Μπροστά σε πίνακα του γιου μου σε ατομική μου έκθεση στη ΦΑΑΘ το 2018
“Στα συρτάρια μου βρίσκεται κι ένα άλλο βιβλίο “τα κινηματογραφικά τετράδια”, που είναι κριτικές αγαπημένων κινηματογραφικών ταινιών πρόσφατων και παλιότερων και σκοπεύω και αυτό κάποια στιγμή να το εκδώσω.”
Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Ξεκίνησα να γράφω αργά στα 34 περίπου. Είχα νοικιάσει ένα διαμέρισμα δίπλα στο σινεμά Βακούρα, κοντά στη Δημητρίου Γούναρη και άρχισα να κάνω σχέδια με μολύβι των κοντινών πολιτισμικών αξιοθέατων όπως της Ροτόντας αλλά και της πλατείας Ναυαρίνου. Επίσης, κατά τη διάρκεια της βόλτας μου στο κοντινό ιστορικό κέντρο της πόλης μας άρχισα να σχεδιάζω με μολύβι διάφορα διάσημα μαγαζιά της πόλης, όπως το καφέ εστιατόριο “κουρδιστό γουρούνι” στο κόκκινο κτίριο και το καφέ “journal” απέναντι από την Αγία Σοφία (τώρα δεν υπάρχουν). Δεν άφησα παραπονεμένα ούτε και τα άσημα μικρομαγαζάκια της γύρω περιοχής, (όπως το κατάστημα εσωρούχων “Ελιξήριο” στην Αλεξάνδρου Σβώλου, τα καφέ “Βοοca”, “Εν μικρώ”, “Γαζία” και “Σόσιαλ”). Όλα αυτά τα σχέδια τα χρωμάτισα με πρόγραμμα υπολογιστή και μετά αποφάσισα να τα κάνω ένα μικρό βιβλίο το “Πάμε μια βόλτα, καφέ, πάρκα, φαγάδικα και περιοχές του κέντρου της Θεσσαλονίκης – εφαρμογές γραφιστικής” με τον τότε εκδοτικό οίκο Παρατηρητή. Σε αυτό το βιβλίο, που είναι όλο γραφιστικές εικόνες, έγραψα, εκτός από τους τίτλους των κεφαλαίων, τα δύο πρώτα μου κείμενα, μια εισαγωγή και ένα επίλογο. Ένιωσα πολύ περήφανος, όταν έφτασαν τα πρώτα αντίτυπα στα χέρια μου, καθώς από την μια ήταν το πρώτο μου βιβλίο και από την άλλη σήμερα υπάρχουν μέσα σε αυτό σωσμένα κάποια μαγαζιά που τώρα δεν υπάρχουν στην πόλη μας, όπως το καφέ “journal” στην Αλεξάνδρου Σβώλου, το καφέ εστιατόριο “κουρδιστό γουρούνι”, το “παταφρίτας” στην γωνία Τσιμισκί και Δημητρίου Γούναρη κ.α.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; Ας τα βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Νιώθω περισσότερο ζωγράφος εικονογράφος και ύστερα συγγραφέας. Ο δάσκαλός μου της ζωγραφικής, Γιάννης Καστρίτσης, από την καλών τεχνών της Φλώρινας, μου είχε πει κάτι που με βοήθησε: “Δημήτρη όταν σου έρχεται να γράψεις κάτι, μην ζωγραφίζεις και το αντίθετο επίσης, όταν σου έρχεται να ζωγραφίσεις κάτι μην γράφεις”. Είναι δύο διαφορετικές γλώσσες που συναντιούνται στην εικονογράφηση ίσως και στον κινηματογράφο. Γι’ αυτό και το τελευταίο μου βιβλίο το Παχυδερμούν από τις εκδόσεις μέθεξις το εικονογράφησα με κάρβουνο για να αισθανθώ από πρώτο χέρι αυτό το ‘διάλογο’ μεταξύ κειμένου και εικόνας και επιτέλους να τα συνδυάσω. Η λέξη λοιπόν που με εκφράζει ως συγγραφέα δεν είναι μία αλλά περισσότερες, όπως η ‘σύνθεση’, ο ‘διάλογος’, ‘η επικοινωνία‘, η διαθεματικότητα κτλ.
