Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο;
Αποτυπώματα
Σε ορίζω με δύο στίχους
Σ’αγαπώ μέσα απ’τους ήχους
Των πουλιών που αποδημούνε
Των φιλιών που αιμορραγούνε
Σε ορίζω στου μυαλού μου το απέραντο λιοντάρι
Σε λικνιζω και σε ψάλλω, στης ζωής μου κάθε στάση
Στης χαράς το μεγαλείο και στων όρων τους κανόνες
Μέσ’στις εποχές του χρόνου ,που αλλάζει τους χιτώνες.
Σε ορίζω κι όλο λέω,πως ποτέ δεν θα σε χάσω
Σε ξορκίζω κι όλο κλαίω,πως ποτέ δεν θα σε φτάσω
Θυμιατίζω ορισμούς μου
Θυρωδένω λογισμούς μου
Και ιδρύω νέες σκέψεις
Για το αύριο που θά’ρθει.
Μ.Σ
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός;
Όλα τα ζυγίζω στην αξία της μετριότητας.
Και πάλι θα απαντήσω με λίγους δικούς μου στίχους.
Κοίτα ‘με
Δεν θέλω πιο πολύ να μ’αγαπήσεις
Για σένα μ’αγαπούνε τα πουλιά
Καθημερνά,ψιθυριστά το λένε στην ψυχή μου που γερνά.
Κοίτα’με
Είμαι εδώ
Στου κάβου τη γωνία
Πουλί αποδημητικό
Σκιάς ακολασία
Στου σύννεφου διπλή τροχιά να περιμένω ακόμα.
Μ.Σ
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός;
Τα Κύθηρα που γεννήθηκα.
Στα Κύθηρα
Γεννούν οι σκέψεις πυροτεχνήματα
Άσβηστα κύματα που φτάνουν στην ακτή
Ζητούν απανέμι να κουρνιάσουν
Πού να χωρέσουν όλα ετούτα τα λούλουδα;
Δεν φτάνουν πλέον τα καθίσματα του νου.
Μα βαγόνι δεν αλλάζω
Θα μείνω εδώ,να παίζουμε μαζί κρυφτό για πάντα.
Μ.Σ
Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα;
Θά’θελα να ξανασυναντούσα τον πατέρα μου και μετά τον Βαν Γκογκ.
Τον πατέρα μου, να τον ευχαριστήσω για όλα όσα έμαθα κοντά του.
Κι αυτά ήταν πολλά.
Μια μεγάλη σπουδή η ζωή μαζί του. Τα μαθήματα του πως να μετράμε πώς να βλέπουμε τα φώτα και τα φωτάκια της φύσης, πως η θάλασσα διαμαρτύρεται ασταμάτητα, το πως αδικείται ο κόσμος, το πως πρέπει να διαβάζουμε τα μυθιστορήματα, τα Άπαντα του Σουρή του Καρκαβίτσα και τα αγαπημένα του Ξενόπουλου.
Να τον ευχαριστήσω που πάντα θα βλέπω μέσα από τα μάτια του όπως έλεγε.
Και τον Βαν Γκογκ για να τον ρωτήσω το κυριότερο.
Πώς απεικόνισε στον καμβά με τόση μαεστρία την δύνη του μυαλού του.
Και τέλος δύο στίχοι αφιερωμένοι στην τέχνη τους.
Σε αγαπώ για νά’χω φως
Σε αγαπώ για να υπάρχει αυγή.
Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής;
Όχι βέβαια
Για μένα η ζωγραφική είναι ποίηση και το αντίθετο.
Μονά και μόνα.
Μονά και Μόνα
Μετράω συλλαβές
Ζυγίζω ενοχές μα χάνω στην πρόσθεση.
Τίποτα δεν βγαίνει άρτιο
Μονά και Μόνα όλα.
Βουβά στον κύκλο του μηδέν
Ένας λογαριασμός δίχως υπόλοιπο
Τα φευγάτα εινσι Μονά και Μόνα.
