Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Έχουν περάσει πάνω από 15 χρόνια από τότε που πρωτακούσαμε το όνομα Νατάσα Μποφίλιου. Ένα κορίτσι με πείσμα, ταλέντο και πολύ δουλειά κατάφερε και έγινε πρώτο όνομα στο Ελληνικό τραγούδι.
Ένα κορίτσι όπως ακριβώς πρέπει να είναι οι καλλιτέχνες σήμερα. Μορφωμένοι, ενημερωμένοι, με στόχους και όραμα, ακομπλεξάριστοι και εργατικοί.
Μια γρήγορη ματιά στην ζωή και την καριέρα της, τώρα που συμπλήρωσε τα 38 της χρόνια. Τώρα που ακούμε συνέχεια τα τραγούδια του τελευταίου της άλμπουμ “Η εποχή του θερισμού”, τώρα που είναι στην καλύτερη της φάση.
Την αγαπώ και την εκτιμώ αφάνταστα. Την παρακολουθώ από τα πρώτα της βήματα. Από τότε που έκανε κάποιες εμφανίσεις στον 3ο όροφο του Metropolis στην Πανεπιστημίου, ή στην πρώτη της συναυλία στην Τεχνόπολη στο Γκάζι. Δεν θα την ξεχάσω αυτή την συναυλία. Ήταν μεσημέρι, το διαμέρισμα μου είναι πολύ κοντά στην Τεχνόπολη, οπότε και ακούω μουσικές και μια τραγουδίστρια να κάνει τεστ ήχου και πρόβα με ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι. Το έλεγε πάρα πολύ ωραία. Δεν κατάλαβα ποια ήταν. Κατεβαίνω και πάω μέχρι την είσοδο της Τεχνόπολης για να μάθω. “Μια καινούργια, η Μποφίλιου”, μου είπαν οι φύλακες στην είσοδο.
Κανείς στην αρχή δεν υποστήριξε ούτε ασχολήθηκε μαζί τους. Οι ίδιοι, και η Νατάσα κυρίως, έκτισε μια αληθινή σχέση με το κοινό της μέσω των τραγουδιών, των live και του internet. Μόλις είδαν ότι γεμίζει ασφυκτικά την Τεχνόπολη και όλος ο κόσμος σαν χορωδία τραγουδάει τα τραγούδια της, πλάκωσαν οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις. Αλλά ήταν πλέον αργά. Η Νατάσα από μόνη της είχε γίνει…
Η συνέχεια εδώ:
