Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού
ΓΙΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Δημοσθένης – Δημήτριος Δεσποτίδης
Εμπρός με βήμα ολοταχώς,
οι γιορτές ήρθαν ξανά.
Εμπρός με βήμα γρήγορο,
και καρδιά γεμάτη φως,
ας αφεθούμε σαν μικρά παιδιά.
Ας γελάσουμε, ας χαρούμε,
στην αγκαλιά των δικών μας
ας κλάψουμε ξανά με λαχτάρα
και αγάπη περισσή.
Φόβο άλλο ας μην γνωρίσουμε,
μήτε λύπη, ουχί οδύνη.
Κρίμα όμως,
τα σύννεφα του πολέμου
απειλητικά κάνουν την εμφάνισή τους.
Οι σειρήνες ηχούν,
μακρόσυρτα, με ύφος γοερό,
πενθούν κι αυτές.
Οι παιδικές φωνές σιωπούν,
θρήνος επικρατεί. ρημαγμός.
Σταματήστε τον πόλεμο,
η καλύτερη ευχή για τα φετινά Χριστούγεννα.
Οι καμπάνες του πολέμου ας σταματήσουν!
Κι ας γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα όπως μας αξίζει!
ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΠΕΦΤΕΙ ΑΠΑΛΑ
Δημοσθένης – Δημήτριος Δεσποτίδης
Χειμώνας, κρύο και χιονιάς,
παγκόσμιο φαινόμενο
η αλλαγή του κλίματος πλέον.
Οι πολικές θερμοκρασίες καλά κρατούν.
Χιόνι πέφτει απαλό,
λευκό σαν τα παιδικά μας όνειρα,
αγνό σαν τις σκέψεις μας,
σκληρό σαν την καθημερινότητά μας!
Τις αμαρτίες μερικών ξεπλένει,
σ’ άλλους τύχη, χαρά φέρνει,
όπως και να είναι,
πορεία προς το φως διαγράφει!
Τα βήματα μικρά, δύσκολα,
απατηλά τις περισσότερες φορές,
σαν τον ηγέτη που ανοίγει τον δρόμο πρώτος.
Άραγε γνωρίζουν οι υπόλοιποι τον αγώνα του?
Χιόνι πέφτει απαλό,
λευκό για να ξεπλένει τις αμαρτίες μας,
λευκό σαν τις θετικές σκέψεις,
σαν να περιμένει η μία την άλλη να διαδεχθεί.
