Σύμφωνα με τον Πλάτωνα οι ιδέες είναι το ἀεὶ ὂν, ἀθάνατον και ὡσαύτως ἔχον [=αυτό που πάντοτε υπάρχει, που είναι αθάνατο, που βρίσκεται πάντοτε στην ίδια κατάσταση] (θα λέγαμε το πρωτότυπο), και ότι οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν με τις αισθήσεις μόνο την αντανάκλαση, τα αντίγραφα των ιδεών.
Οι ιδέες Κατοικούν στον καθαρό, τον ακήρατο υπερουράνιο τόπο (Φαίδρος 247c).
Συγκλίνοντας πρόσφατα η Θεωρία της Σχετικότητας και η γεωμετρία του Ρίμαν αποδεικνύουν ότι αυτό που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας δεν είναι οι πραγματικές μορφές και τα σχήματα του Σύμπαντος που μας περιβάλλει, αλλά οι προβολές τους, οι σκιές τους δηλαδή, μέσα και πάνω σε μικρά τμήματα του Σύμπαντος, που λόγω του μεγέθους τους, συμπεριφέρονται σαν Ευκλείδειοι χώροι, και ως εκ τούτου γίνονται αντιληπτοί από τις ανθρώπινες αισθήσεις (Σ. Θεοδοσίου).
Η θεωρία των παράλληλων συμπάντων, υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχουν πολλά άλλα σύμπαντα πέρα από το δικό μας, το καθένα με το δικό του μοναδικό σύνολο φυσικών νόμων και πιθανώς να περιέχουν διαφορετικές εκδοχές του εαυτού μας. Αυτά τα παράλληλα Σύμπαντα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Όπου κι αν βρίσκεται αυτός ο τόπος όπου “κατοικούν” οι ιδέες, οι καλλιτέχνες μέσω της διαίσθησης και με εμπειρικό τρόπο πιθανόν να προσεγγίζουν αυτόν τον κόσμο -κόσμους.
Ο Paul Klee προσομοιώνει τον καλλιτέχνη με τον κορμό του δέντρου που αντλεί από τις ρίζες ,αναπλάθει και προβάλλει το όραμα του στα κλαδιά.
Την ελευθερία έκφρασης και το διερευνητικό παιχνίδι τα οφείλουμε και στα καλλιτεχνικά κινήματα της πρωτοπορίας στα τέλη του 19ου και του 20ου αιώνα. Τα κινήματα αυτά άνοιξαν τον δρόμο της αναζήτησης νέων μορφών έκφρασης, κάνοντας την ρήξη με τα παραδοσιακά αισθητικά μοντέλα και τους φραγμούς του παρελθόντος. Οι πρωτοπορίες αυτές έθεσαν όμως και τα πλαίσια της πρωτοτυπίας.
Υπάρχει μια περίπλοκη ακατανόητη διαδικασία ένα πρωτόκολλο για το πότε και πως εμφανίζονται οι ιδέες.
Κάποιες ιδέες-πρωτότυπα πιθανόν πρέπει να οπτικοποιηθούν και κάποια πράγματα να νοηματοδοτηθούν σε ορισμένο χρόνο; Το ποιος έχει πρόσβαση σ αυτές εξαρτάται από την σωστή κατεύθυνση που ο δημιουργικός νους επιλέγει αλλά και το προσωπικό του όραμα. Καινοτόμοι είναι αυτοί που θα προσεγγίσουν την ιδέα πρώτοι και θα οπτικοποιήσουν η θα υλοποιήσουν το πρωτότυπο. Μπορεί μια ιδέα να αποκτήσει διαφορετικές μορφές από διαφορετικούς ανθρώπους που την προσέγγισαν περίπου ταυτόχρονα .
Όπως λέει και ο Κ. Καστοριάδης η δημιουργία οφείλει να είναι δημιουργία καινούργιων μορφών γεμάτων με νόημα.
Στο σύγχρονο μεταμοντέρνο κόσμο γεμάτο με πληροφορία επιρροές και θόρυβο, είναι δύσκολο να βρει ο καλλιτέχνης την προσωπική του κατεύθυνση.
Όλα πια φαινομενικά έχουν χιλιοειπωθεί.
Πρέπει να διερευνήσει και να διηθήσει την ιδέα ώστε να μην αναπαράγει κοινότυπα ειπωμένα και κενά πια νοήματος δημιουργήματα.
Όταν επωάζεται η ιδέα και όσο διαμορφώνεται η μορφή ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι μόνος και ανεπηρέαστος.
Η ιδέα επωάζεται μόνο μέσα στην σιωπή.
