Από το album «Η ζωή ήταν σήμερα»
Έτσι άρχισαν όλα, με μια μεγάλη έκρηξη και μια ακόμα μεγαλύτερη σιωπή, άλλωστε η γέννηση και η εξέλιξη του σύμπαντος είναι η ιστορία ενός χωρισμού
Έτσι αρχίζουν όλα σε δεύτερο πρόσωπο και στο σημερινό και πάλι απολογιστικό επεισόδιο με την αγωνία να χωρέσουν όλα τα λόγια μέσα σε ένα τραγούδι ποταμό.
Κι ενώ ο από μηχανής θεός φαινομενικά κοιμάται όρθιος, ρίχνοντας άγκυρα στον μύθο ή σε κάποιο αστρικό νέφος, ήδη έχουν αρχίσει όλα και στο βάθος στήνεται το σκηνικό για την φυγή προς τα εμπρός, με μια μεγάλη έκρηξη και μια ακόμα μεγαλύτερη σιωπή.
Το τραγούδι «Έτσι άρχισαν όλα», είναι σε στίχους και μουσική του Μανώλη Φάμελλου από το προσωπικό του album «Η ζωή ήταν σήμερα» που κυκλοφορεί ψηφιακά από τη MINOS EMI – A Universal Music Company αλλά και σε συλλεκτικό βινύλιο. Η ενορχήστρωση, οι κιθάρες και το μπάσο είναι από τον Μανώλη Φάμελλο ενώ έπαιξε τύμπανα ο Θανάσης Τσακυράκης και φωνητικά έκανε η Λουίζα Σοφιανοπούλου. Η ηχοληψία και η μίξη έγιναν από τον Βασίλη Κορρέ ενώ το mastering από τον Γιώργο Δεληγιάννη
Ακολουθήστε τον Μανώλη Φάμελλο
Facebook: http://bit.ly/ManolisFamellosFacebook…
Instagram: http://bit.ly/ManolisFamellosInstagra…
Spotify: http://bit.ly/ManolisFamellosSpotify
YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCCNLWSsMbdPRjrbFj4wPn0Q
Στίχοι
Για σένα που δεν έφτασα ποτέ
στον φθινοπωρινό μου τον ουρανό
Εσύ μακρινό, φέγγεις αχνό, θλιμμένο μου άστρο
Για σένα που δεν βγήκες ποτέ
από το μυστικό σου, από τον εαυτό σου
κοιτάς από ψηλά, από το μυθικό σου απόρθητο κάστρο
Ήθελα ένα σπίρτο να ανάψω και φωτιά να φωνάξω
Έτσι άρχισαν όλα
Δεν ήθελα να σε τρομάξω μονάχα να σε πλησιάσω
μα τα χάλασα όλα
Τώρα είμαι ένα ορφανό παιδί
Άραγε κρύβομαι ή έχω χαθεί;
Κόπηκε η κλωστή, οι δρόμοι έχουν σβηστεί,
πυκνώνει το δάσος
Φοβάμαι πως ο λύκος είναι εδώ
Φοβάμαι πως ο λύκος είμαι εγώ
Πες μου ποιος είμαι εγώ;
Χρόνια προχωρώ μα δεν φτάνω στο βάθος
Όμως μαθαίνω ακόμα να μιλώ
μαθαίνω ακόμα να μετρώ
κι έχω στο κεφάλι μου ένα σωρό ιδέες να πετάξω
Ξέρω δεν σου εξήγησα ποτέ,
τίποτα δεν κατάφερα ποτέ
Πουθενά δεν σε βρήκα,
ποτέ δεν σε είχα κι όμως φοβάμαι μην σε χάσω…
Έριξα στη λίμνη ένα κέρμα
Ευχήθηκα να ήτανε ψέμα
πως τώρα χάθηκαν όλα
Προσπάθησα τον τοίχο να ρίξω,
την σκοτεινή πλευρά να σου δείξω
μα τα γκρέμισα όλα
Ουρανέ ξημέρωσε, φεύγω για την έρημο ταξίδι
Έκλεισα σα στρείδι, μέσα μου τον δαίμονα θα παλέψω…
Ο πόλεμος δεν τελείωσε
είναι ακόμα ανοικτή του κόσμου η πληγή
Τινάζει αίμα, ποτάμι η οργή
Δεν θέλω μεριά να διαλέξω
Θέλω έναν ώμο να κλάψω
τη θάλασσα να κοιτάξω
Εκεί που άρχισαν όλα
Δεν ήθελα να σε τρομάξω, μονάχα να σε πλησιάσω
Τώρα χάθηκαν όλα
Έτσι άρχισαν όλα…
