Γράφει ο ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ, ιστορικός τέχνης, λογοτέχνης
Στην αγιογραφική συνήχηση της εμπνευσμένης δημιουργού Μαριλένας Φωκά κυριαρχούν η αποτύπωση ηλικιακών φάσεων και η απεικόνιση καταστάσεων της ζωής του Ιησού Χριστού. Με παρεμβάσεις που επεκτείνουν ιδεολογικά την θρησκευτικότητα και φέρνουν μια συγκίνηση που πηγάζει αυθόρμητα από την εσωτερική αναγκαιότητα.
Η καλλιτέχνιδα μέσα από την λειτουργική αξία της ευλαβικής σχηματοποίησης και την σεβαστική διατύπωση της λεπτομέρειας αποδίδει στις εικόνες και στις συλλήψεις της με ακρίβεια την ιδιαιτερότητα τα ατομικά χαρακτηριστικά και τις ποικίλες καταβολές του ιστορικού προσώπου της Βίβλου. Οι συνθέσεις που ιστορεί κινούνται με απλότητα και καθαρότητα μετουσίωσης απέναντι στο ύφος της εσωτερικότητας.
Η λήψη στην εκτέλεση των γραμμών και των εναλλαγών μεταφέρουν στην επιφάνεια το βάθος μιας διεργασίας. Ως θεατές παρακολουθούμε τις διαδρομές των ιδεογραμμάτων που εμβαθύνουν στο θάμπος των ανθρωποκεντρικών συμβόλων με ειρμούς εικόνας και μεταδίδουν το κατάλληλο κλίμα προς το υπερβατικό. Η τεχνική πέρα από τους πειραματισμούς έχει στέρεες βάσεις με κωδικοποιημένες εκφράσεις. Η επιλογή και η κατεργασία του ζωγραφικού υλικού η προετοιμασία και το διάλεγμα γίνονται με ιδιαίτερη φροντίδα ώστε να είναι εξασφαλισμένη η αρτιότητα και η αισθητική ποιότητα.
Παντού κυριαρχεί η μορφή του προσώπου και του ανθρώπου ως φύση και θέση του υιού του Θεού. Είναι ο κύριος πρωταγωνιστής όψεις που αναγνωρίζονται γιατί είναι στιβαρές, έχουν διακριτικά χαρακτηριστικά και δηλώνουν ξεκάθαρα την ταυτότητα τους. Συνδέονται με εννοιολογική γραφή και ενδυναμώνουν μια σχετική σημασία στην κάθε εικονιζόμενη σκηνή. Εκτός από τις μοναδικές φιγούρες και τις ολόσωμες σωματογραφίες υπάρχουν πολυπρόσωπες συνθέσεις που εκπλήσσουν με την εμβληματικότητα που διαθέτει η διάρθρωση τους. Είναι οργανωμένες και διακρίνονται από τον ρυθμό, την αρμονία και την διάθεση της αγιογράφου.
Εντάσσονται σε ένα αδιάσπαστο σύνολο πνευματικότητας με επιμέρους διαφοροποιημένα στοιχεία , σε κειμήλια και τοτέμ μνήμης. Η Μαριλένα Φωκά προσφεύγει συχνά σε παραστάσεις και σε επάλληλες ζώνες με μια δεξιοτεχνία που ισορροπεί θαυμαστά και καταγράφει την ένταση του ζωγραφικού της ενστίκτου. Η οικονομία του χώρου, η αποτύπωση της αντίληψης και η προοπτική της σκίασης με τα ανοίγματα τα φωτίσματα και τα λαμπυρίσματα που επισυνάπτει προσδίδουν στα έργα της λιτότητα με ρεαλιστική κλίμακα, οντότητα και μνημειακότητα.
Αναδεικνύουν ένα πλαίσιο αναφοράς που γίνεται πρόκληση και πρόσκληση στην εικαστική θρησκειακή υφή που αποθησαυρίζει συνειδητά την τεχνική. Επισημαίνουν την επιμονή της στην παρουσία της φυσικής νοοτροπίας και στην άμεση ουσιαστική αξία. Αναπαριστούν ένα συναρπαστικό κόσμο με απερίγραπτο πλούτο και υπαρξιακή συνείδηση που προσδιορίζει την αυθεντικότητα μέσα από την ενδοσκόπηση και τον αυθορμητισμό. Πρόκειται για μια δράση που σηματοδοτεί την έρευνα και την ενασχόληση, που ενδυναμώνει τις ενδείξεις της αλήθειας καθώς καθρεπτίζει αγωγούς και διεγείρει δραματουργικά τα ποικίλα εκθέματα ως χειρονομίες της ψυχής και της αντίληψης.
