαι να παραμείνεις πιστος σε αυτά ενώ υπάρχει πάντα και ο εύκολος δρόμος. Αρα… αν όχι τώρα, τότε πότε;
Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Νομίζω πως αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό. Και εξαρτάται από το χρονικό σημείο για το οποίο μιλάμε. Προσωπικα, όσο δουλευω ένα έργο, αυτό αποτελει το καταφυγιό μου, έναν μυστικό, ιδιωτικό κόσμο. Όταν αυτό τελειώσει, ειναι ένα κεφάλαιο που κλείνει και θελω να το αφήσω πίσω μου, να προχωρήσω. Είναι αυτό που ήμουν χθες, αυτο που πέρασε και δε θα είναι ποτέ πια ίδιο. Που δε θέλω να επαναλάβω. Θέλω να γνωρίσω, να βιώσω κάτι νέο. Υπό αυτήν την έννοια, ισως και να εχει να κάνει με την προσωπικότητα του καθενός. Κάποτε διάβασα πως, ενας δημιουργός, δε φοβάται να καταστρέφει το έργο του. Και ειναι αλήθεια. Αφενός επειδη ξέρεις οτι μπορεις να το ξανακάνεις. Αφετέρου επειδη έχεις τελειώσει με αυτό το κομματι της ζωης σου και δεν ανακυκλώνεις το παρελθόν. Οπότε κατά κάποιον τρόπο είναι στάση ζωής.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να ζωγραφίζω, είχα ένα βασικό στόχο. Να εξασκηθώ στο να ζωγραφίζω το πραγματικό τόσο ρεαλιστικά, ώστε να καταφέρω στη συνέχεια να απεικονίζω το Φανταστικό με απόλυτα πειστικό τρόπο. Και κάπου σε αυτή τη διαδρομή βρίσκομαι τώρα.
Βιογραφικό
Η Αγγελική Αλεξανδρίδου κατάγεται από το Παλαιόκαστρο Σερρών και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί παρακολούθησε για 2 χρόνια σπουδές Σχεδίου Μόδας στον Οργανισμό Δημητρέλλη, συμμετέχοντας ως σχεδιάστρια στην επίδειξη μόδας του Οργανισμού στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το καλοκαίρι του 1991.
Ως σύζυγος στρατιωτικού, έζησε για 2 δεκαετίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Μητέρα 2 παιδιών, ξεκίνησε τις Πανεπιστημιακές της σπουδές το 2002 και σε ηλικία 32 ετών. Αποφοίτησε από το ΑΠΘ (ΤΕΠΑΕ) με 2 υποτροφίες. Στη συνέχεια έγινε δεκτή με κατατακτήριες στο Τμήμα Κοινωνιολογίας ενώ παράλληλα συμμετείχε στο πρόγραμμα των ΚΕΚ με αντικείμενο το διαδικτυακό marketing.
Τον Αύγουστο του 2017, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Μύτικα Πρεβέζης, όπου και διατηρεί το εργαστήριό της. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός Ελλάδας καθώς επίσης και σε δημόσια κτίρια της χώρας μας.
Το σύνολο της δουλειάς της εκτίθεται στην προσωπική της ιστοσελίδα https://www.ageliki.com/
Ενώ τα έργα της είναι διαθέσιμα μέσα από δημοφιλής διαδικτυακές γκαλερι Saatchi (https://www.saatchiart.com/aggeliki) και Singulart
Εκθέσεις
2019 -2020 Ομαδική έκθεση, Goverdanou Art Gallery, Thessaloniki, Greece
2019 Ατομική, Γάιος, Παξοί
2019 Ατομική, Λάκκα, Παξοί
2014 Ατομική, Πινακοθήκη Λεανδρος Σπαρτιώτης, Πρέβεζα
2014 Ομαδική, Πινακοθήκη Λεανδρος Σπαρτιώτης, Πρέβεζα
2013 Ομαδική, Πινακοθήκη Λεανδρος Σπαρτιώτης, Πρέβεζα
2012 Ομαδική, Πινακοθήκη Λεανδρος Σπαρτιώτης, Πρέβεζα
