Έλσα Κορνέτη: “Οι τίτλοι όλων των βιβλίων μου είναι οι αόρατες κλωστές που συνδέουν και ράβουν σφιχτά την αλληλουχία των ιστοριών ή των ποιημάτων μου”

Φωτογράφος: Iosifina

“H λογοτεχνία είναι ο μεγάλος ευεργέτης του χρόνου που μας χαρίζεται. Η αγάπη για τη λογοτεχνία, μάς ευεργετεί γιατί μας δίνει μια μοναδική δυνατότητα: Να υπερβούμε τον χρόνο”

Πείτε μας τι πραγματεύεται το νέο βιβλίο σας «Δωμάτιο με δόντια και άλλες κοφτερές ιστορίες» που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μελάνι. Όλο το εγχείρημα ξεκίνησε από την πρόκληση του ν’ αποτυπωθεί σε μια σειρά με ιστορίες που συνδέονται και αλληλοεπιδρούν, το πρωτοφανές, το αδιανόητο για την εποχή μας βίωμα της πανδημίας, του εγκλεισμού, της επικράτησης του φόβου και κάθε λογής φοβικού συνδρόμου, της αφόρητης κοινωνικής απομόνωσης, της βίαιης αναμέτρησης με τον εαυτό, σε ένα είδος καθημερινής μονομαχίας, αλλά και η αναμέτρηση με την τεχνολογία, με την οικολογική καταστροφή, και την επέλαση μιας πλούσιας ποικιλίας δεινών και απανωτών κρίσεων που άλλαξαν τη ζωή καθοριστικά κι ας μην πούμε αμετάκλητα. Δόντια κάθε είδους, μορφής και υφής, δόντια κυριολεκτικά και δόντια μεταφορικά στήνουν το σκηνικό υλικό μου. Τα δωμάτια μπήκαν σε άλλα δωμάτια, πιο παράξενα, πιο διαφορετικά, πιο εξωτικά, πιο πειραγμένα, πιο ξεβιδωμένα. Τα δωμάτια της πραγματικής πραγματικότητας μπήκαν στα δωμάτια της φανταστικής πραγματικότητας. Όλες οι αισθήσεις των προσώπων ενεργοποιούνται μέσα από μια απόπειρα να φιλοτεχνηθεί η μεγάλη ή η μικρή εικόνα του κόσμου με ένα γαϊτανάκι ανθρώπων και καταστάσεων που δαγκώνουν και αλληλοδαγκώνονται.

Ο τρόπος γραφής σας ακροβατεί μεταξύ πραγματικού και φανταστικού, μεταξύ ρεαλισμού και παραμυθιού. Πού εγκολπώνεται τελικά η αλήθεια; Η αλήθεια είναι πώς για κάποιον ανεξήγητο λόγο σκέφτομαι ονειρευόμενη, και ονειρεύομαι σκεπτόμενη. Ποιος μπορεί να πει τι συμβαίνει στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία; Πού τελειώνει το πραγματικό και πού αρχίζει το φανταστικό; Μήπως κάπου εκεί ανάμεσα εισχώρησε το μεταπραγματικό; Μήπως κάπου εκεί ανάμεσα κρύβονται όλες οι αναμνήσεις του κόσμου για τον κόσμο; Μια παράξενη διαπίστωση μοιάζει ν’ ακολουθεί μια ολόκληρη κοπιώδη διαδρομή αναζήτησης, από την τρεχάλα της ύπαρξης στο φρενάρισμα της ψυχής και στη μπαγιάτικη καθημερινότητα που μυρίζει ψόφια ζωή: Τα γεγονότα της ζωής παραμορφώνουν την πραγματικότητα. Η παραμορφωμένη πραγματικότητα νιώθω ότι μας περιέχει και ταυτόχρονα μας αγνοεί. Μέσα από μια σειρά μεταμφιέσεων, μεταμορφώσεων, παραμορφώσεων, προσπαθώ να εκφραστώ με τον τρόπο του παραμυθιού, σκαρώνοντας παραμυθητικές ιστορίες για ενήλικες, ίσως γιατί πιστεύω ότι είμαστε όλοι μας παιδιά που προσπαθούμε να γίνουμε ενήλικες.                                                            

