Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Στις 7 Μαρτίου 1948 έγινε η πολυαναμενόμενη ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, δίνοντας μεγάλη χαρά σε όλη την χώρα. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, τα ραδιόφωνα, οι εορτασμοί και οι παρελάσεις έδιναν κι’ έπαιρναν.
Τα Δωδεκάνησα (που για την ακρίβεια είναι 14) ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων δεμένα με τις τύχες του Ελληνισμού. Εν τούτοις, μόλις στα μέσα του 20ου αιώνα ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος.
Όλη η ιστορία των Δωδεκανήσων
Εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης τα Δωδεκάνησα δέχθηκαν καταστρεπτικές επιδρομές… από τους Πέρσες, τους Σαρακηνούς, τους Βενετούς, τους Γενουάτες, τους Σταυροφόρους και τους Τούρκους (Σελτζούκους και Οθωμανούς). Από το 1309 περιήλθαν στην εξουσία των Ιωαννιτών Ιπποτών (Ένα από τα πολλά ιπποτικά τάγματα που ιδρύθηκαν κατά τον Μεσαίωνα, ήταν το Τάγμα των Ιωαννιτών) και έμειναν υπό την κυριαρχία τους έως το 1522, οπότε καταλήφθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους.
Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, τα Δωδεκάνησα επαναστάτησαν, αλλά το 1830 επιστράφηκαν μαζί με τη Σάμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αντάλλαγμα την Εύβοια, η οποία ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.
Η κατάληψη των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς το 1912 αναπτέρωσε τις ελπίδες των κατοίκων τους ότι σύντομα τα νησιά θα ενταχθούν στον εθνικό κορμό της Ελλάδας. Πράγματι, με τη συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) τα Δωδεκάνησα παραχωρούνταν στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη Ρόδο, που θα παρέμενε για ένα διάστημα υπό ιταλική διοίκηση. Όμως, η ατυχής έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να υπαναχωρήσουν και με την άνοδο του Μουσολίνι προσπάθησαν να τα κάνουν Ιταλική αποικία.
Από τον ένα στον άλλο
Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών (1943), κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Γερμανοί και μετά την παράδοση της Χιτλερικής Γερμανίας (Μάιος 1945), η Μεγάλη Βρετανία.
Μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου λοιπόν, ήταν η χρυσή ευκαιρία για…
Η συνέχεια εδώ:
