Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Και τι δεν κουβαλάει στις πλάτες του αυτό το νησί. Αρχαιότητα, Βυζάντιο, Ρωμαίους, πειρατές, ποιητές και περιηγητές του 19ου αιώνα, πιστούς για προσκύνημα στα μοναστήρια, χίπις… τα πάντα όλα. Ένα νησί που δεν μοιάζει με κανένα, δεν ακολουθεί την πεπατημένη και έχει άγρια, ακατέργαστη ομορφιά.
Η Αμοργός είναι Κυκλαδονήσι, απείραχτο από τον μαζικό τουρισμό, όπου διατηρούνται ακόμη αρχαία έθιμα, παλιά μονοπάτια και αυθεντικά χωριά. Στην παραλία της Αγίας Άννας θα δείτε ζωντανά το σκηνικό από το “Απέραντο Γαλάζιο” του Luc Besson και στην περίφημη Παναγία Χοζοβιώτισσα θα χαζέψετε με το κατάλευκο μοναστήρι που είναι σαν φλούδα κολλημένη πάνω στον βράχο.
Δεν θα βαρεθείτε στην Αμοργό. Κάθε της σημείο έχει να πει πολλά και εσείς έχετε να μάθετε περισσότερα. Είναι περίεργο νησί, με παραδόσεις, με ρακόμελο και ψημένη ρακή στα καφενεδάκια, με παράξενες υπέροχες παραλίες και όρμους, με το κάστρο και τα μικροσκοπικά κυκλαδίτικα σοκάκια της.
Θέλει περπάτημα όμως. Γιατί περπατώντας θα δείτε την αληθινή Αμοργό και τις τρεις αρχαίες πολιτείες, Αρκεσίνη, Μινώα και Αιγιάλη. Θα δείτε ντόπιους να φτιάχνουν τη φάβα τους, νεαρούς να παίζουν “μπάλες” και γυναίκες να κουβαλούν τεράστια δεμάτια στην πλάτη. Θα δείτε τον Αϊ-Γιώργη Βαρσαμίτη, όπου τελούνταν τελετές υδρομαντείας και άλλα πολλά.
Για το φαγητό δεν το κουβεντιάζουμε! Συγκλονιστική ντόπια κουζίνα. Το νησί έχει σπάνια φυτά, βότανα και μυρωδικά. Εδώ φύεται το μοναδικής νοστιμιάς κεφαλόχορτο. Το ενδημικό ψυχανθές κατσούνι δίνει τη περίφημη αμοργιανή φάβα που βρασμένη προσεκτικά, πλάθετε με μάραθο και κρεμμυδάκι, μπαίνει στο τηγάνι και γίνεται ένας νοστιμότατος φαβοκεφτές. Στα πεδινά εδάφη, καλλιεργούνται σιτάρι, κριθάρι, μηλιές, εσπεριδοειδή, αμπέλια. Τρυφερά σέσκουλα ζεματιούνται, παντρεύονται με κρεμμυδάκια, άγριο μάραθο και δυόσμο, τυλίγονται σε νόστιμη ζύμη και γίνονται…
Η συνέχεια με πολλές πληροφορίες και φωτογραφίες εδώ:
