Το ίδρυμα «Ο Ευαγγελιστής Μάρκος» είναι ένα κομμάτι της Εκκλησίας όπως είναι οι Ενοριες και τα Μοναστήρια, ένα Εκκλησιαστικό Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου που υπάγεται στη δικαιοδοσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κασσανδρείας, ο οποίος έχει την έδρα του στον Πολύγυρο. Ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτου στη ζωή του Ιδρύματος ονομάζεται Αρχιερατικός Επίτροπος του Ιδρύματος και διορίζεται από τον Μητροπολίτη, όπως διορίζονται οι Προϊστάμενοι των Ενοριών, οι Εφημέριοι και τα μέλη των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων.
Το Καταστατικό του Ιδρύματος είναι εγκεκριμένο από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και δημοσιευμένο στην εφημερίδα της κυβερνήσεως (ΦΕΚ 629, τεύχος 2ο, 28-8-89).
Ένας από τους επιμέρους τομείς του έργου που έχει αναπτύξει το ίδρυμα είναι η προστασία της ζωής και της μητρότητας. Στον τομέα αυτό το ίδρυμα αναπτύσσει ένα πρωτότυπο πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας, μέσα στα πλαίσια του οποίου έχει οργανώσει από το 1984, τον μοναδικό στην Ελλάδα εκκλησιαστικό ξενώνα άγαμων μητέρων και κακοποιημένων γυναικών, που ονομάζεται «Το Σπίτι της Μαρίας». Με τη λειτουργία του ξενώνα αυτού, το Εκκλησιαστικό ίδρυμα «Ο Ευαγγελιστής Μάρκος» παίρνει θέση στον αγώνα εναντίον των εκτρώσεων, που είναι η πιο φοβερή και επείγουσα απειλή για τον Ελληνισμό σήμερα.
Στον ξενώνα αυτόν καταβάλλεται προσπάθεια συνολικής και ολοκληρωμένης αντιμετωπίσεων του προβλήματος κάθε γυναίκας. Μπορεί να καταφύγει σ’ αυτόν χωρίς καμιά οικονομική υποχρέωση κάθε γυναίκα που είναι έγκυος – παντρεμένη ή ανύπαντρη – που μένει ξαφνικά μόνη, προδομένη, ανυπεράσπιστη και ανίκανη λόγω της καταστάσεως της να εργαστεί. Πολύ συχνά φιλοξενούνται γυναίκες κακοποιημένες και πραγματικά «διωκώμενες», που έχουν ένα παιδί στην κοιλιά και κρατούν από το χέρι άλλο ένα ή δύο ανήλικα.
Η παραμονή μιας γυναίκας στον ξενώνα μπορεί να παραταθεί, όχι μόνο ώσπου να γεννήσει το παιδί της, αλλά μέχρις ότου βρεθεί οριστική λύση του προβλήματος της ζωής και του παιδιού της.
Από την ώρα που μια κοπέλα προσφεύγει στον ξενώνα του Αγίου Μάρκου, δεν έχει ανάγκη να νοιαστεί για τίποτε. Ότι κι’ αν χρειαστεί, ώσπου να γεννήσει και μετά, ώσπου να λυθεί οριστικά το πρόβλημά της, της το προσφέρει το ίδρυμα. Το ίδρυμα προσφέρει αμέσως δωρεάν και χωρίς κανένα αντάλλαγμα σε κάθε κοπέλα που καταφεύγει στον ξενώνα του, κατοικία, τροφή και φαγητό, ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική περίθαλψη και ότι άλλο της χρειάζεται, χωρίς καμιά απαίτηση υποβολής δικαιολογητικών και χωρίς να μεσολαβεί καμία χρονοβόρα διαδικασία. Κάθε εμπερίστατη κοπέλα δεν έχει παρά να μάθει τη διεύθυνση του Αγίου Μάρκου και να τρέξει. Το ίδρυμα λειτουργεί με τη συνείδηση ότι αναπληρώνει τη στέρηση του πατρικού σπιτιού και οφείλει να προσφέρει οικογενειακή θαλπωρή σε κάθε φιλοξενούμενη.
