“…Εύχομαι σε όλο τον κόσμο υγεία, να περάσει αυτή η δύσκολη κατάσταση γρήγορα και όσο γίνεται με τις λιγότερες απώλειες. Ανυπομονώ να επικοινωνήσω με το κοινό, μέσω του μαγικού κόσμου της μουσικής”
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Ο ήχος του πιάνου αντηχεί στ’ αυτιά μου, από τότε που ήμουν τριών ετών. Στο σπίτι μας ακούγονταν συνεχώς οι μελωδίες που μελετούσε η μητέρα μου. Το πιάνο υπήρχε πάντα στο περιβάλλον μου και τα πρώτα μου ακούσματα, ήταν η Σονάτα εργ. 14 Νο. 2 του L. V. Beethoven, η fantasie-improptu του Fr. Chopin, ερμηνευμένα από τα χέρια της μητέρας μου. Ήταν καθηγήτρια του Ελληνικού Ωδείου Αθηνών και η πρώτη μου δασκάλα.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και με ποιον θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Θα χρειαζόταν ένα βιβλίο, για να αναφέρω τα ονόματα των μουσικών που έχω αγαπήσει και μ’ εμπνέουν. Λατρεύω τους Ρώσους πιανίστες όπως, Richter, Gilels, Horowitz, Sokolov, Kissin, αλλά και άλλους όπως, Gould, Zimerman, Argerich, Bachauer, Pollini, Badura-Scoda. Δεν είναι μόνο οι πιανίστες που θαυμάζω, αλλά και μουσικοί-ερμηνευτές όπως, Μητρόπουλος, Κάλλας, Καβάκος, Karajan, Oistrakh, Du pre, Rostropovich, Kaufmann, Domingo, και πολλοί ακόμα που ωρίμασα ακούγοντάς τους. Το σίγουρο είναι ότι, στην μοναδικότητα της μουσικής και γενικά της τέχνης, ο κάθε ερμηνευτής έχει να δώσει τον δικό του τρόπο εκτέλεσης, ερμηνείας κι αντίληψης. Προσωπικά τους σέβομαι όλους, αλλά αυτοί που με «αγγίζουν» περισσότερο είναι οι αγαπημένοι μου. Ιδιαίτερη χαρά θα ήταν να βρεθώ επί σκηνής με μουσικούς, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Να συμπράξουμε σε μία μεγάλη συναυλία, να ερμηνεύσουμε έργα που αγαπάμε, να ενωθούμε με τον κόσμο μέσα από την μαγεία της μουσικής!
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Η πορεία ενός καλλιτέχνη, είναι επίπονη, με ατελείωτες ώρες μελέτης, και στερήσεις. Υπάρχει πάντα το άγχος του αποτελέσματος και της αναγνώρισης της δουλειάς του. Η διαδικασία όμως της κατάκτησης και της εξέλιξης ενός μουσικού έργου, είναι μαγική… Η εξερεύνηση των έργων που μελετάμε, η ποιότητα ήχου που θέλουμε να πετύχουμε, η φαντασία και η ψυχή που βάζουμε στην ερμηνεία, είναι στοιχεία που ολοκληρώνουν τη μελέτη ενός έργου. Το Φως, που απορρέει απ’ όλα αυτά τα αριστουργήματα είναι μοναδικό. Σε όλη την μέχρι τώρα πορεία μου, υπήρξαν θετικές και αρνητικές στιγμές. Μαθαίνω πάντα από τις εμπειρίες μου για να γίνομαι καλύτερος. Οι δάσκαλοί, οι συνεργάτες και οι φίλοι μου, με βοήθησαν μέσα από ανταλλαγή απόψεων, να οργανώνω την εξέλιξή μου. Η συνεχής επαφή με τον εαυτό μου, προάγει τους τρόπους, που καθορίζουν την πορεία μου.