Η αγιογράφος Μαριλένα Φωκά εξισορροπεί τις ζωτικές στάσεις με τα ζωογόνα γεγονότα που αποτελούν αφηγήματα με γενικευμένη επέκταση και ατμοσφαιρική θέαση που απεικονίζουν εμβληματικές χαράξεις με ευφρόσυνα στίγματα και μηνύματα διαδραστικής συνδιαλλαγής. Με ιδιότυπο δρομολόγιο χαράζει μεταδοτικά την άνεση ιδανικών παλμών.
Το ύφος της εικαστικής γραφής της στο μεγαλύτερο μέρος εκπέμπει την αίσθηση της στασιοποίησης με πρόθεση. Αναμφίβολα προσεγγίζει νοήματα που θυμίζουν παρατακτικούς τονισμούς . Τολμώντας μια σφαιρική εκμετάλλευση του υλικού της καταλήγει στην προσπάθειά της διερεύνησης των ορίων της γλώσσας. Ωστόσο, στα εκθέματα της κυριαρχεί έντονη η αίσθηση ότι υπάρχουν πολλά επίπεδα καθώς διαφαίνεται έκδηλη η υπαρξιακή αγωνία της επίγνωσης των νοηματικών γραμμών.
Στις φορτισμένες καταθέσεις προοιωνίζονται στιγμές από το βάπτισμα του γίγνεσθαι και από μια ανάταση με εμφανή κάθαρση. Η ατμόσφαιρα που αναδύεται από τις όψεις του ανθρώπινου και θεικού σώματος και προσώπου ενέχει στοιχεία από την πρώτιστη φυσική και διαλογιστική διάσταση της έντεχνης ανάκλησης. Εμβληματικά η περιήγηση χαρακτηρίζεται από την κλήση των ελεύθερων εκδοχών της κίνησης. Το χρήσιμο συστατικό που χρησιμοποιείται μεταστοιχειώνεται με διαφορετική και νοσταλγική έκφανση σύνεσης και σύμπλευσης με το θεοτικό στοιχείο.
Με καίριες επισυνάψεις αναφορών και επικείμενων στοχεύσεων ο διάλογος της σύνεσης με τον υποστασιακό λόγο της ρευστότητας συναιρεί στην αποκρυστάλλωση της απεραντοσύνης με διαύγεια προθέσεων, δυνατότητα διείσδυσης και προσάρτησης. Μέσα από την πολυπλοκότητα προβάλλονται οι περιοχές της ανταπόκρισης, των αναλογιών και ενός σταδίου εξερεύνησης με εμβάθυνση στις επισυνάψεις. Εμπεριέχει μια πανσπερμία σχηματικών και χρωματικών διευθετήσεων στην οποία τα εργαλεία έκφρασης είναι οι έντονοι συνδυασμοί. Οι παρεμβολές των δεδομένων συμβάλουν σε ένα μεγάλο βαθμό στην προσθετική διείσδυση που διευρύνεται και γίνονται το ουσιαστικό και μεγαλειώδες μεταφορικό μέσο που αποδίδεται σε ένα περιβάλλον πολυδιάστατης προσέγγισης και παλμικής εμβάθυνσης. Οι διακυμάνσεις του ορίζοντα της Μαριλένας Φωκά δένει με φορμαλιστική αναφορά και άνεση κοσμογονίας με το ρυθμό της έκστασης που οριοθετεί την ένταξη της συγκεκριμένης θεματολογίας της σε ένα χώρο διεξαγωγής. Συμπερασματικά το συνολικό εύρος της ακόλουθης εμπεριστατωμένης μελέτης της κινητοποιεί αρκετές διεργασίες αφομοίωσης και αφοσίωσης στην ανθρώπινη ύπαρξη και στην οντότητα της ζωής ενώ παράλληλα προβάλει μια αισθαντικότητα που ιδεαλιστικά υλοποιεί την ευρηματική ομορφιά μιας διαδρομής με γνώση για την κατεύθυνση της διεργασίας.
