Από την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να βάλει στον οργανισμό, μια “ανταγωνιστική ταυτότητα” στο θεατρικό γίγνεσθαι της πόλης και της Μακεδονίας.
Ίσως το μεγαλύτερο παράσημο στη θητεία του-όταν αυτή λήξει- να αποτελέσει ο μηδενισμός των χρεών του οργανισμού.
Για εμάς ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του αποτελεί το γεγονός, ότι στις λαϊκές παραστάσεις του θεάτρου, με το εισιτήριο των 5 ευρώ, ήλθαν χιλιάδες νέοι θεατές, “προσηλυτίστηκαν” άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν σκεφθεί να βρεθούν σε θεατρική σκηνή.
Απασχολείστε σε ένα ιδιαίτερο επαγγελματικό τομέα. Ποιός είναι ο καθημερινός σας στόχος στο θέατρο και τι είναι αυτό που σας κάνει ευτυχισμένο και “γεμάτο” ως άνθρωπο;
Θέλω τα θέατρα μας γεμάτα! Μόνο τότε αποκτά αξία ο κόπος όλων μας στο θέατρο.
Από την έως τώρα θητεία σας ποιά ήταν η καλύτερη στιγμή και ποιά η πιο δύσκολη ή αναπάντεχη;
Ομολογώ ότι- αν εξαιρέσω πολλές στιγμές χαράς και συγκίνησης που έζησα σε παραστάσεις μας- η καλύτερη στιγμή ήταν η μέρα που το ΚΘΒΕ δε χρωστούσε πλέον σε κανέναν: η 16η Μαίου 2019.
Η δυσκολότερη; Κάθε μέρα που το θέατρο έμενε κλειστό, λόγω ενός μικροκομματικού παιχνιδιού των δήθεν συνδικαλιστών.
Ποιούς τεράστιους ηθοποιούς και σκηνοθέτες που δεν υπάρχουν στη ζωή θα ονειρευόσασταν να δείτε στο σήμερα σε σκηνή του ΚΘΒΕ;
Μου λείπουν σκηνοθέτες σαν το Μίνω Βολανάκη και ηθοποιοί σαν το Λογοθετίδη ή τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Όμως κάθε εποχή έχει τα ταλέντα της. Και πολλά από αυτά ανθίζουν στις σκηνές του ΚΘΒΕ. Ηθοποιοί και σκηνοθέτες για τους οποίους μιλούν με θαυμασμό οι θεατές μας στο μέλλον.
Ποια είναι τα γνωρίσματα ενός καλού …καλλιτεχνικού διευθυντή οργανισμού;
Θα αναγκαστώ να απαντήσω κοινότυπα: υπομονή κι επιμονή. Αλλά και γενναιοδωρία και αίσθηση δικαίου και αισιοδοξία. Και προσήλωση στο στόχο για ένα θέατρο για όλους. Δεν ξέρω αν τα έχω όλα αυτά, όμως προσπαθώ πολύ.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ή και όνειρα;
Να πάει καλά αυτή η χρονιά, να γίνουν ωραίες παραστάσεις, να συνεχίσει ο κόσμος νάχει στο πρόγραμμά του το ΚΘΒΕ. Να είναι οι άνθρωποι του ΚΘΒΕ υγιείς και δημιουργικοί. Να μπορέσει φέτος το ΚΘΒΕ να κάνει ακόμη μερικά βήματα μπροστά, να ταξιδέψει πιο πολλές παραστάσεις του στο εξωτερικό, να κάνει μια μεγάλη περιοδεία σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα.
Aν δεν ζούσατε στην Ελλάδα, σε ποιά χώρα θα νοιώθατε πολίτης της;
Στη Βραζιλία ένιωσα πολύ οικεία με τους ανθρώπους της- ίσως εκεί, λοιπόν.
Ο Πολ Βαλερύ είχε πει «το πρόβλημα με την εποχή μας είναι ότι το μέλλον δεν είναι πια αυτό που ήταν». Σε ποιους πιστεύετε ότι ανήκει το μέλλον;
Ο Τάκης Σινόπουλος λέει: «Όλα παρόντα. Και τα παρελθόντα, και τα παρόντα και τ΄απόντα.». Επομένως, δεν αγγίζεται το μέλλον. Το παρόν γίνεται από μέλλον, παρελθόν, σε μια στιγμή. Κοινό κτήμα το μέλλον για όλους μας- κι άπιαστο μαζί.