Οι φιλοξενούμενες συνήθως είναι ανασφάλιστες και πληρώνουμε όλα τους τα φάρμακα με κόστος 600-700 ευρώ το μήνα. Παρήγορο είναι ότι έχουμε φίλους παιδιάτρους, γυναικολόγους και ψυχιάτρους, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους δωρεάν στο Ίδρυμα μας.
Από το 1984 που λειτουργεί ο Ξενώνας του Αγίου Μάρκου
για κάθε άγαμη κοπέλα που εγκυμονεί
για κάθε αγέννητο παιδί που κινδυνεύει
και μέχρι σήμερα, έχουν σωθεί και προστατευθεί κατά μέτριο υπολογισμό άνω των παιδιών. Η ιστορία κάθε μιας κοπέλας που φιλοξενήθηκε, θα μπορούσε να γίνει κι ένα μυθιστόρημα. Όμως η ζωή συνεχίζεται και μέχρι σήμερα φιλοξενούμε δράματα οικογενειακά με έναν στόχο και μόνο: Να δώσουμε στήριξη στην εγκαταλελειμμένη κοπέλα και προστασία στο παιδί της.
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος που επέμεινε (κυρίως) στα θαύματα του Ιησού
Οι τέσσερις ιεροί ευαγγελιστές, ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης, κατέχουν ξεχωριστή θέση στην εκκλησία μας, διότι επιλέχθηκαν από τον Θεό να καταγράψουν τη Θεία Αποκάλυψη, δηλαδή τα Ιερά Ευαγγέλια, τα οποία περιέχουν τη ζωή και τη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τον τρόπο της σωτηρίας μας. Στην παρούσα σύντομη εργασία μας θα κάνουμε λόγο για τον Μάρκο και το περιεχόμενο του ευαγγελίου του.
Γεννήθηκε περί το 20 μ.Χ., πιθανότατα στην Κύπρο, και είχε ιουδαϊκή καταγωγή. Η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία και ήταν ανιψιός του αποστόλου Βαρνάβα. Ενωρίς εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό του όνομα ήταν Ιωάννης και Μάρκος ήταν το ρωμαϊκό του επώνυμο, το οποίο πήρε κατά τη συνήθεια της εποχής. Βεβαίως επικράτησε το Μάρκος, με το οποίο μας είναι γνωστός στην Εκκλησία.
Η μητέρα του
Ήταν ελληνιστής, δηλαδή είχε ελληνική παιδεία. Η μητέρα του υπήρξε ένθερμος μαθήτρια του Κυρίου. Μαζί με τις άλλες μαθήτριες ακολουθούσαν τον Ιησού στις περιοδείες Του και κατά την ταφή Του έφεραν μύρα για να μυρώσουν το άχραντο Σώμα Του. Αναφέρεται ότι μετά την Ανάσταση φιλοξενούσε στο ευρύχωρο και πλούσιο σπίτι της την πρώτη εκκλησία. Εικάζεται ότι το υπερώο του Μυστικού Δείπνου ανήκε στην μητέρα του Μάρκου και πως ο Μάρκος είναι ο νεαρός που εμφανίστηκε τυλιγμένος σε σεντόνι κατά τη σύλληψη του Χριστού στο Όρος των Ελαιών, στον κήπο της Γεσθημανή. Όταν έγινε αντιληπτός από τους στρατιώτες, άφησε το σεντόνι και έφυγε γυμνός (Μαρκ. 14, 51-5). Ο άγιος Επιφάνειος αναφέρει την πληροφορία ότι άνηκε στη χορεία των εβδομήκοντα αποστόλων.