Τι θέλετε να καταδείξετε μέσω των συμβολισμών που χρησιμοποιείτε; Αυτό που θέλω κυρίως να καταδείξω είναι την αφόρητη αλαζονεία του ανθρώπου με τη χρήση από μια σειρά από αλληγορικές ιστορίες που βρίθουν από παραβολές και στοιχεία παραμυθιού για ν’ αποφύγω την ηθικολογία και τον διδακτισμό. Καταδεικνύω το γεγονός ότι ο άνθρωπος παραμένει το μόνο πλάσμα που κυκλοφορεί χωρίς στολή παραλλαγής, χωρίς στολή προστασίας, σίγουρος πώς από κανέναν δεν θα φαγωθεί. Το μόνο που επιμένει κατάσαρκα να φορά, είναι ο επηρμένος του εαυτός. Το περιβάλλον, όλα τα οικοσυστήματα απειλούνται από την ανθρώπινη παρουσία. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν είχαμε τέτοια καταστροφικά αποτελέσματα από την αδιαφορία, την απαξίωση, από την αποσύνδεση από τη φύση, αλλά κυρίως από την ανεξέλεγκτη παρέμβαση που πηγάζει από την υπερεκμετάλλευση προς όφελος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και όχι μόνον.

Οι τίτλοι των βιβλίων σας είναι ιδιαίτερα ευφάνταστοι («Αγγελόπτερα», «Το νησί πάνω στο ψάρι»). Τους εμπνέεστε αφού έχετε ολοκληρώσει τη διαδικασία της συγγραφής; Οι τίτλοι είναι αυτοί που έρχονται στο μυαλό μου πρώτοι στο προσκήνιο της συγγραφής, δηλαδή προηγούνται των κειμένων κι αυτό γιατί προϋπάρχει πάντα ένα συγκροτημένο θέμα που επί μακρόν με απασχολεί. Οι τίτλοι όλων των βιβλίων μου είναι οι αόρατες κλωστές που συνδέουν και ράβουν σφιχτά την αλληλουχία των ιστοριών ή των ποιημάτων μου. Ένας τίτλος για μένα δεν είναι μόνον η στέγη του συγγραφικού μου οικοδομήματος, είναι ο κοινός παρονομαστής της ιδέας που διατρέχει σαν κάθετος κορμός από την αρχή ως το τέλος ολόκληρο το βιβλίο.

Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στον σύγχρονο άνθρωπο; Είναι μια τέχνη εξανθρωπισμού και επιδιόρθωσης η λογοτεχνία, επιδιόρθωσης της πραγματικότητας και εξανθρωπισμού του ανθρώπου, όταν με τη χρήση συγκόλλησης επινοημένων και φανταστικών θραυσμάτων πετυχαίνει την επούλωση τραυμάτων. Η λογοτεχνία ασκεί θεραπευτική και παυσίπονη δράση και επίδραση στον άνθρωπο. Επίσης, προσφέρει ενσυναίσθηση, συνειδητότητα, πνευματική καλλιέργεια, διεύρυνση του πεδίου της φαντασίας και της γλώσσας που είναι αδιαμφισβήτητο πολιτισμικό στοιχείο με υπαρξιακό υπόβαθρο, επίσης είναι ένας τύπος ώθησης για απόδραση στους Nέους Κόσμους που η ίδια δημιουργεί. H λογοτεχνία είναι ο μεγάλος ευεργέτης του χρόνου που μας χαρίζεται. Η αγάπη για τη λογοτεχνία μάς ευεργετεί γιατί μας δίνει μια μοναδική δυνατότητα: Να υπερβούμε τον χρόνο.

Από που αντλείτε έμπνευση; Αντλώ έμπνευση από τη σφαίρα του πολυδιάστατου πραγματικού, αλλά και του υπερπραγματικού, από την πολυπρισματική και ανεξάντλητη επικαιρότητα, από όλες τις άλλες τέχνες που με συναρπάζουν, όπως τη μουσική, τη ζωγραφική, το θέατρο, τον κινηματογράφο, αλλά και από αγαπημένες επιστήμες, όπως είναι η Βιολογία και η Φιλοσοφία. Επίσης μεγάλος και σταθερός, παντοτινά πιστός τροφοδότης μου είναι το κακοποιημένο από την ανθρώπινη επέμβαση περιβάλλον, η Φύση και τα υπέροχα πλάσματά της που θεωρώ μαγικά και άξια παρατήρησης, προσοχής, προστασίας και διάσωσης.

