Ο Σοφοκλής Σαπουνάς, (Μουσικός παραγωγός – Καθηγητής μουσικής
Ιδρυτής – Διευθυντής τής Subways Music και του Εράτειου Ωδείου), απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr
“Τα Χριστούγεννα είναι ταυτισμένα με την αγάπη, με τη χαρά, με το φως, με την προσφορά στον συνάνθρωπο, με την ευχή για το καλό τού άλλου. Καταφανώς υπάρχει μία σαφής αιτία πίσω από όλα αυτά τα αισθήματα και συναισθήματα. Ας την εντοπίσουμε και ας αφεθούμε να τη νιώσουμε.“
Γενικό lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Για να εκφέρει ασφαλή γνώμη κάποιος περί κυκλοφοριακών περιορισμών, θα πρέπει να έχει σε 24ωρη βάση και σε βάθος χρόνου μία συνολική πληροφόρηση από πολλές επίσημες και αξιόπιστες πηγές για όλες τις πτυχές τής επιδημίας (υγειονομικές, στατιστικές, επαγγελματικές, κοινωνικές, οικονομικές, ψυχολογικές κλπ.) μαζί με ειδικευμένο επιτελείο συνεργατών και συμβούλων. Όμως, ανεξαρτήτως της γνώμης τού καθενός μας, αποτελεί μονόδρομο η υπομονητική προσαρμογή μας – ο καθένας με τον τρόπο του – στις υπάρχουσες άβολες συνθήκες. Η μεμψιμοιρία μεταδίδεται ταχύτερα από τον ιό και δεν μας ωφελεί. Γνωρίζω αρκετούς ανθρώπους, ακόμη και καλλιτέχνες, που διατηρούν αισιοδοξία. Αυτό είναι ευχάριστο για το παρόν και χρήσιμο για το μέλλον.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Ήρθε για να απενοχοποιηθεί. Μέχρι το Φεβρουάριο του ’20, εάν θα κυκλοφορούσα με μάσκα στην εργασία μου ή σε κοινωνικές συναθροίσεις, π.χ. σε μία συναυλία, θα με κοιτούσαν οι περισσότεροι ανήσυχα, προσπαθώντας να μάθουν από τί σοβαρό πάσχω για να υπολογίσουν το πόσο κινδυνεύουν από εμένα. Σίγουρα, όταν θα ηρεμήσουμε από την τρέχουσα επιδημία θα απαλλαγούμε από την καθημερινή μασκοφορία, αλλά θα θεωρούμε φυσιολογικό μερικοί συμπολίτες μας σε κάποιες περιστάσεις να φορούν μάσκα από υγειονομική επιλογή ή για αίσθημα προστασίας.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Η συζήτηση αυτή, περί κοινωνικής και σωματικής επαφής μεταξύ μας, μάς απασχολεί στους τελευταίους δέκα μήνες λόγω της επιδημίας. Όμως και πριν από αυτή υπήρχαν άνθρωποι, περισσότεροι απ’ όσο φανταζόμαστε, στερημένοι από αγκαλιά και από χάδι. Εμείς, όταν θα τελειώσει αυτή η περίεργη περίοδος και εφόσον θα εξακολουθούμε να έχουμε την υγεία μας, θα ξαναγκαλιαστούμε, θα ξαναχαϊδευτούμε και θα ξαναφιληθούμε. Τότε, ας σκεφτούμε και ποιους άλλους θα μπορούσαμε να αγκαλιάσουμε κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ως παράδειγμα, θυμάμαι στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» εθελόντριες κυρίες που έπαιρναν άγνωστα σε εκείνες εγκαταλελειμμένα παιδάκια από τους θαλάμους και έπαιζαν τρυφερά μαζί τους στην παιδική χαρά (πράγμα που δεν μπορεί να γίνει τώρα). Δηλαδή, αλληλεγγύη και ανθρωπιά αυθεντική, δίχως πολιτικό πρόσημο.
Επί τη ευκαιρία, θα πρέπει να αναφερθεί ότι με το όνομα «ΑγκαλιάΖΩ» υπάρχει από το 1976 ένας δραστήριος όμιλος εθελοντών κατά του καρκίνου με έδρα στον Πειραιά. Καθώς είμαστε στα Χριστούγεννα, ας σκεφτούμε μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι ελάχιστο και για εκείνους. Αυτό θα ήταν κάτι σαν «αγκαλιά», με στόχο το «ΖΩ».