Μετρώ απ’την αρχή προσέχοντας τα λάθη.
Λάθος και πάθος ένα.
Ένα και μόνο.
Ρίγος και τρύγος δύο.
Ένας μόνος δεν γίνεται να ποθεί κι ο άλλος να τρυγά της ψυχής το έρεβος.
Στου ελέους τις σκέψεις ,ξημέρωσε και πάλι.
Μ.Σ
Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά;
Θα επέλεγα και πάλι αυτήν που μου χάρισε ο Ύψιστος
Όρισα τον εαυτό μου
στην αρχή μιας χαραυγής.
Μιας ανάσας που δίκαια ξημέρωσε.
Μιας τρέλας που μέριασε για να διαβώ πιο πέρα.
Το τώρα δεν γυρίζει πίσω.
Η μπόρα κόπασε κι εγώ προσμενω να φανούν τα αξημέρωτα.
Μερέψανε τα σήμαντρα
Σιωπή στην καμπάνα των επτά.
Προ μεσημβρίας γίνεται η πρώτη Ανάσταση.
Μ.Σ
Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του;
Στην έφεση
Οι σιωπές της κάνουν κρότο
Οι φωνές της δεν μιλούν.
Οι αφές της σε λατρεύουν
Οι σκιές της μ’ αγαπούν
Μέσ’στο απόλυτο σκοτάδι
Κάνεις και πάλι απογραφή
Γράφεις κι ακούς μια μάνα πόρνη
Ναι…σέρνεται πάλι στο χαρτί.
Την μισώ που δεν ομιλεί
Την αγαπώ όμως που τρέχει
Που πεινάει για ηδονή κι όποιος αντέξει.
Μια ηδονή που δεν υπογράφει σε καμμία προδοσία.
Μ.Σ
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Λέει ο σοφός λαός ότι….
Όταν σχεδιάζουν οι άνθρωποι ο Θεός γελάει.
Γι αυτό και δεν κυνηγάω πολλά πράγματα μαζί.
Μέσα από τον εικαστικό μας σύλλογο έχουμε δράσεις εικαστικές οι οποίες μας κυνηγούν.
Και στις οποίες πρέπει να απαντούμε καθημερινά.
Η ενασχόληση με την τέχνη είναι καθημερινή γιατί χωρίς αυτό το δεκανίκι δεν υπάρχει υγιές αύριο.
Βιογραφικό
Η Μίνα Σπηλιοπούλου γεννήθηκε στα Κύθηρα όταν ο πατέρας της ζωγράφος και καθηγητής ήταν δυσμενώς μετατεθής στο νησί των ανέμων.
Σπούδασε δίπλα του και στην πορεία της ζωής της μαθήτευσε πλάι στον Κων/νο Κωστούρο ζωγράφο της Καλών Τεχνών για 4,5 Χρόνια ο οποίος ήταν μαθητής του Κοκκινίδη και του Στεφου.
Για λίγο καιρό παρακολούθησε μαθήματα στην Βακαλό και στο Μουσείο Μπενάκη και στην Σαλαμίνα όπου μένει μόνιμα διδάχτηκε από την Ρούλα Σοφρά μαθήτρια του Στεφου του Ρόρρη και του Καρδαμάκη και από τον αναγνωρισμένο εν ζωή ζωγράφο Σταύρο Μπουράνη.
Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις στην Γερμανία στα Κύθηρα στο Θραψανό της Κρήτης και στην Ύδρα.
Σε ομαδικές εκθέσεις αρκετές που δεν τις μέτρα πλέον
Επίσης είναι Πρόεδρος του Εικαστικού συλλόγου “Ιωάννης Σπηλιόπουλος 1906~1975.
https://kanaliena.gr/zoyme-s-ena-kosmo-poy-echei-chasei-toys-kodikes-epikoinonias/