Αμέσως μετά την Πεντηκοστή αφιερώθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Αρχικά ακολούθησε τον θείο του Βαρνάβα και τον απόστολο Παύλο στις διάφορες περιοδείες του στην Κύπρο και τη Μ. Ασία. Κατόπιν προσκολλήθηκε στον απόστολο Πέτρο και έγινε ακόλουθός του. Αρχία παράδοση αναφέρει ότι ίδρυσε την εκκλησία της Ακηλυΐας της Ιταλίας και εργάστηκε ως ιεραπόστολος στη Δύση, στη Ρώμη και στα Μεδιόλανα. Αργότερα πήγε στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και στη Βαρβαρία, δηλαδή στο σημερινό Μαρόκο και στην Τύνιδα, όπου κήρυξε με ιδιαίτερη θέρμη το Ευαγγέλιο. Η παράδοση τον θέλει ως ιδρυτή της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας και πρώτο επίσκοπό της, την οποία ποίμανε από το 43 έως το 68 μ.Χ. Εργάστηκε δραστήρια και μετέστρεψε στην πίστη στον Χριστό πλήθος Ιουδαίων και Εθνικών.
Η πλούσια ιεραποστολική δράση του ενόχλησε και θορύβησε του ειδωλολάτρες της Αλεξάνδρειας, η οποία, όπως είναι γνωστό, ιδρύθηκε και κατοικούνταν από Έλληνες. Τα εκεί ειδωλολατρικά ιερατεία, ιδιαιτέρως του Σεράπιδος, ασκούσαν τεράστια επιρροή στους κατοίκους της Αλεξάνδρειας. Καλλιεργούσαν απίστευτες πρακτικές σκοταδισμού και δεισιδαιμονίας στις μάζες των ειδωλολατρών. Γι’ αυτό και ξεσήκωναν συχνά τον φανατισμένο όχλο εναντίον του Μάρκου. Ανήμερα του Πάσχα του 68 μ.Χ., την ώρα που ο Μάρκος κήρρυτε, όρμησαν και τον συνέλαβαν, τον έδεσαν με σχοινιά και τον έσερναν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας. Εν μέσω απερίγραπτων εξευτελισμών και βασανισμών υπέμεινε το μαρτύριο με πρωτοφανή ηρωισμό και ανεξικακία, έως ότου εξέπνευσε από τα τραύματα των ανελέητων λιθοβολισμών του ειδωλολατρικού φανατισμένου πλήθους. Προσπάθησαν να κάψουν το λείψανό του, αλλά δεν το κατάφεραν, διότι ξέσπασε απρόβλεπτη καταιγίδα. Το παρέλαβαν οι χριστιανοί της πόλεως και το έθαψαν με τιμές σε γειτονικό χωριό. Ο τάφος του έγινε τόπος προσκυνήματος και πηγή αγιασμού και θαυμάτων.
Το 828 δύο Ενετοί έμποροι άρπαξαν τα λείψανα του αγίου Μάρκου και τα μετέφεραν στη Βενετία. Προς τιμήν του έκτισαν λαμπρότατο ναό και κατασκεύασαν πολύτιμη λάρνακα, όπου τοποθέτησαν τα ιερά του λείψανα. Η μνήμη του εορτάζεται στις 25 Απριλίου. Ο Ευαγγελιστής Μάρκος συνέγραψε το δεύτερο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη ευαγγέλιο. Η συγγραφή έγινε περί το 65 και είναι το συντομότερο από τα άλλα τρία, περιέχοντας 16 κεφάλαια. Κύρια επιδίωξη του είναι να αποδείξει τη θεία καταγωγή του Χριστού και ότι Αυτός είναι ο αληθινός Μεσσίας και λυτρωτής του κόσμου. Να Τον παρουσιάσει ως τον μοναδικό κραταιό και παντοδύναμο Θεό, επιμένοντας κυρίως στην εξιστόρηση των θαυμάτων Του και των πράξεων Του και λιγότερο στα λόγια και στη διδασκαλία του Χριστού. Χαρακτηρίζεται έτσι ως ευαγγέλιο της δράσεως.
