“…Πρέπει να καταστεί η Ελλάδα πνευματικό κέντρο της υφηλίου, όπως υπήρξε κάποτε. Να δημιουργήσουμε το αντίστοιχο δικό μας Harvard και τη δική μας Julliard, να έρχονται από όλη την υφήλιο νέοι να σπουδάσουν εδώ και όχι να αναγκάζονται οι δικοί μας να ξενιτεύονται. Είναι η μεγαλύτερη ρεαλιστική επένδυση που θα έπρεπε να κάνει η χώρα αξιοποιώντας το όπλο της αρχαίας παράδοσης στη σύγχρονη θέση της στον κόσμο”
Ποιά είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Μία παλιά κασέτα, που τυχαία βρέθηκε στα χέρια μου με δύο υπέροχα κλασικά έργα για πιάνο, την οποία άκουγα για αρκετό διάστημα όλη μέρα!
Ποιον μουσικό θαυμάζετε ιδιαίτερα; Θα έλεγα, πως είναι αρκετοί αυτοί! Θα ξεχώριζα από εκείνους που έχω γνωρίσει τον δάσκαλο μου Aldo Ciccolini, που ήταν δραστήριος καλλιτεχνικά μέχρι την τελευταία του πνοή, ενώ από τους μύθους του πιάνου θαυμάζω ιδιαίτερα τους Emil Gilels και Claudio Arrau τόσο για το καλλιτεχνικό τους μέγεθος όσο και για τον ισορροπημένο τους χαρακτήρα, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο σε χαρισματικές προσωπικότητες τέτοιου διαμετρήματος.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ήταν και είναι μια πορεία γεμάτη πολλές θυσίες, κόπο και άγχη, καθώς ο καλλιτεχνικός χώρος έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις που δεν επιτρέπουν επανάπαυση. Επιπλέον δεν προέρχομαι από μουσική οικογένεια, επομένως έπρεπε εξαρχής να αναζητήσω μόνος μου το δρόμο της μουσικής και τα σωστά μονοπάτια. Έπειτα από πολύ καλές σπουδές στη Γερμανία και δίπλα σε σημαντικούς δασκάλους θα έλεγα, ότι πραγματοποίησα το όνειρό μου, που δεν είναι άλλο από το εμφανίζομαι στη σκηνή και να κάνω μουσική. Και έχω πάντοτε ως οδηγό τη σκέψη, ότι οι άνθρωποι που μας δόθηκε ένα χάρισμα να ερμηνεύουμε σε ένα υψηλό επίπεδο τα σπουδαία έργα του συνθετικού ρεπερτορίου, που μικροί τα ακούγαμε και απλά ονειρευόμασταν να μπορούσαμε να έρθουμε σε αυτή τη θέση, είμαστε αναμφίβολα ευλογημένοι και δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε αυτό.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Γενικά προσπαθώ να είμαι άνθρωπος χωρίς αγκυλώσεις και ιδεοληψίες όσον αφορά την τέχνη και τα διάφορα πράγματα που θεωρούνται από την κοινή γνώμη κατά κάποιο τρόπο ως «ευτελή». Αυτά τα show εννοείται, ότι στοχεύουν πρωτίστως ή και αποκλειστικά σε κάποιες περιπτώσεις στην τηλεθέαση και πολύ λιγότερο στην πραγματοποίηση των ονείρων των συμμετεχόντων νεαρών ως επί τω πλείστο παιδιών. Κυρίως με ανησυχεί τι συμβαίνει με όλους αυτούς τους ταλαντούχους ανθρώπους, όταν κλείσουν οι κάμερες και τα εκτυφλωτικά φώτα. Ωστόσο, εφόσον κάποιος άνθρωπος νιώθει συνειδητοποιημένος και θωρακισμένος ψυχικά να μην εξαρτηθεί η ζωή του από ενδεχόμενη «επιτυχία» ή «αποτυχία» σε ένα τέτοιο διαγωνισμό, ασφαλώς έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει το όνειρό του από τη στιγμή που καλώς ή κακώς η δύναμη της τηλεόρασης είναι τεράστια.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Πολύ σημαντική ερώτηση και επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς σε περιόδους οικονομικής κάμψης ο πολιτισμός είναι το πρώτο πράγμα που θίγεται και βάλλεται ως κάτι το αχρείαστο. Ωστόσο την απάντηση εδώ φρόντισαν ευτυχώς να δώσουν με κατηγορηματικό τρόπο οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Ποια ήταν τα βασικά αντικείμενα της εκπαίδευσης, τα οποία θεωρούνταν μάλιστα αδιαπραγμάτευτα; Φιλοσοφία, μαθηματικά, γυμναστική, θέατρο και μουσική. Και αυτό θα έπρεπε να ισχύει διαχρονικά παντού και πάντα.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Ασφαλώς και υπάρχουν, όπως άλλωστε και στους περισσότερους τομείς με τους οποίους δραστηριοποιούμαστε οι Έλληνες. Ταλέντο και ικανότητες σας διαβεβαιώ υπάρχει άφθονο, το μείζον πρόβλημα αυτής της χώρας είναι, ότι αμελεί να το στηρίξει όπως πρέπει προκειμένου το ταλέντο να ανθίζει, η ποιοτική στάθμη εντός των συνόρων να ανεβαίνει και να δημιουργούνται ισχυρά κίνητρα για τους άξιους ανθρώπους που έχουν και θέλουν να προσφέρουν. Η Ελλάδα στη σύγχρονη πραγματικότητα είναι ουτοπικό να επενδύσει στη βιομηχανία με τον τρόπο που το κάνουν οι μεγάλες δυνάμεις. Ποιά θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να γίνει η «βαριά» βιομηχανία της χώρας πέρα από τον τουρισμό; Το να καταστεί η Ελλάδα πνευματικό κέντρο της υφηλίου, όπως υπήρξε κάποτε. Να δημιουργήσουμε το αντίστοιχο δικό μας Harvard και τη δική μας Julliard, να έρχονται από όλη την υφήλιο νέοι να σπουδάσουν εδώ και όχι να αναγκάζονται οι δικοί μας να ξενιτεύονται. Είναι η μεγαλύτερη ρεαλιστική επένδυση που θα έπρεπε να κάνει η χώρα αξιοποιώντας το όπλο της αρχαίας παράδοσης στη σύγχρονη θέση της στον κόσμο.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Αν και λόγω της απίστευτης κατάστασης, που βιώνουμε με την πανδημία, οποιοδήποτε σχέδιο ίσως δεν έχει πραγματική αξία, έχω προγραμματισμένες κάποιες σόλο εμφανίσεις και με συμπράξεις με ορχήστρες και άλλους μουσικούς σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αλλά το σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι να αφήσουμε πίσω μας οριστικά αυτή τη λαίλαπα, που η ύπαρξη της ακυρώνει κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, πόσο μάλλον καλλιτεχνική.
