“Ελπίζω πως θα συνεχίσω να εξελίσσομαι ως συνθέτης και πως κάθε δημιουργία θα έχει πιο έντονη συναισθηματική αξία, γιατί για εμένα, αυτό σημαίνει τέχνη”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Πρέπει να ήμουν γύρω στα 13 και είναι σημαντικό να τονίσω πως, ως εκείνη τη στιγμή ,δεν είχα καμία απολύτως σχέση με την μουσική.
Κάθομαι στο γραφείο μου, το ραδιόφωνο παίζει το ‘Only time will tell’ των ASIA και ξαφνικά, χωρίς κανένα λόγο,αρχίζω να ΄ παίζω΄ πλήκτρα πάνω στην επιφάνεια του γραφείου.Τότε είναι που γεννιέται η ιδέα, αν όχι η ανάγκη , να γίνω μουσικός.
Ακόμα προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς συνέβη εκείνη την μαγική για ‘μένα στιγμή.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, η σκηνή μου δημιουργεί μεγάλο άγχος. Ξέρετε, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γεννηθεί για να είναι στα φώτα και άλλοι που προτιμούν να είναι μόνοι τους σε ένα δωμάτιο και να δημιουργούν μέσα από την τέχνη τους, τον δικό τους κόσμο.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Μέσα στα χρόνια που πέρασαν έχω ‘ξοδέψει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου συνθέτοντας μουσική γράφοντας στίχους και ενορχηστρώνοντας.
Έχω κατά καιρούς γράψει ελαφρολαικά, ποπ ροκ, με αγγλικούς και ελληνικούς στίχους αλλά και ορχηστρική μουσική και κάθε δημιουργία είναι μια στιγμή της ζωής μου,ένα συναίσθημα που ζητούσε τρόπο να “φανερωθεί”.
Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Κάθε επιρροή που βρήκε γόνιμο έδαφος μέσα μου με έχει διαμορφώσει ως καλλιτέχνη και άνθρωπο και άρα μόνο ως θετική μπορώ να την εκλάβω. Και ναι υπήρξαν πολλές επιρροές κυρίως στιγμές που άκουσα ένα τραγούδι και ένιωσα ότι ανοίγεται μπροστά μου ένας νέος μουσικός κόσμος. Η τελευταία φορά που ένιωσα αυτό το συναίσθημα ήταν με το ΄Wait΄ των Μ83.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Για να απαντήσω,θα έπρεπε πρώτα να καθορίσω τι σημαίνει επιτυχία. Αν λοιπόν επιτυχημένος άνθρωπος είναι ο ευτυχισμένος,τότε ναι η αποτυχία με τρομάζει. Δεν θα σας πω όμως ψέματα. Θα ήθελα να μπορούσα να βιοπορίζομαι από αυτό που αγαπώ αλλά κάθε στιγμή δημιουργίας είναι τόσο μαγική που δεν θα την αντάλλασσα με τίποτα.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Μια πολύ έντονη ανάμνηση, εμπειρία, επιρροή που έχω, είναι όταν άκουσα την Susan Boyle στην πρώτη της audition. Ένα μάθημα ζωής που έγινε δυνατό μέσω ενός τέτοιου show. Νομίζω οτι αυτή είναι η καλύτερη απάντηση.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Θα ήθελα να γράψω μουσική για μια ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ (σε όνειρο αναφέρεστε και στα όνειρα, είναι όλα δυνατά). Αν πάλι μιλάμε για κάτι πιο εύκολα πραγματοποιήσιμο θα ήθελα να συνεργαστώ με την Ερτ στον διαγωνισμό της Eurovision για την οποία έχω γράψει ένα τραγούδι που αφορά στον παραλογισμό της κοινωνίας των ανθρώπων,ένα τραγούδι που τόσο καλλιτεχνικά όσο και εμπορικά έχει το ειδικό βάρος που ένας τέτοιος διαγωνισμός κατά τη γνώμη μου χρειάζεται.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Το να δημιουργείς κάτι και το να μπορείς να το “εμπορευτείς” είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι δημιουργοί που δεν θα τους μάθει ποτέ κανείς γιατί είναι καλλιτέχνες και όχι έμποροι. (Είμαι σίγουρος πως πολλοί από αυτούς που θα το διαβάσουν, θα συμφωνήσουν μαζί μου). Αυτός είναι και ο ρόλος του μάνατζερ. Δεν ξέρω αν υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά εαν υπάρχουν, δεν τους έχω βρει εγώ, όσο και αν θα ήθελα.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Ελπίζω πως θα συνεχίσω να εξελίσσομαι ως συνθέτης και πως κάθε δημιουργία θα έχει πιο έντονη συναισθηματική αξία, γιατί για ΄μένα, αυτό σημαίνει τέχνη. Το μέσο για να δημιουργείς συναισθήματα στους ανθρώπους.Θα ήταν ευπρόσδεκτο αν σε αυτή την πορεία, βρω τον τρόπο να γίνω επαγγελματίας δημιουργός χωρίς όμως αυτό να γίνει ποτέ αυτοσκοπός.
