“Θέλω όταν διαβάζω τα γραπτά μου να υπάρχει στρωτός λόγος, να μην μου “κλοτσάει” ηχητικά, ψυχολογικά κάποια λέξη ή φράση.”
Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; “Στην παιδική μου ηλικία. Η πρώτη εξωσχολική ιστορία που έγραψα ήταν μια συνομιλία ανάμεσα σε δυο ζώα σ’ ένα δάσος. Ήταν η συνάντηση μιας αντιλόπης μ’ ένα ρακούν όπου μιλούσαν για τις ζωές τους. Η αντιλόπη έλεγε πως αποφεύγει τα άγρια θηρία που θέλουν να την φάνε και το ρακούν τους αιμοβόρους ανθρώπους που το κυνηγούσαν να το κάνουν κασκόλ. Αυτή η ιστορία που ήρθε ξανά στο μυαλό μου όταν έγινα vegan. Κατάλαβα ότι η αφύπνιση μου για την ειρηνική, χωρίς σκληρότητα, συνύπαρξη των ανθρώπων με τις άλλες μορφές ζωής είχε έρθει νωρίς μέσα στην ψυχή μου.”
Το vegan κομμάτι της προσωπικότητας σας υπάρχει στο 1ο σας βιβλίο “Το χαμόγελο συνάντησε ένα δάκρυ;” “Δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει. Όταν γράφεις, όταν δημιουργείς πρέπει να βάλεις την υπογραφή σου στο δημιούργημά σου και να αναλάβεις την ευθύνη του, την ευθύνη σου. Έχω vegan ήρωες λοιπόν στο βιβλίο μου. Είναι θεμελιώδες αξία για μένα ο βιγκανισμός”.
Τι άλλο θεμελιώδες για εσάς υπάρχει στο “Χαμόγελο συνάντησε ένα δάκρυ”; “Η αγάπη, η φιλία, η ελπίδα, ο έρωτας, η αγκαλιά, το υποστηρικτικό σύστημα. Το βιβλίο αυτό είναι η συνάντησή μου με το όμορφο, το αισιόδοξο, το απολαυστικό”.
Ποια είναι ιστορία του βιβλίου με λίγα λόγια; “Πέντε γυναίκες κι’ ένας άντρας ο καθένας με τη ζωή του και την ιστορία του συναντιούνται και γίνονται ήρωες σε μια κοινή ιστορία και μάλιστα χωρίς το ξέρουν”.
Αν σας ρωτούσε κάποιος τι είναι το βιβλίο σας και τι το διαφοροποιεί από άλλα τι θα του απαντούσατε; “Είναι ποικιλόμορφο. Σύνθετο και απλό την ίδια στιγμή. Είναι ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα ή μερικές αυτόνομες ιστορίες και διαβάζεται από την αρχή προς το τέλος ή και από το τέλος στην αρχή. Είναι διαδραστικό”.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; “Μμμ! Με πιάνετε απροετοίμαστο! (Γέλια). Αγαπώ τις λέξεις. Μια μεγάλη μου αγωνία είναι να τις χρησιμοποιώ σοφά και λειτουργικά. Θέλω όταν διαβάζω τα γραπτά μου να υπάρχει στρωτός λόγος, να μην μου “κλοτσάει” ηχητικά, ψυχολογικά κάποια λέξη ή φράση. Επειδή όμως είμαι παθιασμένος άνθρωπος θα διαλέξω από μια λέξη στις τρεις γλώσσες που γνωρίζω. Από τα ελληνικά μου αρέσει η λέξη φιλότιμο που είναι και αμετάφραστη. Από τα ιταλικά μου αρέσει η λέξη avanti που σημαίνει μπροστά (αλλά είναι και μια προτροπή του στιλ κοιτάμε μπροστά αναγεννιόμαστε). Από τα αγγλικά λατρεύω την λέξη Love.
Νιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; “Έχω πολλές εμπνεύσεις. Ωστόσο η διαδρομή μέχρι μια έμπνευση να γίνει ιστορία είναι δύσκολη. Δεν γίνονται όλες οι εμπνεύσεις βιβλία. Δυστυχώς. Προσωπικά για να κάτσω να γράψω μια ιστορία πρέπει κάτι πάνω της, μέσα της να με αφορά προσωπικά. Πρέπει να εμπλακώ σε μια έμπνευση για να γίνει διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα”.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; “Είμαι συναισθηματικός αλλά έχω και τετράγωνη λογική. Είμαι άνθρωπος που αφιερώνεται αλλά δεν αντέχω την τοξικότητα. Αν δω τοξικότητα εξαφανίζομαι. Απολαμβάνω τη γαλήνη αλλά υπάρχουν στιγμές που θέλω εξωστρέφεια και κέφι. Είμαι αισιόδοξος αλλά έχω και άγχος. Η ζωή μου είναι συναρπαστική. Δεν βαριέμαι ποτέ”.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; “Προς το παρόν ασχολούμαι με την προώθηση για “Το χαμόγελο συνάντησε ένα δάκρυ”. Το 2ο μυθιστόρημα μου το έχω ήδη τελειώσει. Παίρνω μια χρονική απόσταση να το ξαναδώ όταν έρθει η ώρα του. Φυσικά δεν μπορώ να μην γράφω. Με κάθε ευκαιρία γεννιέται και ένα νέο διήγημα. Κατά τα λοιπά σκέφτομαι από Σεπτέμβρη να οργανώσω μαθήματα δημιουργικής γραφής με κόσμο που ενδιαφέρεται ν’ αρχίσει να γράφει ενώ έχω και μια πρόταση για ραδιόφωνο. Θα δούμε τι θα γίνει. Δεν κάνω σχέδια για να σας πω την αλήθεια. Ούτε όνειρα γιατί εμπεριέχουν κάτι το ποιητικό ίσως και το άπιαστο. Βάζω στόχους και τους προσπαθώ”.
