Αγγελική-Άννα Μπολιάκη: “Όταν παίρνω στα χέρια μου ένα ρόλο θα εμπνευστώ και θα βρω κοινά βιώματα του ρόλου με δικά μου…”

“Μου αρέσει μέσα από την τέχνη να παράγω για τον πολιτισμό, να περνάω μηνύματα μέσα από το θέατρο και τον κινηματογράφο. Μηνύματα με ουσία…”

Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια στο σχολείο που κάναμε παραστάσεις και έβλεπα ταινίες, μου άρεσε ό,τι ήταν σχετικό με τα καλλιτεχνικά. Από τότε ήθελα να γίνω ηθοποιός.

Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Θαυμάζω ηθοποιoύς όπως τη Ρένια Λουιζίδου που την απολαύσαμε στη Σειρά “Το Σόι σου”, όπως και τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου που την απολαύσαμε στην ίδια σειρά και σε άλλες πολλές σειρές.

Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Ως καλλιτέχνης αγαπώ και τα δύο.Το καθένα έχει να σου προσφέρει κάτι μαγικό πχ. Ο ρόλος αντιμετωπίζεται διαφορετικά στο κάθε είδος. Πχ στο Θέατρο ο καλλιτέχνης έχει άμεση επαφή με το κοινό για το ρόλο τον οποίο του έχει δοθεί και στον κινηματογράφο ο ρόλος είναι διαφορετικός. Υπάρχουν οι κάμερες το συνεργείο και το κοινό θα το δει το ρόλο που έπλασες και βίωσες. Στον κινηματογράφο θα φανει το αποτέλεσμα όπως και στο θέατρο.

Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Σίγουρα η καριέρα και η επιτυχία παίζουν σημαντικό ρόλο για μια ηθοποιό. Από αυτό εξαρτάται το αποτέλεσμα που θα φέρει από τις δουλειές της στο θέατρο, τον κινηματογράφο και στην  τηλεόραση. Αυτό είναι η επιβράβευση για μια ηθοποιό. Το πώς θα παράγουμε τέχνη για τον κόσμο. Αυτό είναι η μεγάλη επιβράβευση και ικανοποίηση.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Η αληθεια είναι ότι θέλει να έχεις το μικροβιο του ηθοποιού μέσα σου, να γεννηθείς με αυτό να παθιάζεσαι να φλέγεσαι να αγαπάς αυτό που κάνεις και να παλεύεις κάθε μέρα για αυτό. Πιστεύω καλλιτέχνης γεννιέσαι και γίνεσαι με τη θέλησή σου για όλα αυτά που θέλεις να πραγματοποιηθούν στο μέλλον.

Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Με εκφράζουν τρεις λέξεις: Ομαδικότητα, Αισιοδοξία, Πειθαρχία.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Πιστεύω ότι όταν παίρνεις στα χέρια σου ένα ρόλο θα εμπνευστείς από αυτό το ρόλο θα βρεις κοινά βιώματα του ρόλου με δικά σου.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Αγαπώ τη δουλειά μου, έχω πάθος λατρεύω να δημιουργώ μέσα από ένα ρόλο να γίνομαι ο ρόλος. Μου αρέσει μέσα από την τέχνη να παράγω για τον πολιτισμό, να περνάω μηνύματα μέσα από το θέατρο και τον κινηματογράφο μηνύματα με ουσία.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ετοιμάζουμε την παράσταση Φύλακας Άγγελος του Στέλιου Δερεμπεη σε σκηνοθεσία Λεονάρντο Θιμο. Θα παιχτεί στις 6  Σεπτεμβρίου στο δημοτικό υπαίθριο θέατρο Ζωγράφου. Θα ήθελα να προσθέσω ότι είμαι στη Θεατρική Ομάδα της Unesco Πειραιώς και Νήσων που ετοιμάζουμε φέτος μια παράσταση έκπληξη σε σκηνοθεσία Βασίλη Τραιφόρου. Τέλος από κινηματογράφο έχω ξεκινήσει γυρίσματα για την ταινία του Θεόδωρου Κολοβού “Γιατί Αντωνάκη, Γιατί Νικολάκη;” μια φρέσκια κωμωδία.

Βιογραφικό
Απόφοιτη της Δραματικής σχολής Αθηναική Σκηνή του Κάλβου-Καλαμπόκη. Γεννήθηκε στην Αθήνα.
Ασχολείται επαγγελματικά με το θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση.
Στο θέατρο είχε συνεγαστεί με την Θεατρική Ομάδα Αργώ που ανέβασε το έργο “Πενηντάρηδες με Πάθος” σε σκηνοθεσία Βασίλη Τραιφόρου.

Από κινηματογράφο έχει παίξει στην ταινία “Η Μυρσίνη δεν είναι μόνη” σε σκηνοθεσία Παντελή Σκουρλα, στις ταινίες μικρού μήκους “Με χρώματα Νοσταλγίας” και “Ένα αφιέρωμα στη Ρένα Βλαχοπούλου” του Λεονάρντο Θιμο και της Ελένης Αναγνωστοπούλου.

Στην τηλεόραση συμμετείχε σε διάφορες σειρές όπως ’’Θα γίνει της Πολυκατοικίας”, ’’Ελεύθερη Σχέση’’και ‘’Γυναίκα Χωρίς Όνομα’’.