Ποια είναι η γνώμη σας για την σημερινή κατάσταση,λόγω της πανδημίας; Το ανθρώπινο είδος,βρίσκεται κατά την άποψη μου, σε μια σίγουρη πορεία καταστροφής, λόγω της αλόγιστης εκμετάλλευσης και μόλυνσης του πλανήτη που μας φιλοξενεί, αλλά και λόγω της παράλογης εχθρότητας που επιδεικνύει ο άνθρωπος για το ίδιο του το είδος. Ο πόθος των ανθρώπων για εξουσία, δημιουργούσε την ομαδοποίηση σε αντίπαλες πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές κοινότητες, με βάση μια ψευδή διαφορετικότητα. Αυτό που είχαμε ανάγκη, ήταν ένας κοινός εχθρός για να ξαναθυμηθούμε το πόσο ίδιοι είμαστε. Η ελπίδα μου λοιπόν είναι ότι αυτή θα είναι μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε τις αξίες μας με βάση το αδιαφιλονίκητο πια γεγονός, πως είμαστε όλοι ενωμένοι και όλοι ίδιοι. Η πανδημία θα περάσει,το στοίχημα είναι πως θα είναι η επόμενη μέρα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Το όνομα μου είναι Άγγελος Αθανασόπουλος.
Γεννήθηκα την χρονιά που οι Rolling Stones κυκλοφόρησαν το άλμπουμ ‘Sticky Fingers’, ο David Bowie εφηύρε τον ‘Ziggy Stardust’,ο Jim Morrison βρέθηκε νεκρός και κυρίως ,ο John Lennon κυκλοφόρησε το ‘Imagine’.
Φτάνοντας στην εφηβεία αποφάσισα πως ο δικός μου τρόπος για να αλλάξω τον κόσμο θα είναι μέσω της μουσικής.
Άρχισα να γράφω τραγούδια και απλά δεν σταμάτησα ποτέ.
Σπούδασα ηχοληψία, και ασχολήθηκα με την μουσική μέσω κομπιούτερ αποκτώντας πολύ καλή γνώση σε διάφορα μουσικά προγράμματα (cubase reason κ.α.) ,στην διαμόρφωση του ήχου και στην επεξεργασία samples ,στην ενορχήστρωση, όπως και στην ηχογράφηση φωνητικών και μουσικών οργάνων.
Τέλος γράφω Ελληνικούς και Αγγλικούς στίχους καθώς και ποιήματα.
Μέσα στα χρόνια αυτά, έχω εργαστεί πάνω σε διάφορα μουσικά είδη (ποπ, ροκ, ελαφρολαϊκά, ορχηστρικά), καθώς πιστεύω ότι η καλή μουσική είναι μια και ένας δημιουργός επιβάλλεται να έχει ανοιχτούς ορίζοντες.
Το όνειρο όμως, θα είναι πάντα, να δημιουργώ τραγούδια που να έχουν αξία, καλλιτεχνική, ηθική, αλλά και εμπορική.
Links youtube channel https://www.youtube.com/channel/UCY_HLUJaAhgbc7KN7vzwyTg/videos