Μια εικόνα που δεν θα ξεχάσετε ποτέ και ποιο το ωραιότερο ταξίδι που έχετε κάνει;
Δε θα ξεχάσω τη γέννηση της κόρης μου. Τη στιγμή που έβγαινε από τη θαλπωρή της μάνας στο φως. Ένα θαύμα!
Ταξίδι…χμ…σαν διαδικασία ταξιδιού όχι, αλλά σαν τελικός προορισμός ναι: η Νέα Υόρκη. Μια πόλη μαγική- πράγματι.
Αν έπρεπε να “ντύσετε” μουσικά ένα οδοιπορικό στη ζωή σας, ποιό τραγούδι θα επιλέγατε?
Το Rehab της Αmy Winehouse.
Αλλά και όλο το soundtrack με τη μουσική του Ry Cooder από την ταινία ΠΑΡΙΣΙ, ΤΕΞΑΣ του Βέντερς.
Ποιά είναι η άποψη σας για την καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη και ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο από την πόλη;
Είναι ωραία πόλη η Θεσσαλονίκη. Έχει φως. Έχει θάλασσα. Αγαπώ την παραλία και την πλατεία Ναυαρίνου.
Τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που ονειρεύονται το μέλλον τους σε αυτό τον χώρο;
Δύναμη να έχουν και κουράγιο. Είναι δύσκολη δουλειά. Να μείνουν σε αυτή τη δουλειά όσο παίρνουν χαρά. Αν νιώσουν ότι τα βάσανα είναι πιο πολλά από τις χαρές, να την αφήσουν αυτή τη δουλειά. Έγκαιρα.
Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία;
Μια ήρεμη απέραντη θάλασσα, ένα χάδι, μια φέτα καρπούζι, ένα φιλί. Καλοκαιρινό φως.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας;
Νομίζω η αισιοδοξία.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
«Μην αναβάλεις για αύριο αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα!»
Σε ποιον άνθρωπο οφείλετε ένα μεγάλο ευχαριστώ?
Στους γονείς μου. Το δικαιούνται, αν και τώρα πια δε μπορούν να το ακούσουν.
Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας;
Την αφοσίωση στις αρχές που παλεύουμε μαζί τους μια ζωή. Την αγωνιστικότητα. Την «άδολη αγάπη»- έτσι δεν το λένε;
Τα social media επιδεινώνουν αυτή την έπαρση; Θέλω να πω ότι ένας άνθρωπος που κατασκευάζει την εικόνα του στο διαδίκτυο, αναζητά likes, followers, shares και πανηγυρίζει που έφτασε τους 3.000 διαδικτυακούς «φίλους», πόσο δυσλειτουργικός μπορεί να γίνει όταν πρέπει να αντιμετωπίσει πραγματικούς ανθρώπους και αληθινές καταστάσεις;
Το διαδίκτυο προσφέρει κάποιους τρόπους επικοινωνίας, αλλά σαν τη ζωντανή επαφή δεν είναι! Αν θα μπορούσα να δώσω μια συμβουλή , αυτή θα ήταν: βγείτε από το ίντερνετ και συναντήσετε ανθρώπους στο δρόμο, στο θέατρο, σε ένα καφέ! Στην πραγματική ζωή.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα ήθελα να κοιμάμαι λιγότερο! Να έχω λιγότερη ανάγκη τον ύπνο. Να κοιμάμαι μονάχα όταν το θέλω πραγματικά! Να μην κλείνουν τα βλέφαρα από την κούραση. Αυτό.
Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας;
Επίμονος, αισιόδοξος, αψίκορος, χαρούμενος, φιλομαθής!
Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε;
Θα ήθελα να ήμουν μουσικός. Αργά το κατάλαβα…Πού να αρχίζεις τώρα από την αρχή… Ζηλεύω αφόρητα τους συνθέτες και τους οργανοπαίκτες. Τους θαυμάζω, εννοώ.
