“Με μπαγκέτα τα πινέλα μου και μαέστρο τον μέντορά μου, ο καμβάς μου ανοίγει παράθυρα της ψυχής, κι εκεί φτιάχνω τους κόσμους που κάθε φορά αγαπώ και ονειρεύομαι”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την ζωγραφική; Ο κάθε ένας από εμάς που θα στρέψει πίσω στο παρελθόν τη ματιά του, θα αντικρύσει ένα αγαπημένο μάθημα, το μόνο “μάθημα” που μπορούσε να δημιουργεί όπως το ήθελε. Όπως κάθε παιδί, πολύ πριν πιάσω τα του σχολείου “βαριά” βιβλία της γνώσης, του έξω κόσμου, εύρισκα τα σημάδια του δικού μου κόσμου πάνω στις σελίδες του μπλοκ, με γραμμές και χρώματα μέσα από υλικά στέρεα, τις ξυλομπογιές.
Όταν μεγαλώνεις στον μικρόκοσμο της επαρχίας, ζεις με τις ελλείψεις και τις δυσκολίες που εκεί συναντά κάθε παιδί! Έπρεπε να έρθει ο καιρός που θα μπορούσα να κάνω το ταξίδι ως τη μητρόπολη Θεσσαλονίκη, κι εκεί για πέντε χρόνια ξεκίνησα μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήρι «χειροποιήματα». Η όποια αλλαγή, ήρθε τα δύο τελευταία χρόνια κοντά στον εξαιρετικό δάσκαλο ζωγραφικής κ. Χρήστο Τυρεκίδη!
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Θα πω μια φράση που έμαθα στον τωρινό μου δάσκαλο: Αν θέλεις να δοκιμάσεις ένα έδεσμα, κάνε το χορτάτος, γιατί αν …πεινάς! Κάθε μάθηση δεν είναι γόνιμη όσο θέλεις και κάθε σκαλί που σε ανεβάζει ψηλότερα, αν και σου δίνει χαρά, διαρκεί έως ότου δεις το επόμενο ψηλότερο σκαλί, που εκεί θέλεις τώρα να βρεθείς.
Συνάντησα αρκετά σκαλιά. Σίγουρα στο μέλλον θα χαμογελώ με όσα τώρα γράφω, όταν ελπίζω να έχω ανέβει πολλά υψηλότερα σκαλιά.
Ως τότε, μένω μακριά από ρεύματα και τεχνοτροπίες, νοιώθω μόνο ευγνώμων που μπορώ να χαίρομαι σε κάθε νέο σκαλί, κάθε φορά με το αυθαίρετο αίσθημα της τότε ηγετικής “παν κυριαρχίας” μου!
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Τι λέγαμε για το φαγητό και την πείνα; Εκτός από την αθώα παιδική μου καλλιτεχνική πορεία, όταν στα “σοβαρά” ξεκίνησα την παιδεία μου στην τέχνη, “τρεφόμουν” μόνον από μορφές του παρελθόντος που αγαπήθηκαν από τα κλασικά τους έργα, όπως ο Ραφαήλ και όλη γενικά η περίοδος της εικονικής ζωγραφικής μεγάλων και σπουδαίων δημιουργών.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Μετά από χρόνια κοντά σε δασκάλους που είχαν γνώση και κυρίως διάθεση να διδάξουν, γίνομαι κι εγώ εκλεκτική!
Η θεματολογία μου δεν αναζητά τώρα τον Αναγεννησιακό πλούτο μορφών και συναισθημάτων.
Με ίδια αγάπη και διάθεση, με ίδια χρώματα και πινέλα, στον καμβά μου αποκτούν μορφή τα καθημερινά κι αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά, γιατί με την απλότητά τους δεν φλυαρούν, επιτρέπουν να εκφράσω πολύ περισσότερα απ’ ότι στην αρχική μου θεματολογία.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τί ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Ένα πράγμα κατάλαβα κοντά στο νέο μου δάσκαλο! Όταν η Τέχνη είναι για την Τέχνη, ο άνθρωπος μένει στο περιθώριο κι αυτό δεν το θέλω.
Τρία πράγματα χρειάζεται κάθε έργο τέχνης: Την ιδέα, το δημιουργό και το θεατή του! Η Τέχνη αποκτά πραγματική αξία μόνον όταν αγγίζει τον άνθρωπο!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Χρειάζομαι πάνω από ώρα με κάθε καιρό να φτάσω στο ατελιέ κι άλλη τόση ώρα να γυρίσω πίσω.
Η γυναίκα, αν και “υπουργείο” εσωτερικών, εκτελεί πολλές φορές και χρέη εξωτερικών σε διάφορες δουλειές και παρ’ όλο που ο χρόνος μου συγκρούεται κάθε φορά με την κούραση, όταν φτάνω στο ατελιέ γυρνώ σε όλα την πλάτη!
Με μπαγκέτα τα πινέλα μου και μαέστρο τον μέντορά μου, ο καμβάς μου ανοίγει παράθυρα ψυχής, κι εκεί φτιάχνω τους κόσμους που κάθε φορά αγαπώ και ονειρεύομαι!
Γνωρίζω πως έχω δρόμο πολύ εμπρός μου! Ευτυχώς, βρέθηκα εκεί που κάποιος φτιάχνει φάρους σε μέρη πολλά, για ταξίδια αμέτρητα, βιωματικά και υπέροχα!
