Συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και εμείς αναπολούμε τον ιστορικό τούτο αγώνα μέσα από τα έργα των ζωγράφων.
Ποια είναι τα συναισθήματά σας για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και πως θα τα παρουσιάζατε στον καμβά; Γενικά, παρότι σέβομαι την ταυτότητα ενός λαού, δεν πιστεύω σ’ αύτη και τη θεωρώ εμπόδιο για το μέσο άνθρωπο. Πιο πολύ μου μοιάζει με επένδυση ισχύος και εξουσίας. Συνήθως κουβαλά διχασμούς και αντιπαλότητες και εμπάθεια. Η παρούσα κατάσταση συνύπαρξης δεν επιτρέπει κατά τη γνώμη μου, αλλά κάτι τέτοιο εξυπηρετεί. Όσον αφορά την επανάσταση, με αφορά στο ότι κάποιοι κατόρθωσαν να αρθρώσουν γλώσσα εκεί που δεν υπήρχε και διάλεξαν ένα αιματηρό τρόπο έστω και ακραίο.
Επηρέασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 τους σύγχρονους αλλά και τους μεταγενέστερους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες; Η επανάσταση τελικά δεν ξέρω αν ικανοποίησε ή ικανοποιεί και είναι γεγονός ότι καθοδηγήθηκε σε σχέση με πολιτικές. Όσο για την επαναστατικότητα του καλλιτέχνη είναι δεδομένη. Ακόμα και τα κινήματα στην τέχνη έφερναν διαφοροποίηση του παλιού μοντέλου και αναίρεση. Για ένα νέο σύστημα και προοπτική. Έτσι διαμορφώθηκε η ιστορία και όχι μόνο στην τέχνη. Ευτυχώς θα έλεγα. Δείτε το σαν φυσική διαδικασία που κουβαλά νέους καρπούς. Σα να σκίζεις ένα δέντρο για να βάλεις το μπολι. Μόνο έτσι προκύπτει το νέο. Από τρελούς και αν χυθεί αίμα.
Με ποιο έργο από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ταυτίζεστε καλλιτεχνικά και ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Κυρίως το έργο των οριεντάλ ιστών με ενδιαφέρει και πολυ συμπαθής μού είναι η σφαγή της Χίου όπου ο κοινός άνθρωπος ξεπερνά, θυσιάζεται και πάσχει από άλλους.
Ποιον ήρωα ή ηρωίδα της Ελληνικής επανάστασης θα θελατε να αποθανατήσετε με την εικαστική σας καλλιτεχνία και γιατί; Κανείς δε μας ρώτησε για το πεπρωμένο του μάρτυρα και του θύματος. Πάντα θα είναι έτσι. Ίσως πάλι φιγούρες σαν τον Κανάρη που πυρπόλησε τη ναυαρχίδα στον αντίποδα, δίνει την απάντηση. Αλλά και ο Ανδρούτσος γιατί και η προδοσία υφίσταται.
Θα συμμετέχετε σε κάποια εικαστική δράση για την Ελληνική Επανάσταση του 1821; Παρότι θα μ’ αρεσε με εξιταρει, δε θα επεδίωξα να πάρω μέρος σε μια τέτοια έκθεση, ίσως γιατί θα προϋπέθεται μια ταύτιση με την ελληνικότητα. Δεν πιστεύω στην ανωτερότητα κανενός. Ούτε με εξυπηρετεί πια, συνήθως αυτός είναι ο λόγος. Η επανάσταση είναι πράξη. Δεν μασκαρεύεται σε ιδεολογία. Θα το έκανα μόνο για να τιμήσω το αίμα. Ήδη έχω πάρει μέρος σε έκθεση για τη μικρασιατική καταστροφή με ένα έργο κόκκινο που εξέπεμπε ακριβώς αυτό, να μας σφάζουν. Αλλά δεν αρέσει βέβαια να το λέμε. Θέλω να σκέφτομαι ότι σχετιζομαι με χώρους που αυτά τα σέβονται. Αλλά όχι μόνο για μένα. Τα κατανοώ. Το έργο του καλλιτέχνη είναι το μέσο του, του άνδρα και τα όπλα.
