Ο Δημήτρης Λαπούσης συμμετέχει στην εικαστική έκθεση “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΑΣΚΗΤΙΚΗ” στην Govedarou Art Gallery

Η Govedarou Art Gallery παρουσιάζει την ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο: “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΑΣΚΗΤΙΚΗ”, την επιμέλεια της οποίας φέρει η Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Eλλάδος, Νικολένα Καλαϊτζάκη https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]

Συμμετέχετε στην ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο: “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΑΣΚΗΤΙΚΗ”, στην Govedarou Art Gallery. Περιγράψτε μας το έργο με το οποίο συμμετέχετε και μοιραστείτε μαζί μας τα συναισθήματά σας ως προς τη δημιουργία του. Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση, σε επιμέλεια της Νικολένας Καλαϊτζάκη, που μπορείτε να απολαύσετε στην Govedarou Art Gallery, στη Θεσσαλονίκη. Είναι πολύ μεγάλη μου η χαρά και η τιμή να συμμετέχω δίπλα σε τόσο αξιόλογους καλλιτέχνες, σε αυτή την παρουσίαση. Το έργο μου «Ο αιώνιος Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957)» αποτελεί μέρος της σειράς “Πρόσωπα της Ελλάδας”, την οποία δουλεύω συτημαστικά τους τελευταίους μήνες. Πρόκειται για ένα “διπλό έργο”, για μια ψηφιακή αποτύπωση στην αριστερή πλευρά της οποίας παρουσιάζεται η προσωπογραφία του μεγάλου μας μυθιστοριογράφου, ποιητή και θεατρικού συγγραφέα, του Νίκου Καζαντζάκη, στην οποία έχουν χρησιμοποιηθεί 74 φωτογραφίες (όσα και τα χρόνια που έζησε) από τα νεανικά του έως και τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στο θολό φόντο του πορτρέτου ενυπάρχει ολόκληρη η ζωή του Καζαντζάκη, το γραφείο του, το σπίτι του, ο κήπος, η Κρήτη, φίλοι και γνωστοί,  Στη δεξιά πλευρά του έργου, βλέπουμε για πρώτη φορά το ψηφιακό αποτύπωμα ολόκληρου του κειμένου της “Ασκητικής”, από την πρώτη έως την τελευταία λέξη. Δουλεύοντας με τα στοιχεία της διαφάνειας και της πολυεπιπεδότητας, επιχειρώ να «συμπιέσω» το χώρο και το χρόνο στον ψηφιακό καμβά.

Ποια συναισθήματα σάς γεννήθηκαν κατά τη δημιουργία του; Όταν δημιουργώ ένα τέτοιου είδους πορτρέτο, η αγωνία είναι το κυρίαρχο, πρωταρχικό συναίσθημα. Έχοντας συγκεντρώσει το φωτογραφικό υλικό με το οποίο θα δουλέψω, ξεκινώ την επεξεργασία, ενώ μέχρι την τελευταία στιγμή δε γνωρίζω ποιο πρόκειται να είναι το αποτέλεσμα. Η κάθε φωτογραφία τοποθετείται προσεκτικά στον ψηφιακό καμβά και συμβάλλει καθοριστικά στην τελική αποτύπωση του έργου. Όταν τελειώσει η όλη διαδικασία, και «τονίσω» τις τελικές λεπτομέρειες, συνήθως διακατέχομαι από ενθουσιασμό, καθώς ακόμα μια νέα μορφή έχει αναγεννηθεί μπροστά μου και στην οθόνη του υπολογιστή.

