Η Λίτσα Καποπούλου, Συγγραφέας, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Εμπιστεύομαι την ιατρική επιστήμη, που μέσω του εμβολιασμού, μας ανοίγει το δρόμο επιστροφής στην κανονική μας ζωή.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Προσπαθώ να διαχειρίζομαι το χρόνο μου εποικοδομητικά. Να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν, όπως είναι το διάβασμα, το γράψιμο, ένας μικρός περίπατος. Όλα αυτά στο πλαίσιο της καθημερινής απασχόλησης με τα δύο εγγόνια μου. Από τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι η κόπωση, η ψυχική ταλαιπωρία και η ανησυχία. Ως αντίδοτο έχω τη θετική σκέψη, την ελπίδα και την αισιοδοξία.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Είναι ένα ευαίσθητο θέμα, που αποτελεί αντικείμενο μεγάλης συζήτησης με κεντρικό άξονα τι είναι βία ή κακοποίηση. Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι υφίστανται δυστυχώς κάποια μορφή βίας στο οικογενειακό, κοινωνικό ή επαγγελματικό τους περιβάλλον. Η επίπληξη του γονέα στο παιδί είναι λεκτική βία και τραυματίζει τον ψυχικό του κόσμο. Οι φωνές, το υποτιμητικό ύφος, μια λέξη (π.χ. από τον προϊστάμενο) συνιστούν κακοποίηση και προσβολή προσωπικότητας. Κι εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση. Επέλεξα συγκεκριμένη αντίδραση, στην οποία και εμμένω. Αντιμετωπίζω με επιφύλαξη και περίσκεψη την έξαρση καταγγελιών (επωνύμων και μη), που γίνονται τη δεδομένη χρονική στιγμή και όχι κατά τον χρόνο τέλεσης των καταγγελλομένων αδικημάτων ή έστω σε εύλογο χρονικό διάστημα, αφότου φέρεται ότι συνέβησαν. Όλοι ήξεραν γενικά ή ειδικά και δεν μιλούσαν. Έτσι χάνεται το μέτρο και δημιουργείται σύγχυση.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Πιστεύω ότι το εμβόλιο είναι ο ασφαλέστερος τρόπος προστασίας μας σήμερα. Εμπιστεύομαι την ιατρική επιστήμη, που μέσω του εμβολιασμού μας ανοίγει το δρόμο επιστροφής στην κανονική μας ζωή. Όταν έλθει η ώρα ναι, θα εμβολιαστώ.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Έχω στερηθεί την οικογένειά μου με την ευρύτερη έννοια, τους φίλους μου, τις εκδηλώσεις τέχνης και πολιτισμού, την ψυχαγωγία, τα ταξίδια και ό,τι μας κάνει χαρούμενους σε κανονικό ρυθμό της ζωής. Το αντιμετωπίζω με τη συγγραφή βιβλίων και με τα διαδικτυακά μαθήματα Συναισθηματικής Διαλεκτικής με το Στέλιο Καλαθά και Φωνητικής με τον Άρη Γραικούση.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Ευελπιστώ ότι Πολιτεία και εργοδότες θα πράξουν τα δέοντα, ώστε να ανακουφιστεί το οικονομικό και να τονωθεί το ηθικό των εργαζομένων. Όπως πρέπει να γίνεται σε κάθε ευνομούμενη χώρα για να αντιμετωπισθούν καταστάσεις έκτακτες και απρόβλεπτες. Ακόμη και με ρύθμιση ή τροποποίηση της σχετικής νομοθεσίας υπέρ των εργαζομένων. Δεν θέλω να σκέφτομαι θλιβερά σενάρια, που θα δυσκολέψουν την ομαλή και δίκαιη επιστροφή στην εργασιακή κανονικότητα.
Σας ευχαριστώ θερμά για τις καίριες ερωτήσεις σας και την ευγενική σας φιλοξενία.
