“…Πρόκληση αποτελεί η δημιουργία κάθε νέου έργου που ξεκινά με ενθουσιασμό φιλοδοξώντας να ξεπεράσει τα προηγούμενα”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την Τέχνη; Γύρω στα δεκάξι συνειδητοποίησα oτι η ενασχόληση μου με την τέχνη, μου πρόσφερε χαρά, συγκίνηση, παρηγοριά, ανάσα, ελευθερία, απόδραση από την πραγματικότητα. Ετσι, η τέχνη εξελίχθηκε σε καθημερινή ανάγκη, τρόπο ζωής, ταξίδι αυτογνωσίας.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Καλλιτέχνης γεννιέσαι. ‘Όμως το ταλέντο- δεξιοτεχνία δεν αρκούν. Απαιτείται παιδεία, αφοσίωση, πειραματισμός, χρόνος και κόπος για να προχωρήσεις.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν μπορώ να καταταγώ σε συγκεκριμένο ρεύμα η κίνημα, αυτό είναι θέμα ιστορικών τέχνης. Κατά καιρούς εκφράζομαι με διαφορετικούς τρόπους, υλικά και τεχνικές, αυγοτέμπερα( βυζαντινή αγιογραφία), λάδια, κατασκευές, μικτές τεχνικές – κολλάζ και τελευταία υδατογραφία , μου ταιριάζει περισσότερο. Διαφάνεια, φρεσκάδα, λιτότητα, ατμόσφαιρα είναι οι δυνατότητες που μου δίνει, ώστε να αποδώσω τον συγκινησιακό χαρακτήρα του θέματος. Τα έργα μου παρόλο που ξεκινούν από μια περιγραφική απεικόνιση της πραγματικότητας στην πορεία ενδέχεται να ξεφύγουν (και εγώ μαζί τους) και καταλήγουν σχεδόν αφαιρετικά. Πολλές φορές απομακρύνομαι από την αρχική ιδέα-εικόνα αλλά αυτή η «ανατροπή» εφόσον αποδίδει την αίσθηση που αποπνέει το θέμα, με συναρπάζει και εν τέλει με ενδιαφέρει.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Ό,τι με συγκινεί, πρόσωπα, τόποι, μνήμες, βιώματα, όνειρα, συναισθήματα, πυροδοτούν την έμπνευση μου, δημιουργούν εικόνες που «πρέπει» να αποτυπωθούν.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Φυσικά, οι επιρροές είναι πολλές και διαφορετικές, εφόσον όμως ακολουθεί μια εσωτερική διεργασία αφομοίωσης και εκλεκτικής απόρριψης, τότε δημιουργείται προσωπικό ύφος.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Πρόκληση αποτελεί η δημιουργία κάθε νέου έργου που ξεκινά με ενθουσιασμό φιλοδοξώντας να ξεπεράσει τα προηγούμενα.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Λόγω έλλειψης παιδείας και θεσμών δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγάλο κοινό, ενώ υπάρχει αξιόλογο καλλιτεχνικό δυναμικό. Είναι σημαντικό να υπάρχουν έργα τέχνης ενταγμένα στον δημόσιο χώρο, επικοινωνούν, διαπαιδαγωγούν, καλλιεργούν αισθητικά το κοινό.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Στην πρωτόγνωρη συνθήκη που βιώνουμε λόγω πανδημίας τα σχέδια έχουν παγώσει. ‘Ολα είναι ρευστά και αβέβαια. Ακυρώθηκε η ατομική μου έκθεση (Μάιος 2020). Ωστόσο υπάρχουν διαδικτυακές εκθέσεις στις οποίες συμμετέχω (εννοείται δεν έχουν την ίδια αίσθηση με την πραγματική έκθεση ).“Mένουμε δυνατοί- ετοιμάζουμε την επόμενη μέρα» του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας , “THE Pandemic of ARTvirus” επιμέλεια Δημήτρης Λαζάρου, «Abra KADABRA» επιμέλεια Νικολένα Καλαϊτζάκη και στο «PLATFORMS PROJECT NEΤ 2020” με τον «Ορίζοντα γεγονότων», για πρώτη φορά on line, μέσω μιας ψηφιακής κάτοψης του εκθεσιακού χώρου «Νίκος Κεσσανλής» της ‘Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών από 14-31 Μαίου. Φυσικά συνεχίζω να δουλεύω καθημερινά, άλλωστε ο εγκλεισμός είναι προϋπόθεση για τη δημιουργία….
Βιογραφικό. Η Κερασία Τουλιάτου γεννήθηκε στην Αθήνα. Δάσκαλοί της στην ζωγραφική ήταν ο Βρασίδας Βλαχόπουλος, Αντώνης Απέργης Λάζαρος Λαμέρας. Μυήθηκε στην Βυζαντινή Τέχνη (φορητή εικόνα και φρέσκο) από την Βασιλεία Παπαγεωργοπούλου. Φιλοτέχνησε εικόνες για ιδιωτικές συλλογές και ναούς. Πραγματοποίησε δέκα πέντε ατομικές εκθέσεις σε γκαλλερί, πινακοθήκες, μουσεία. Εχει λάβει μέρος στην ART ATHINA , ART THESSALONIKI, PLATFORMS PROJECT και σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Για το έργο της έγραψαν ο κριτικός τέχνης Δημήτρης Χαρίτος(1996), η ιστορικός τέχνης Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν (2000), οι κριτικοί και ιστορικοί τέχνης ‘Ηρα Παπαποστόλου και ‘Εφη Παπαευθυμίου(2014) ο συγγραφέας Λευτέρης Καλοσπύρος (2015). Δίδαξε αγιογραφία και ζωγραφική σε ενήλικες και παιδιά σε εικαστικά εργαστήρια. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, του ΣΚΕΤΚΕ, της ομάδας «Ορίζοντας γεγονότων» και «Εν Φλώ».Το 2009 δημιούργησε τον χώρο τέχνης «Kerassia’s Art Gallery “ στο Φισκάρδο Κεφαλλονιάς, τόπο καταγωγής της. Εργα της υπάρχουν σε πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
