ΕΝΑΝ ΜΥΘΟ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ, 120×160εκ.
“Μια σοβαρή παρέμβαση στη δημόσια ζωή, θα ήταν η εκπαίδευση στο να
διακρίνουμε το πώς και το γιατί επιδρούν οι εικόνες στον ψυχισμό μας. Θα μας έκανε λιγότερο χειραγωγήσιμους και θα απολαμβάναμε τα
έργα τέχνης πολύ περισσότερο”
Πώς και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την Τέχνη; Μικρή, ζωγράφιζα συνεχώς. Στην εφηβεία κάτι άλλαξε, άρχισα να περνώ μεγάλα διαστήματα που δεν ζωγράφιζα καθόλου. Η ζωγραφική έπαψε να είναι αυθόρμητη, άρχισα να νιώθω την δύναμή της, την δυνατότητά της να σε αλλάξει κι αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Στα εικοσιπέντε μου αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στην Σχολή Καλών Τεχνών και ξανάρχισα να ζωγραφίζω συστηματικά. Έκτοτε, πορεύομαι μαζί της.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Γεννιέται εν δυνάμει και γίνεται, αν δεν χάσει τον δρόμο του, στην πορεία.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Ανήκω στους εικαστικούς που εκφράζονται με την παραδοσιακή μέθοδο· κάνω ζωγραφική καβαλέτου με χρήση κλασικών τεχνικών και θέματα παραστατικά. Στα ζωγραφικά έργα της τελευταίας δεκαετίας η προσέγγισή μου είναι συμβολιστική αλλά στα σχέδια υπάρχουν στοιχεία πολιτικής καταγγελίας.
Από πού αντλείτε την έμπνευση σας; Ποτέ δεν ξέρεις τί θα σε εμπνεύσει μέχρι να έρθει η έμπνευση. Κάποιες φορές έρχεται από έξω· ένα οπτικό ερέθισμα. Άλλες φορές αναδύεται από μέσα· μια ιδέα που υποδεικνύει κάποια διαδρομή, ένα συναίσθημα που σχηματίζει μια εικόνα. Είναι εκλάμψεις. Εμφανίζονται αστραπιαία, οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Τις σημειώνω και τις επεξεργάζομαι αργότερα. Παρόλο που ξέρω ότι δεν μπορώ να εκβιάσω την έμπνευση, έχω διαπιστώσει ότι μπορώ να δημιουργήσω συνθήκες που διευκολύνουν τον ερχομό της. Για να το κάνω αυτό χρειάζομαι πολλές ώρες, ιδανικά μέρες, μόνη μου μέσα στο εργαστήριο. Αυτή η έμπνευση, που έρχεται μέσα από την ίδια την εργασία, είναι, για μένα, η πιο γόνιμη· δεν είναι μια στιγμιαία έκλαμψη, είναι μία κατάσταση δημιουργικής ροής με πολλές εκλάμψεις. Όλοι οι καλλιτέχνες το έχουμε νιώσει αυτό, είναι εκείνο που μας κάνει να επιστρέφουμε στο καβαλέτο, στο χαρτί, στο μουσικό όργανο, στο σανίδι.