Πώς μπορεί κάποιος να ενημερώνεται για τις καλλιτεχνικές σας δραστηριότητες; Υπάρχει η προσωπική μου ιστοσελίδα (apostolos-palios.com), που περιέχει πληροφορίες για όλη την καλλιτεχνική μου δράση και ενημερώνεται τακτικά, ενώ πρόσφατα δημιουργήθηκε το προσωπικό μου κανάλι στο You Tube με πλήθος ηχογραφημένων και μαγνητοσκοπημένων συναυλιών καθώς και αποσπάσματα από τη δισκογραφία μου.
Απόστολος Παληός CV
Γεννημένος στην Καρδίτσα o σολίστ πιάνου Απόστολος Παληός χαρακτηρίστηκε ως «καταπληκτικός πιανίστας» (Cyprien Katsaris) και «ασυνήθιστα χαρισματικός, επικοινωνιακός και αφοσιωμένος μουσικός με σπουδαία φινέτσα, εκφραστικότητα και καλλιτεχνική οντότητα» (Y. Solomon). Διπλωματούχος πιάνου και πτυχιούχος ανώτερων θεωρητικών στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, σπούδασε στις Μουσικές Ακαδημίες Βερολίνου και Λειψίας με τους G. Sava και M. Tomas, όπου έλαβε σολιστικό δίπλωμα και master με άριστα παμψηφεί και διάκριση, ενώ μελέτησε παράλληλα μουσική δωματίου και διεύθυνση ορχήστρας. Θήτευσε κοντά σε σημαντικές προσωπικότητες του καλλιτεχνικού στερεώματος, όπως οι A. Ciccolini, M. Perahia, C. Katsaris, Y. Solomon, R. Szidon, Γ. Χατζηνίκος. Υπήρξε υπότροφος των Ιδρυμάτων Ι. Κωστόπουλου, Κόσμος εν Αρμονία, του Κρατιδίου της Σαξονίας, του Friedrich Ebert Stiftungκαι του ΙΚΥ και βραβευθείς πολλών διεθνών διαγωνισμών πιάνου, μουσικής δωματίου και σύνθεσης στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Ιταλία και στην Ισπανία. Τιμήθηκε με τον έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών και κέρδισε το Βραβείο Gina Bachauer του Ιδρύματος World in Harmony. Από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής τού απονεμήθηκαν οι διακρίσεις του καλύτερου νέου καλλιτέχνη της χρονιάς και του καλύτερου δίσκου από Έλληνα καλλιτέχνη.
Ως σολίστ έχει εμφανιστεί σε σημαντικές συναυλίες και φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Αυστρία, Ρωσία, Νορβηγία, Ρουμανία, Κύπρο, Τουρκία, Αίγυπτος, Χιλή, Η.Π.Α.) και σε μερικές από τις σημαντικότερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου (Philharmonie Βερολίνου, Κοnzerthaus Βιέννης, Carnegie Hall Ν. Υόρκης Φιλαρμονική Όσλο, Auditorio de Falla Γρανάδας, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών). Στις ηχογραφήσεις του περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων συνεργασία με τη Naxos. Έχει συμπράξει επανειλημμένα με όλες τις ελληνικές ορχήστρες και σημαντικές του εξωτερικού (Συμφωνική Ορχήστρα Βερολίνου, Orquesta Ciudadde Granada κ.ά.) και έχει πραγματοποιήσει πρώτες παγκόσμιες εκτελέσεις έργων. Οι καλλιτεχνικές του εμφανίσεις έχουν λάβει ενθουσιώδεις κριτικές, ενώ έχει φιλοξενηθεί στον Τύπο, το Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση.
Πρώην μέλος του πιανιστικού κουαρτέτου Aurora της Γερμανίας και του συγκροτήματος σύγχρονης μουσικής Ergon Ensemble, έχει διατελέσει λέκτορας πιάνου στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, μέλος κριτικών επιτροπών μουσικών διαγωνισμών και καλλιτεχνικός διευθυντής του διεθνούς κύκλου συναυλιών Νέοι Κλασικοί.
Είναι απόφοιτος και αριστούχος διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, στο οποίο κατά το φετινό ακαδημαϊκό έτος διδάσκει Μουσική Ερμηνεία και Ανάλυση, ενώ ως μουσικολόγος ερευνητής συμμετέχει τακτικά σε συνέδρια και αποτελεί μέλος της Ελληνικής Μουσικολογικής Εταιρείας.