Πως θα χαρακτηρίζατε τα έργα σας; Τα συγκεκριμένα έργα κινούνται ανάμεσα στην πειραματική φωτογραφία και στην ψηφιακή τέχνη. Αναζητώντας την «αλήθεια» των πραγμάτων, πειραματίζομαι ψηφιακά και δημιουργώ υβριδικές φωτογραφικές αναπαραστάσεις. Υπαρκτά ή ανύπαρκτα αντικείμενα, πρόσωπα, τοπία αλλά και καταστάσεις. Συνήθως, χρησιμοποιώ 50 με 100 φωτογραφίες, αλλά υπάρχει και έργο, στο οποίο έχω ενσωματώσει περίπου 2800 φωτογραφίες. Το αρχικό ερώτημα που έθεσα ήταν κατά πόσο μία και μόνο φωτογραφία είναι σε θέση να αποδώσει την ολότητα ενός προσώπου, μιας ζωής, ενός αντικειμένου. Για το λόγο αυτό, άρχισα να τοποθετώ ψηφιακά πολλαπλά επίπεδα, να τα κάνω διαφανή, να δημιουργώ μια νέα οπτική προσέγγιση της φωτογραφικής πράξης. Στην ουσία, οι συγκεκριμένες απεικονίσεις ίσως αποτελούν και τις αρχέτυπες ιδέες, με την πλατωνική προσέγγιση του όρου, όπου για πρώτη φορά μπορούμε να δούμε την οικουμενικότητα ενός προσώπου, ενός ζώου ή μιας ευρύτερης έννοιας.

Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Πηγή έμπνευσής μου αποτελεί η ίδια η καθημερινότητα. Μια μυρωδιά, ένας διάλογος, ένα συναίσθημα, ένα πρόσωπο είναι ικανά να πυροδοτήσουν μια «έκρηξη» δημιουργικότητας. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ και δημιουργώ μέχρι σήμερα, εμπνεόμενος από μικρές στιγμές!

Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σίγουρα υπάρχουν καλλιτέχνες, είτε από την Ιστορία της Τέχνης είτε σύγχρονοι δημιουργοί, τους οποίους θαυμάζω και αποτελούν πρότυπο για μένα και τη δουλειά μου. Και είναι πάρα πολλοί! Δε θα ήθελα να παραλείψω, όμως, και τους καθηγητές μου στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου σπουδάζω για το τρίτο μου πτυχίο, οι οποίοι μου έδωσαν μια νέα κινητήρια δύναμη στη σκέψη και έρευνά μου, και τους ευχαριστώ πολύ γι αυτό.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα σήμερα είναι να μη χαθώ μέσα στον τεράστιο όγκο πληροφοριών που λαμβάνω στην καθημερινότητά μου. Ειδικότερα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποιαδήποτε πληροφορία είναι πολύ εύκολο να σε καταπνίξει.  Κατά διαστήματα, έχω περάσει άπειρες ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, χωρίς κάποιο σκοπό. Και αυτό προσπαθώ να μεταδώσω και στους μαθητές μου, πως το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αν και χαοτικά, μπορούν και προσφέρουν την τεράστια δύναμη της γνώσης. Αναμφίβολα, αυτός είναι ο σημερινός τρόπος ζωής και δε γίνεται να εθελοτυφλούμε.  Όσο προλαβαίνω, λοιπόν, τα παρακολουθώ, συμμετέχω ενεργά, όμως προσπαθώ να φιλτράρω και να κρατώ μόνο όσα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Αυτές οι πληροφορίες είναι που με οδηγούν και σε νέα μονοπάτια σκέψης και δημιουργικότητας. 

Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Δεν ξέρω αν θα ήθελα να είναι αποκλειστικά κάποια προσωπικότητα από το χώρο της Τέχνης. Αναζητώ το διάλογο με τους ανθρώπους γύρω μου, με όσους βρέθηκαν τυχαία ή από επιλογή. Η ιστορία του καθενός, οι φόβοι του, τα πάθη του, ακόμα και το  χιούμορ που μπορεί να χρησιμοποιεί κάποιος μού φανερώνουν σημάδια του σήμερα. Και είναι, ξέρετε, πολύ γοητευτικό όλο αυτό, ο τρόπος δηλαδή που μία κουβέντα μπορεί να σε κάνει να αναθεωρήσεις πολλά. Άλλωστε αυτός δεν είναι και ο σκοπός ενός διαλόγου; Να προσπαθήσεις να δεις με μια διαφορετική οπτική από τη δική σου τον κόσμο γύρω σου. Βέβαια κάπου εδώ μπορεί να τεθεί και το ερώτημα εάν αυτή η νέα σύμβαση έχει τη δυνατότητα να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο… κανείς δεν ξέρει, το μέλλον θα δείξει…

Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Στην αρχή της πορείας μου είχα την εντύπωση πως τα έργα μού ανήκουν. Πως ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μου αναπόσπαστο. Κοιτάζοντας, πλέον, τα έργα εκείνης της περιόδου, συνειδητοποίησα πως αυτή μου η σκέψη τα καθιστούσε παγωμένα, μουντά. Κατά την άποψή μου, ένα έργο τελικά δεν ανήκει στο δημιουργό του, αλλά στην εποχή στην οποία δημιουργείται. Οι σύγχρονοι καλλιτέχνες αποτελούν το μέσο για να αποτυπωθούν όλες οι αγωνίες και οι προβληματισμοί του σήμερα. Πολλοί από αυτούς μπορεί να προτείνουν και λύσεις. Η παιδεία ενός συνόλου, ενός κοινού αποτελεί και καθοριστικό παράγοντα αν θα μπορέσει να αφουγκραστεί αυτές τις προτάσεις, αν θα τις αφομοιώσει ή θα τις απορρίψει.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ήδη συνεχίζω να δουλεύω πάνω στο project μου «Πρόσωπα της Ελλάδας, πολυεπιπεδότητα και διαφάνεια στη φωτογραφία» το οποίο θα παρουσιαστεί στη διπλωματική μου εργασία στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Πέραν αυτού, εργάζομαι παράλληλα για κάποιες νέες μου συμμετοχές σε ενδιαφέρουσες ομαδικές εκθέσεις, οι οποίες θα ανακοινωθούν με τον καιρό. Πρόεχει βέβαια η υγεία, και είμαι σίγουρος πως το μέλλον έχει να προσφέρει σε όλους μας πολλές εκπλήξεις!!!

Σύντομο Βιογραφικό:

O Δημήτρης Λαπούσης είναι απόφοιτος του τμήματος Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου σπούδασε με υποτροφίες από το ΙΚΥ για άριστη επίδοση. Έκτοτε, μελέτησε την τεχνική της αγιογραφίας, μαθητεύοντας στο τμήμα Αγιογραφίας της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας. Είναι διπλωματούχος Μονωδίας (κλασικό τραγούδι) από το Δημοτικό Ωδείο Λάρισας. Τα τελευταία 9 χρόνια, εργάζεται ως καθηγητής ζωγραφικής στα εργαστήρια των Λεσχών Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων. Σήμερα είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας και  τελειόφοιτος του προπτυχιακού κύκλου σπουδών της σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με κατεύθυνση τη Ζωγραφική και τη Φωτογραφία. Έχει διακριθεί σε πανελλαδικούς εικαστικούς διαγωνισμούς, ενώ έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Δείγμα φωτογραφικής μου δουλειάς μπορείτε να δείτε στην επίσημη ιστοσελίδα μου πατώντας εδώ.

Στο instagram πατώντας εδώ.

Στο facebook πατώντας εδώ.

Εγκαίνια: Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου (6 – 9:30 μ.μ.)

Διάρκεια έκθεσης: 25 Φεβρουαρίου – 11 Μαρτίου 2022 

Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη & Παρασκευή: 11 π.μ. – 2 μ.μ., Τρίτη, Πέμπτη: 11 π.μ. – 2 μ.μ. & 6 μ.μ. – 8 μ.μ., Σάββατο: 11 π.μ. – 2 μ.μ., Κυριακή κλειστά