Ποια είναι η άποψή σας για τα μουσικά talent show; Δεν θα ήθελα να σταθώ πολύ εδώ, είναι ένας χώρος που δεν με αφορά. Δεν τα παρακολουθώ και κατά συνέπεια δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Πιστεύω ότι είναι απλά τηλεοπτικές παραγωγές, που δεν προσφέρουν ούτε πολιτισμό, ούτε γνώση, ούτε ψυχαγωγία. Σίγουρα θα υπάρχουν ταλαντούχα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτά τα shows. Θα συμβούλευα τα νέα αυτά παιδιά, να δουλέψουν σκληρά, να ψάξουν άλλους χώρους, ώστε να αναπτύξουν και να καλλιεργήσουν την γνώση και το ταλέντο τους.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Οι νότες είναι λέξεις, η μουσική αποτελείται από φράσεις, αναπνοές και παύσεις. Είναι η παγκόσμια γλώσσα επικοινωνίας, σε όλα τα μέρη από την μία άκρη του πλανήτη στην άλλη. Είναι απαραίτητη η επαφή με την μουσική, καλλιεργεί τόσο το μυαλό, όσο και την ψυχή του ανθρώπου. Η εκμάθηση ενός οργάνου και η μουσική εκπαίδευση, είναι πολύ σημαντική για όλους. Στις δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε, παρά τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις της εποχής για όλο και περισσότερα εφόδια, αξίζει να δώσουν λίγο χρόνο για την μουσική. Δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάπτυξη, γνώση και πολιτισμός.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Οι Έλληνες μουσικοί έχουν αποδείξει διαχρονικά, ότι είναι εμπνευσμένοι καλλιτέχνες με σπουδαία πορεία τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Όσον αφορά τις σπουδές, δεν αρκεί μόνο η φοίτηση σε κάποιο Ελληνικό ίδρυμα. Η ανώτατη αναγνώριση των μουσικών στην Ελλάδα, είναι πενιχρή. Χρειάζεται αν είναι δυνατόν βέβαια, φοίτηση σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού και κυρίως η επιλογή καλών δασκάλων σε συνδυασμό με την προσωπική μελέτη. Υπάρχει υλικό στην χώρα μας από καθηγητές και μαθητές, που προσπαθούν να δημιουργήσουν το πλαίσιο για την εξέλιξη της μουσικής και του πολιτισμού στην χώρα μας.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Διανύουμε μία δύσκολη παγκόσμια περίοδο. Ζούμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση, με ανθρώπους καθημερινά να νοσούν και να πεθαίνουν… Υπάρχει προγραμματισμός συναυλιών για το προσεχές μέλλον, υπάρχει όμως και η αμφιβολία για το αν θα πραγματοποιηθούν. Κάποια ρεσιτάλ μου δυστυχώς αναβλήθηκαν λόγω της πανδημίας. Εκκρεμεί άλλωστε το αφιέρωμα που έχω ετοιμάσει στο Ίδρυμα Θεοχαράκη για τον J. S. Bach. Έχω ήδη μεθοδεύσει συναυλίες σε ανοιχτούς χώρους το καλοκαίρι. Θα ανακοινώσω σύντομα, αν και πότε θα πραγματοποιηθούν. Εύχομαι σε όλο τον κόσμο υγεία, να περάσει αυτή η δύσκολη κατάσταση γρήγορα και όσο γίνεται με τις λιγότερες απώλειες. Ανυπομονώ να επικοινωνήσω με το κοινό, μέσω του μαγικού κόσμου της μουσικής.
Bio. Άρης Γραικούσης
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών (δίπλωμα πιάνου – τάξη Ρ. Σχοινά) με Α’ βραβείο και χρυσό μετάλλιο. Παρακολούθησε μαθήματα στα καλοκαιρινά τμήματα της Ακαδημίας “Mozarteum” στο Salzburg με τον καθηγητή J.Paratore. Συνέχισε και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Detmold στην Γερμανία, με καθηγητές τους M.Kellig και τον διεθνούς φήμης Γάλλο πιανίστα J.E. Bavouzet, απ’ όπου πήρε το δίπλωμά του (Reifeprufung – Diplom/MasterofMusic) με άριστα. Κατόπιν, μελέτησε ρεπερτόριο δίπλα στην διακεκριμένη παιδαγωγό Renate Kretschmar-Fischer. Είχε ενεργό συμμετοχή σε πολλά σεμινάρια πιάνου (P.B.Scoda, B.Berthold, Duo Ganev, J.Mounieur, κ.α.). Εργάστηκε στην Opernschule της Ακαδημίας του Detmold και στην Μουσική Σχολή Καλών Τεχνών του Gütersloh.