Νιώθετε την “έμπνευση” πριν τη συγγραφή; Σίγουρα κάτι σε απασχολεί, κάτι σε τρώει από μέσα σου που θέλεις να το δεις πιο ολοκληρωμένο ως ιδέα. Απλά σκέφτεσαι πόσο αξίζει να το μοιραστείς με άλλους ή πόσο τους αφορά τους άλλους ο δικός σου ο προβληματισμός, πόσο τους αγγίζει. Τι τους προσφέρεις με αυτό που θα γράψεις. Βέβαια η επιθυμία ξεκινάει από σένα, γράφεις για σένα πρώτα για να συναντήσεις τους άλλους. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, γιατί όπως λέει και μια φίλη ψυχολόγος “προσπαθώντας να ακούσουμε τις αλήθειες των γύρων μας αποσυντονιζόμαστε από τις δικές μας”.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Σαν ένα ισορροπιστή μεταξύ της αγωνιστικότητας και της νωχελικότητας. Δεν μπορείς να είσαι συνέχεια στην ‘πρώτη γραμμή’ πρέπει να αποστασιοποιηθείς λιγάκι να μπεις σε πιο νωχελικούς ρυθμούς, επειδή ως καλλιτέχνης, ο κόσμος γύρω σου παρουσιάζεται σε σένα πιο έντονος και οι αφορμές που σε εμπνέουν πέφτουν σαν καταρρακτώδη βροχή πάνω σου. Εσύ προσπαθείς να ξεδιαλέξεις τα ‘διαμαντάκια’ από τα ‘σκουπίδια’, αλλά ορισμένες φορές και τότε είναι άνθρακας ο θησαυρός.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια: Έχω γράψει έως τώρα τρία βιβλία. Ένα γεμάτο γραφιστικές εικόνες, που ανέφερα παραπάνω, για την Θεσσαλονίκη με τον Παρατηρητή, ένα εκπαιδευτικό βιβλίο τα “εικαστικά μαθήματα”, που αφορά όλους όσους εμπλέκονται με τη διδασκαλία των εικαστικών στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση για την βαθμίδα του δημοτικού, αλλά και του γυμνασίου και μια μικρή συλλογή διηγημάτων με ανθρωποκεντρικό – φιλοσοφικό περιεχόμενο “το Παχυδερμούν”, που το εικονογράφησα επίσης με σχέδια από κάρβουνο. Η ανατύπωση του τελευταίου έγινε πρόσφατα με προσθήκη τριών σελίδων σημειώσεων για τη διευκρίνιση κάθε άγνωστου όρου – λέξης του κειμένου. Τα μελλοντικά μου σχέδια δεν διαφέρουν και πολύ σε σχέση με αυτά που έκανα στο παρελθόν. Δηλαδή, τελειώνω ένα νέο βιβλίο, τη “μικρή μαύρη τρύπα”, που είναι ένα εφηβικό νεανικό παραμύθι συνδυασμού φιλοσοφίας, ψυχολογίας και αστροφυσικής και θα ήθελα να το δω και αυτό στο μέλλον τυπωμένο. Το έχω εικονογραφήσει πάλι με 19 σχέδια με κάρβουνα. Στα συρτάρια μου βρίσκεται επίσης και ένα άλλο βιβλίο “τα κινηματογραφικά τετράδια”, που είναι κριτικές αγαπημένων κινηματογραφικών ταινιών πρόσφατων και παλιότερων και σκοπεύω και αυτό κάποια στιγμή να το εκδώσω. Και φυσικά στα μελλοντικά μου σχέδια είναι η συμμετοχή σε εκθέσεις ζωγραφικής κυρίως ομαδικές αυτή την περίοδο.
Σύντομο βιογραφικό
Προτού με κερδίσει οριστικά η ζωγραφική και τέχνη είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό και το πρώτο μου πτυχίο ήταν της φυσικής αγωγής με μια μεταπτυχιακού επιπέδου ειδίκευση στην ψυχολογία παιδαγωγική μικρών αθλούμενων-παιδιών.
Πήρα το πτυχίο του proficiensy στα αγγλικά.
Μετά σπούδασα στην σχολή καλών τεχνών της Φλώρινας στο τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών με ειδίκευση την ζωγραφική στο εργαστήριο του Γιάννη Καστρίτση και μια δεύτερη ειδικότητα στα πολυμέσα στο εργαστήριο του Βασίλη Μπούζα.
Οργάνωσα με επιτυχία 14 ατομικές εκθέσεις και 5 ομαδικές. Εξέδωσα τρία βιβλία που αναφέρω στην συνέντευξη από τον εκδοτικό οίκο των δύο τελευταίων που είναι ο Μέθεξις των “εικαστικών μαθημάτων” και του “παχυδερμουν”.
Από το 2017 δουλεύω ως αναπληρωτής στην πρωτοβάθμια δημοτική εκπαίδευση και στα ΔΙΕΚ σε μαθήματα Ιστορία της τέχνης, φιλοσοφία της αισθητικής, χρώμα και σχέδιο και εικαστικά. Επίσης δούλεψα σε τμήματα ενηλίκων και παιδιών στο δήμο Κορδελιού Ευόσμου ως δάσκαλος ζωγραφικής για 3 χρόνια.