78×118 εκ.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Πρώτους απ’ όλους βάζω τους δασκάλους μου. Οι βάσεις μπήκαν από τον Τάσο Ρήγα στο φροντιστήριο και τον Χρόνη Μπότσογλου στην Σχολή. Καθοριστική για την εξέλιξη της ζωγραφικής μου ήταν η διδασκαλία της Μάρθα Μέυερ Ερλεμπάχερ στο μεταπτυχιακό. Συγκρότησε το σχέδιό μου, την τεχνική μου και την σκέψη μου και με έφερε σε επαφή με σπουδαία κείμενα για την Τέχνη. Ο αγαπημένος μου θεωρητικός είναι ο Ρούντολφ Αρνχάιμ, ιδιαίτερα το κλασικό έργο του για την οπτική αντίληψη. Η επιρροή των άλλων ζωγράφων στο έργο μου είναι συνεχής, δυναμική και δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα ονόματα ή τεχνοτροπίες. Κάποιες φορές επηρεάζομαι συνειδητά. Αναζητώ λύσεις σε ζωγραφικά προβλήματα που με απασχολούν, είτε μέσα σε κάποιο μουσείο, είτε ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο τέχνης. Πρόσφατα, για το πώς να χειριστώ την φωτοσκίαση σε ένα έργο, ανέτρεξα στον αναγεννησιακό Μιχαήλ Άγγελο και στον βυζαντινό Πανσέληνο. Άλλες φορές επηρεάζομαι ασυνείδητα και το συνειδητοποιώ αργότερα. Στην εφηβεία μου επισκέφθηκα για πρώτη φορά μεγάλο μουσείο του εξωτερικού. Αν με ρωτούσαν τότε ποιο έργο μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση, θα απαντούσα ένα έργο του Ντα Βίντσι. Όμως εκείνο που μου κίνησε πραγματικά το ζωγραφικό ενδιαφέρον ήταν οι υφές των αντικειμένων σε ένα έργο του Ντελαρός. Συνειδητοποίησα ότι η εμπειρία εκείνη με είχε επηρεάσει, πάρα πολλά χρόνια αργότερα, όταν άρχισα και η ίδια μου να ζωγραφίζω αντικείμενα προσπαθώντας να αποδώσω τις ποικίλες υφές τους.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Να είμαι αληθινή όταν ζωγραφίζω. Αυτό, για μένα, σημαίνει να διατηρώ την ματιά του ζωγράφου ενεργή, μη επιτρέποντας στις αδυναμίες μου να κλείνουν την πόρτα στην έμπνευση.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τί ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Νομίζω πως η αποδοχή της περιορίζεται στους φιλότεχνους, δεν είναι ευρεία. Χρειάζεται να έρθουν περισσότεροι άνθρωποι σε επαφή με την Τέχνη, να καλλιεργήσουν τα παιδιά το βλέμμα τους. Χρειαζόμαστε περισσότερη ομορφιά στον δημόσιο χώρο, δεν υπάρχει αρκετή. Η συστηματική καλλιέργεια του βλέμματος είναι ζωτική σήμερα. Ζούμε στην εποχή των εικόνων, βομβαρδιζόμαστε από εικόνες, επηρεαζόμαστε από τις εικόνες, αφού έχουν την ικανότητα να περνούν απ’ ευθείας στο ασυνείδητο, όμως ο μέσος άνθρωπος, ακόμη και ο μέσος φιλότεχνος, δεν κατανοεί το βασικό τους «λεξιλόγιο», την «γραμματική» τους, το «συντακτικό» τους, για να μιλήσουμε με όρους γλωσσικούς που τους κατανοούμε καλύτερα. Έτσι είμαστε έρμαια των εικόνων που εισπράττουμε καθημερινά. Κατά την γνώμη μου, μια σοβαρή παρέμβαση στην δημόσια ζωή, εκτός από περισσότερα έργα ποιότητος μέσα στον δημόσιο χώρο, θα ήταν η εκπαίδευση στο να διακρίνουμε το πώς και το γιατί επιδρούν οι εικόνες στον ψυχισμό μας. Θα μας έκανε λιγότερο χειραγωγήσιμους και θα απολαμβάναμε τα έργα τέχνης πολύ περισσότερο.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Το φθινόπωρο θα παρουσιάσω την τελευταία ενότητα έργων μου στην Αθήνα, στην Γκαλερί Αστρολάβος. Η έκθεση έχει τίτλο Χαράζω πορεία και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2018 στο Αίθριο του Αρχαιολογικού Μουσείου της γενέθλιας πόλης μου, της Δράμας. Αυτήν την περίοδο ετοιμάζω την νέα μου δουλειά που βρίσκεται σε προπαρασκευαστικό στάδιο.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Άρτεμις Μουρατίδου γεννήθηκε στην Δράμα το 1963. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1989-1994) και στην New York Academy of Art (1995-1997) με διετή υποτροφία. Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες ομαδικές. Το εργαστήριό της βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Χαράζω πορεία, Αίθριο Αρχαιολογικού Μουσείου, Δράμα, 2018
Η απλή μέθοδος των τριών, Γκαλερί ΙΡΙΣ, Ἀθήνα, 2009
Έτσι ξαφνικά, Αίθουσα Τέχνης ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ, Θεσσαλονίκη, 2007
Των υδάτων είμαι, Αίθουσα Τέχνης ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ, 2004
Ζωγραφική, Δημοτική Αίθουσα Τέχνης ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Δράμα, 2003
Κύκλοι ζωής, Αίθουσα Τέχνης ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ, 2002
ΕΝΑ/ΟΝΕ, Κοugeas Gallery, Βοστώνη, Η.Π.Α. 1997