Έχει δώσει ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου στην Γερμανία στις πόλεις Detmold (ConcertHall και Brahms-Saal της ακαδημίας), Hannover (Αμφιθέατρο της Waldorfschule και στην MaritinSaal), Bielefeld,Wittmund,Paderborn, Essen, Dortmundκαθώς και στην Πολωνία, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Μουσικές Πέμπτες» στο Gdansk. Στην Ελλάδα, εδώ και 25 χρόνια πραγματοποιεί ρεσιτάλ στο Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο και Ωδείο Athenaeum, στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, στο Ίδρυμα Κακογιάννη, στο Φεστιβάλ Ηρακλείου Κρήτης (Κηποθέατρο Χατζιδάκις, Βικελαία Βιβλιοθήκη), στο Αναγεννησιακό Φεστιβάλ Ρεθύμνου (Τζαμί Νερατζέ), στο Φεστιβάλ Χανίων, στο Φεστιβάλ Σύμης, στο ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας, στο ιστορικό Μουσείο Ύδρας, στην «Αίθουσα του Βωμού» του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, στο Επιγραφικό μουσείο, καθώς και σε άλλες αίθουσες σε όλη την Ελλάδα. Σημαντική ήταν η συναυλία για την “Πανσέληνο του Αυγούστου” το 1999 στην Δήλο, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Ακόμη, έχει διακριθεί σε διαγωνισμό της EPTA (European Piano Teachers Associations) όπου του διοργάνωσαν ατομικό ρεσιτάλ. Έχει συμπράξει ως σολίστ Με την Συμφωνική Πειραματική Oρχήστρα Rεθύμνου και την ορχήστρα δωματίου της Ακαδημίας του Detmold.
Πρόσφατα, είχε μεγάλη επιτυχία το ρεσιτάλ «Μουσικοί Συσχετισμοί», όπου απέσπασε πολύ θερμές κριτικές στο Διεθνές καλλιτεχνικό κέντρο “Athenaeum”, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, καθώς και στην Γερμανία και τa ρεσιτάλ ”Polonaises & Nocturnes”του F.Chopin,L.V. Beethoven “Στη Βασιλεία του Ντο» και οι «ρώσικες εικόνες» όπου δόθηκαν στο Ίδρυμα Β.& Μ. Θεοχαράκη. Έδωσε ρεσιτάλ στην Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους σχολή στην Κωνσταντινούπολη, όπου του απονεμήθηκαν τιμητικές πλακέτες για την καλλιτεχνική του παρουσία, από τον διευθυντή της Μεγάλης του Γένους και τον εκδότη της εφημερίδας «Ηχω» για τα τρία χρόνια Πανελλαδικής της κυκλοφορίας. Στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο 2018, έπαιξε προς τιμήν του τιμώμενου (Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητας) Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
Έχει πραγματοποιήσει τριήμερο σεμινάριο πιάνουσε σπουδαστές όλων των επιπέδων, του παραρτήματος του Ελληνικού ωδείου της Κω και του Τροφώνιου Ωδείου Λιβαδειάς. Συνεργάστηκε με την ηθοποιό – σκηνοθέτη Μάνια Παπαδημητρίου όπου παρουσίασαν με μεγάλη επιτυχία από το 2012 την μουσικό-θεατρική παράσταση «Ας θυμηθούμε χωρίς νοσταλγία». Συνεργάστηκε με το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και από το 2015 διδάσκει πιάνο στο ωδείο & καλλιτεχνικό κέντρο «Μουσικοί ορίζοντες».