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ
Μυθιστόρημα από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο
Συγγραφέας: Νικόλας Πουρλιάρος
Η Σοφία, προσπαθεί ν’ αλλάξει την ζωή της ξεκινώντας με τις σπουδές της στην γαλλική φιλολογία στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Θα γνωρίσει επιτυχίες, αποτυχίες, θα παντρευτεί, θα χωρίσει, η χάρη της θα φτάσει μέχρι την Κοπεγχάγη και εν τέλει θα φτιάξει μια ζώη την οποία ανυπομονεί να ζήσει κάθε πρωι που ξυπνάει.
Η Όλγα, μια συνηθισμένη νοικοκυρά από τα Πατήσια στα σαράντα της έχει αυπνίες. Τα βράδια που δεν κοιμάται διαβάζει βιβλία και συνειδητοποιεί ότι θέλει να επιστρέψει στο σχολείο και να πάρει το απολυτήριο της. Και από εκεί θα ξεκινήσει έναν δύσκολο αγώνα αυτογνωσίας και ενδοσκόπησης.
Η Ρίτσα στα ογδόντα εφτά της έφυγε από την ζωή. Άφησε πίσω της, στον αγαπημένο της εγγονό, ως κληρονομιά τις φωτογραφίες της, το άρωμα της, τις αναμνήσεις της ευτυχισμένης τους οικογένειας και κυρίως την συμβουλή ότι στην ζωή όσες φορές και αν πέφτουμε πρέπει να σηκωνόμαστε για να πάμε παρακάτω.
Η Μπιάνκα, μια καθαρίστρια τουριστικών καταλυμάτων στο Μπάρι της Ιταλίας τυχαία ένα μέσημέρι με καύσωνα θα γνωρίσει έναν έλληνα σκηνοθέτη. Θα βρεθεί στο ίδιο τραπέζι μαζί του, θα μοιραστούν μια σαλάτα από σικελικές ντομάτες και θα δώσουν αμοιβαία υπόσχεση να συναντηθούν ξανά για καφέ και κρουασάν.
Η Ελένη, η πιο διάσημη ελληνίδα παρουσιάστρια χωρίζει με τον συζυγο της ύστερα απο είκοσι τρία χρόνια γάμου και τρία παιδιά.
Η είδηση θα προκαλέσει πάταγο στην showbiz και ο Ματθαίος ο πρώην σύζυγος της παρουσιάστριας καταγράφει την ιστορία τους η οποία έχει όμως απρόσμενο τέλος.
Ένας νεαρός ανώνυμος συγγραφέας μετά την επιτυχία του πρώτο του βιβλίου περιπλανιέται στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του’90 και ψάχνει για έμπνευση.
Πέντε γυναίκες κι’ ένας άνδρας ταξιδεύουν παρέα στο καράβι της ζωής. Μας διηγούνται ιστορίες με πόνο και χαρά, με θλίψη και ευτυχία, με γέλιο και κλάμα όπως συμβαίνει πάντα στην ζωή. Όπως συμβαίνει όταν ένα χαμόγελο συναντάει ένα δάκρυ.
Ο Νικόλας Πουρλιάρος -με θητεία στην δημοσιογραφία και την σκηνοθεσία- στο πρώτο του μυθιστόρημα μας μεταφέρει στους δρόμους της αληθινής ζωής. Εκεί που οι απλές καθημερινές ιστορίες μπορεί να είναι πιο ευφάνταστες και από το ευφάνταστο κινηματογραφικό σενάριο. Τα καλύτερα σενάρια άλλωστε τα γράφει η ίδια η ζωή.
Βιογραφικό.
Ο Νικόλας Πουρλιάρος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη αλλά εδώ και είκοσι χρόνια ζει στην Αθήνα. Σπούδασε δημοσιογραφία, σκηνοθεσία κινηματογράφου και μετάφραση. Εργάστηκε για τα μεγαλύτερα περιοδικά της χώρας ως αρθρογράφος, γύρισε εφτά ταινίες, κέρδισε δυο βραβεία μέχρι που τον βρήκε η καραντίνα για την προστασία από τον κορωνοιό και τον έστρωσε για να γράψει “Το χαμόγελο συνάντησε ένα δάκρυ” το πρώτο του μυθιστόρημα. Είναι αθεράπευτα ρομαντικός και αθεράπευτα βίγκαν. Δεν μπορεί να ζήσει χωρίς espresso και χωρίς τραγούδια της Madonna. Μπορείτε να τον πετύχετε κάθε απόγευμα που κάνει τζόκινγκ ή σε κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς οπου ψάχνει για εμπνεύσεις ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αν βαριέστε τις πολλές μετακίνησεις. Ζώδιο; Ζυγός με ωροσκόπο παρθένο. Αυτή την εποχή ολοκληρώνει το δεύτερο μυθιστόρημα του.