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Οικεία μου και αγαπητά πρόσωπα ήρθαν αντιμέτωπα με τους μεγαλύτερους φόβους και τις οδυνηρότερες απώλειες. Τέτοια γεγονότα, σε συνδυασμό με την ανησυχία για τις υγειονομικές, κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις της επιδημίας, δεν γίνεται να μην μας επηρεάζουν.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Εστίαση στη θετικότητα, όπου και αν υπάρχει αυτή. Στον «καλό λογισμό», όπως τον όριζαν κάποιοι σοφότεροι ημών. Το άγνωστο αύριο θα φτάσει κάποτε σε ένα γνωστό τέλος. Για όποιον πιστεύει ότι δεν τελειώνουν όλα με το οριστικό κλείσιμο των ματιών, υπάρχουν ισχυρά αντίδοτα.
Καλλιτέχνης: ως ευαίσθητη ψυχή, “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Κατ’ αρχάς, η ψυχική ευαισθησία δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των καλλιτεχνών, αλλά παρατηρείται σε όλα τα επαγγέλματα και κατά την ίδια αναλογία μπορώ να πω. Οι αισθητικές ανάγκες είναι που μας διαχωρίζουν, καθώς και τα έμφυτα χαρίσματα του καθενός.
Ως προς το δεύτερο σκέλος τής ερώτησης, περί «υπάρξεως ελπίδος» για το αύριο, θα πω το εξής: γεννήθηκα στην ίδια πολυκατοικία, όπου διέμενε ο σπουδαίος ακαδημαϊκός, θεατρικός συγγραφέας και λογοτέχνης, Ιάκωβος Καμπανέλλης (και μάλιστα στην περίοδο που συνέγραφε το «Μεγάλο μας Τσίρκο»). Εάν εκείνος μπόρεσε να επιβιώσει επί δυόμιση χρόνια στο χιτλερικό στρατόπεδο συγκέντρωσης τού Μαουτχάουζεν και κατόπιν να επιστρέψει στην τέχνη του και στη ζωή του, τότε για όλους «υπάρχει ελπίς».
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Η Ελλάδα έχει ένα εκπληκτικό έμψυχο καλλιτεχνικό δυναμικό με εκπαιδευμένες δεξιότητες, το οποίο είναι φορέας χιλιετηρίδων πολιτισμού. Είναι βέβαιο, ότι σε αυτόν τον τόπο θα συνεχίσουν να παράγονται αριστουργήματα από χαρισματικούς και καταρτισμένους ανθρώπους. Στο πώς αυτά θα διαδοθούν στην παγκόσμια κοινότητα, εκεί βρίσκεται η πρόκληση.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Παραπέμπω στην απάντησή μου στην πρώτη ερώτησή σας. Επιπροσθέτως, ακόμη και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι – οι οποίοι βλέπουν τη «μεγάλη εικόνα» – ό,τι και αν αποφασίζουν, προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, πάντα εισπράττουν διαμαρτυρίες από μεγάλο μέρος των πολιτών. Οι ευχάριστες για όλους μας αποφάσεις, απέχουν ακόμη. Όμως πολλοί άξιοι καλλιτέχνες – ειδικά στο χώρο της μουσικής έχω πληθώρα παραδειγμάτων – βρίσκουν τρόπους και εξακολουθούν να παράγουν ποιοτική τέχνη, παρότι τα προσδοκώμενα έσοδα σε αυτήν την περίοδο είναι από πενιχρά έως ανύπαρκτα.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Τα Χριστούγεννα είναι ταυτισμένα με την αγάπη, με τη χαρά, με το φως, με την προσφορά στον συνάνθρωπο, με την ευχή για το καλό τού άλλου. Καταφανώς υπάρχει μία σαφής αιτία πίσω από όλα αυτά τα αισθήματα και συναισθήματα. Ας την εντοπίσουμε και ας αφεθούμε να τη νιώσουμε. Εάν προσπερνάμε αυτές τις ημέρες ως κενές περιεχομένου, ως εορτή λαμπιονιών ή ταράνδων, ως «Xmas» αντί για «Christmas», τότε θα μας μείνει μία κενότητα στο τέλος, όσα έλκηθρα δώρων κι αν έρθουν. Εύχομαι λοιπόν ολόθερμα να γιορτάσουμε ουσιωδώς, να ψυχαγωγηθούμε ποιοτικά (ακούγοντας μόνο καλή μουσική!), να προσέξουμε την υγεία μας και του χρόνου να είμαστε όλοι εδώ!
Sophocles Sapounas
Director of Subways Music & Erateio Odeon 25 Patroklou st., 15235, Vrilissia, Athens, Greece
http://www.smusic.gr/ https://www.facebook.com/subwaysmusic https://www.facebook.com/erateioodeio https://www.facebook.com/profile