Βιογραφικό: Η Έλσα Κορνέτη γεννήθηκε στο Μόναχο. Σπούδασε Οικονομικά στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Δημοσιεύσει τακτικά ποιήματα, διηγήματα, δοκίμια, κριτικά κείμενα και μεταφράσεις. Έχει εκδώσει δεκαπέντε βιβλία εκ των οποίων τα έντεκα είναι ποιητικές συλλογές και συνθέσεις. Δύο ποιητικά βιβλία της το «Ένα μπουκέτο ψαροκόκαλα» (εκδ. Γαβριηλίδης, 2009) και το «Κονσέρβα Μαργαριτάρι» (εκδ. Γαβριηλίδης, 2011) ήταν υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Το ποιητικό βιβλίο της «Κανονικοί άνθρωποι με λοφίο και μια παρδαλή ουρά» (εκδ. Γαβριηλίδης, 2014) τιμήθηκε με το βραβείο Γιώργος Κάρτερ του περιοδικού Πόρφυρας. Το τελευταίο ποιητικό της βιβλίο έχει τον τίτλο «Ο ήρωας πέφτει» (Οι εκδόσεις των φίλων, 2021).


Έλσα Κορνέτη: “Δωμάτια με δόντια και άλλες κοφτερές ιστορίες”

Τιμή: 12,72 ευρώ, Σελίδες: 176 ISBN:978-960-591-241-3 Εκδόσεις Μελάνι

«…Ήταν ένας ήχος στριγκός και διαπεραστικός που δύσκολα μπορούσε κανείς με αληθοφάνεια να περιγράψει χωρίς ν’ ανατριχιάσει. Ξεχύνονταν από χαραμάδες, από πόρτες κοινές, από πόρτες ασφαλείας, από παράθυρα κι άλλα ανοίγματα, διαπότιζε τον αέρα με ήχους εφιαλτικούς με μια γκάμα από τριξίματα και κροταλίσματα που έμοιαζε ανεξάντλητη, σαν να προερχόταν από μια στρατιά ζόμπι που ξεχύθηκε από τα νεκροταφεία τρικλίζοντας προς την πόλη. Ένας ήχος ξερός κι επαναληπτικός από κροτάλισμα δοντιών κι από μασέλες που έτριζαν τα δόντια. Μια άγρια μουσική έβγαινε από σφιγμένα δόντια κάθε τύπου και κάθε μεγέθους που τις νύχτες όλο ανησυχία, υποσυνείδητο άγχος κι αϋπνία κροτάλιζαν χορεύοντας στον εφιαλτικό σκοπό της…»

Πρωταγωνιστές ανυποψίαστοι, επιπόλαιοι, ηδονικοί, άτυχοι, παράξενοι, φοβικοί και τρομοκρατημένοι –κυρίως όμως τύποι καθημερινοί– που ζουν και επιζούν καταναλώνοντας ματωμένα κομμάτια ωμής πραγματικότητας ή αγκαθωτής φαντασιοπληξίας. Η Έλσα Κορνέτη αφηγείται τη σύγχρονη ζωή με μια ποικιλία από φιγούρες που έμαθαν να υπερίπτανται, αλλά και να επιπλέουν, σε ανήσυχους και ταπεινωτικούς καιρούς, πρόσωπα που ήρθαν κι άραξαν σε ένα σύμπαν όπου η ακοή και η μνήμη συνυπάρχουν δαιμονικά κι αγγελικά στην αγωνία της αναμέτρησης με το πεπρωμένο των μικρών και μεγάλων καταναγκασμών.

Εκδόσεις Μελάνι

Σκουφά 71, 10680, Αθήνα

2103641638, [email protected]

Προβολή – επικοινωνία ArtsPR
Εύη Τριανταφύλλου
210 7212307
[email protected]