“Τα μελλοντικά μου σχέδια προσδιορίζονται πάντα από την ανάγκη μου για έκφραση, σε κάθε δεδομένη περίσταση, ερέθισμα ή συγκυρία.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη γλυπτική; Η ενασχόληση μου με τη γλυπτική, αλλά και με τη ζωγραφική, ξεκινάει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Βέβαια τα μέσα, τα κίνητρα και η τεχνική αλλάζουν κάθε φορά και έτσι θα συνεχίσει να λειτουργεί, τουλάχιστον όσο υπάρχουν θέματα να μου δημιουργήσουν τη διάθεση τοποθέτησης, σύμπραξης, σχολίου ή καυτηριασμού. Αυτή άλλωστε ήταν και η αιτία της εμπλοκής μου με τον χώρο της τέχνης, το βήμα που μου παρέχει. Ωστόσο, συστηματικά ή ίσως καλύτερα πιο «νομιμοποιημένα», το όριο το θέτει η εισαγωγή μου στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, όπου πλέον φοιτώ στο 4ο έτος, με κατεύθυνση Γλυπτική στο εργαστήριο του κ. Παπαδάκη.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Τα έργα μου δεν θα ήθελα να τα εντάξω, συνειδητά τουλάχιστον, σε κάποιο ρεύμα. Μου αρέσει η δυνατότητα να αλλάζω, να μην έχω όρια ή κανόνες αλλά να λειτουργώ αυθόρμητα και με βάση τι πραγματικά με εκφράζει κάθε δεδομένη περίοδο. Βέβαια, εάν πρέπει να περιγράψω κάπως τις επιρροές μου, θα έλεγα ότι με εκφράζει η συνθετική δημιουργία μέσω του σουρεαλισμού, της αφαίρεσης, του κυβισμού και της οπτικής ποίησης. Ωστόσο, αποφεύγω γενικότερα την εμμονή με κάποιο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό ρεύμα.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Κίνητρο για να δημιουργήσω είναι ο στόχος, το έργο μου έχει συνήθως μια δεύτερη ανάγνωση, ένα μήνυμα, μια τοποθέτηση, ένα σχόλιο, μια θέση ή μια αντίθεση. Είναι μέρος ενός διαλόγου όπου και αποτελεί την τοποθέτησή μου σε κάτι.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Ο καλλιτέχνης ο οποίος αποτέλεσε για εμένα σταθμό είναι ο Γιαννούλης Χαλεπάς. Το έργο του αλλά και η ζωή του αποτελεί για εμένα σταθερή πηγή έμπνευσης αλλά και πηγή πίστης στη μαγεία της ζωής.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Οι προκλήσεις που θέτω στον εαυτό μου είναι σε μια συνεχόμενη αλληλοδιαδοχική ροή. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να προσδιορίσω τη μεγαλύτερη γιατί αυτό αυτομάτως στη συνείδησή μου θέτει κι ένα όριο. Πάντα θα ακολουθεί και η επόμενη πρόκληση. Όσο υπάρχει ζωή και δημόσια σφαίρα για μένα θα υπάρχει και μια νέα πρόκληση τοποθέτησης και παράθεσης της οπτικής μου σε αυτά.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Η τέχνη στην Ελλάδα παρά τις όποιες δυσκολίες θεωρώ ότι γίνεται ολοένα και περισσότερο αποδεκτή. Το κοινό πλέον είναι πολύ περισσότερο εξοικειωμένο με την τέχνη ως μέσο ανθρώπινης επικοινωνίας και έκφρασης και αυτό γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο πια. Υπάρχουν φυσικά πολλά βήματα που πρέπει να γίνουν ακόμα αλλά μήπως και τελειώνει αυτή η διαδικασία ουσιαστικά ποτέ; Σημασία έχει ότι είμαστε σίγουρα σε πολύ καλύτερο σημείο και θα συνεχίσουμε. Ο ρόλος της άλλωστε ως μιας ανάγκης έκφρασης είναι όλο και πιο ξεκάθαρος, δεδομένου ότι μέσω αυτής δίνεται η δυνατότητα τοποθέτησης και δημιουργίας διαλόγου και αλληλεπίδρασης με ένα ολοένα και ευρύτερο κοινό. Ο ρόλος της στον δημόσιο χώρο είναι σημαντικός καθώς αποτελεί ένα ισχυρό μέσο επικοινωνίας, ανταλλαγής, διαλόγου και διαφωνίας ιδεών.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τα μελλοντικά μου σχέδια προσδιορίζονται πάντα από την ανάγκη μου για έκφραση, σε κάθε δεδομένη περίσταση, ερέθισμα ή συγκυρία. Σίγουρα το ζητούμενο μου είναι η επικοινωνία και κάπως έτσι σκέφτομαι να συνεχίσω να εκφράζομαι. Με διαλόγους ανάμεσα στο έργο και το ερέθισμα, στο ερέθισμα και το έργο.
